Probleem
 

Hoi,

Ik zit een beetje met de volgende situatie.
Ik heb nu ruim twee maanden een vriend die ik daarvoor ook al jaren kende.
Het is allemaal heel vertrouwd en ik voel me ook helemaal op mijn gemak bij hem.

Ik ben verder nog maagd, hij niet.
Nu, na een week gingen we al wel verder dan zoenen, maar daar moest ik in het begin heel erg aan wennen. Toen twijfelde ik ook nog erg over de situatie.
Ik heb in het verleden nogal een vervelende ervaring gehad op het gebied van seksualiteit/jongens en nouja.
Als hij mij vingert of beft kan ik er niet echt van genieten, het is allemaal lekker en leuk maar toch blokkeert er iets waardoor hij het vaak niet eens kan afmaken omdat ik hem wegduw.
Laat staan dat ik hem uberhaupt pijp op aftrek.

Inmiddels gaat het dus al weken zo dat hij zich helemaal 'uitleeft' op mij en dat ik gewoon blokkeer en niks doe en ik voel me er schuldig over en gewoon vervelend.

Iemand enig idee wat ik hier aan kan doen?
Met hem praten heb ik al gedaan, hij is heel begripvol en doet rustig met me en alles, maar dat lost nog steeds niks op.

Bijvoorbaatdank :)

Dit is niet jouw probleem. Zolang jullie samen zijn is het jullie probleem. Seks heb je namelijk samen, en je bent samen "verantwoordelijk voor het slagen".
Jullie zijn denk ik veel te snel gegaan waardoor jij geen tijd hebt gehad om vertrouwen te krijgen in hem en je nog steeds niet kunt ontspannen. Het feit dat je zegt dat hij zich op jou uitleeft doet me ook niet denken dat hij al te veel rekening met jou gehouden heeft. Het lijkt er een beetje op of hij aan seks doet, en het jou overkomt. Dat is nooit de bedoeling: tenzij jullie er samen voor kiezen dat één van beiden actief is en de ander passief hoort het initiatief van beide kanten te komen. Jij bent geen opblaaspop waar hij even overheen kan, jij bent een mens met een eigen wil en eigen behoeften.

Je hoeft je ook nergens schuldig om te voelen. Als het inderdaad te snel gegaan is, dan hebben jullie dat samen gedaan en niet jij alleen. Jij had moeten zeggen dat het je te snel ging ja, maar hij had ook op jouw reacties moeten letten, zeker omdat hij weet van jouw verleden.

Ik zou je aanraden overnieuw te beginnen. Hij neemt geen of weinig initiatief meer, jij probeert eens de touwtjes in handen te nemen. Dat is waarschijnlijk niet makkelijk, niet voor jou en niet voor hem, maar het is wel een manier om zelf het tempo te bepalen. Dan hoef je niet eens te zeggen dat hij te ver gaat, maar moet hij wachten tot jij er helemaal aan toe bent en initiatief neemt. Of je bedenkt een soort van stopteken. Jij houdt bijvoorbeeld een balletje in je hand en laat dat vallen wanneer je je niet meer op je gemak voelt. Dan hoef je niet eens meer te zeggen dat hij te ver gaat, jullie weten beiden waar dat balletje voor is.

Mocht je op wat meer persoonlijk niveau willen praten over je verleden staat mijn PM-box open. Ik ben geen expert en ben er niet bij geweest, maar heb zelf ook weleens wat minder leuke ervaringen gehad en ondervind zo af en toe nog steeds de gevolgen.

Allereerst bedankt voor je reactie.:)

Ik heb het misschien een beetje verkeerd verwoord wat betreft het uitleven, hij doet echt heel erg zijn best om mij op mijn gemak te laten zijn en om mij er van te laten genieten en om rustig aan te doen etcetera.

Ik heb wel eens over het verleden verteld en daar reageerde hij positief op maar hij is niet zo'n goede luisteraar, in geen enkel opzicht, ook niet in dagelijkse gesprekken.

Over het zelf initiatief nemen, dat klinkt goed. Ik denk dat dat het een stuk relaxter maakt. Ik vind het alleen ontzettend moeilijk om hierover te beginnen. De keer dat ik hem vertelde (na zes weken relatie :s) dat ik nog maagd was, duurde het een half uur en kwam het er pas uit toen ik onder de dekens half lag te huilen. Ik kan me niet zo goed uiten, blijkt maar weer. Heb je hier misschien een tip voor?

En de PM is onderweg..

Heel erg goed dat hij ook rekening houdt met jou, maar probeer toch eens de sex met het initiatief van jouw kant uit (zoals al gezegd werd)

En het is toch geen ramp als je maagd bent? Je had er juist trots op kunnen zijn. Hij is je vriend dus tegen hem zou je in principe alles kunnen zeggen, hij moet achter je staan. Dus dat even betreft het uiten van jezelf

Ik had ook een vriendin die eraan moest wennen dat seks ook lekker kan zijn. Ik kan je alleen maar adviseren te proberen op te bouwen en er alvast van te genieten dat hij geniet en helemaal te vertrouwen is.

Stop alsjeblieft met wat je doet als je je daar niet lekker bij voelt. Het is niet de bedoeling van seks dat je blokkeerd, je schuldig voelt en ongemakkelijk. Waar dat dan mee te maken heeft kan altijd nog uitgezocht worden, maar stop meteen op dat moment. Als je doorgaat, wordt het probleem namelijk alleen maar groter.
Ik ken zoveel meisjes die dingen gedaan hebben zonder daar zelf voor de volle 100% achter te staan, ook in een gewone relatie, en die hebben er heel veel spijt van dat ze geen grenzen hebben aangegeven.
Als je stopt op het moment dat je merkt dat je je niet prettig voelt, zorg je ervoor dat er niet meer dingen gebeuren waar je later met een nasmaak op terug kijkt.

Verder: Wat Kruimel zegt :)
Doe het op jouw tempo, net zolang tot je jezelf steeds iets meer kan laten gaan. Doe het lekker rustig aan en geniet van elkaar :) Dan kan je ook in alle rust bekijken hoe het zo gekomen is.

Wat bij mij heel erg hielp, is het schrijven van een brief of mail. Bij mij heeft het bijna een jaar geduurd voordat ik het durfde te zeggen tegen mijn ex. Van tevoren hadden we wel wat gedaan in bed, maar dat was niet altijd even prettig voor mij. Op een gegeven moment heb ik een mail gestuurd waarin ik alles uitlegde. Daarna ging het een stuk beter.
Bij mijn huidige vriend zeg ik, als ik ergens mij zit, dat ik met hem wil praten en dan gaan we rustig ergens zitten. Hij weet dat ik iets wil zeggen, maar ik krijg genoeg tijd om mijn woorden te zoeken. Ik vind het wel knap van jou dat je het al tegen hem gezegd heb. Het is nooit het leukste onderwerp van een gesprek.

Je mag mij ook altijd pm-en als je daar behoefte aan hebt.

Ik sluit me aan bij de rest hier: je moet geen seks met hem hebben als je je daar geen 100% goed bij voelt; en hij zou daar best rekening mee mogen houden. Probeer dus gewoon samen met je vriend naar een gevoel toe te werken waar je wel seks zou kunnen hebben zonder dat je die slechte gevoelens krijgt.

De beste manier lijkt me te praten met hem (ook al is hij niet zo'n goede luisteraar dan; je kan enkel proberen). Sowieso moet je hem niet verder laten gaan dan je zelf wilt: hij is je vriend; maar dat wilt nog niet zeggen dat hij alles met je moet kunnen doen. Om het echt te overwinnen, is het denk ik iets beter als je zelf probeert wat initiatief te nemen en dat ook aan hem uit te leggen dat jij het initiatief wilt nemen; zo kun je meer op je eigen tempo te werk gaan. Sowieso lijkt praten me enkel gezond in een relatie; zeker over seksualiteit moet je proberen gewoon uit te komen voor je mening tegen hem.

Bedankt voor de reacties :).

Aan een brief sturen/mail sturen heb ik ook wel eens gedacht, maar dat maakt het probleem van de open communicatie erger voor mij. Ik wil echt graag leren om ook over dit soort dingen open te kunnen praten met hem.

Soms vraag ik me wel eens af of ik er gewoon even 'door heen moet', maar aan de reacties lezen werkt dat alleen maar averechts?

Woensdagavond is hij hier en dan ga ik proberen een gesprek te hebben. Iemand nog tips hoe ik dit aan moet pakken?

Of het averechts zou werken, hangt eigenlijk enkel van jezelf af (en je kan daar natuurlijk ook niets aan doen, hoe je erop reageert). Besef gewoon dat dit iets is waar je niet nadien op moet terugkijken met een slecht gevoel (laat staan dat je tijdens de seks met een slecht gevoel moet zitten).

Voor tijdens het gesprek: ik zou hem er ook echt bij betrekken, in plaats van enkel jouw mening te geven: dus zeggen hoe jij je bij die situatie voelt; vragen of hij dat al gemerkt heeft, wat volgens hem de oplossing zou kunnen zijn; hoe hij tegenover dit alles staat.

Volgens mij is de goede oplossing nog echt zelf initiatief nemen in bed (of omgekeerd eigenlijk: wanneer je zelf (zonder echt druk op jezelf) het initiatief neemt, is het probleem waarschijnlijk grotendeels opgelost).

Ben je wel zeker dat je je echt 100% op je gemak voelt bij hem en dat je hem helemaal vertrouwd?

Met mijn ex had ik namelijk een relatie van 2 jaar en ik hield heel veel van hem, maar we hebben in die 2 jaar tijd bijna nooit over seks of gevoelens gepraat. Het was zelfs een soort taboe :s De dingen die ik niet leuk vond, durfde ik ook niet eens te zeggen. Waarom weet ik ook niet, maar met mijn huidige vriend zie ik dat het wel anders kan. Tegen hem durfde ik al van de eerste week alles zeggen. Achteraf bekeken realiseer ik mij dat er tussen mijn ex en mij iets fouts zat, maar wat precies weet ik nog steeds niet...

Maar het kan dus ook gewoon aan je vroegere negatieve ervaringen liggen...

Je kan het ook combineren. Schrijf hem een brief met alle dingen die je bespreken wil en lees hem dan aan hem voor. Spreek met hem af dat hij je niet onderbreekt tot de brief is afgelopen. Zo kan jij al je gedachtes op een rijtje zetten op papier en kan je er meteen daarna toch een open gesprek over hebben met hem.

Waarom zou je dat willen doen? Je hebt al een paar keer hem zijn gang laten gaan en niets gezegd, en nog steeds zit je met dat gevoel. Ik persoonlijk denk dat het inderdaad averechts zal werken. In een relatie, een goede relatie, kan je je grenzen aangeven en accepteerd de ander die.

Ik denk dat jullie er echt wel uit kunnen komen samen. Als hij echt om je geeft en jij hier samen met hem aan wil werken, moet je toch een heel eind komen.

Ik zou sowieso niet proberen te forceren. Je hebt kans dat je er dan een nare herinnering aan overhoudt en het de volgende keer nog lastiger gaat.

Licht hem van tevoren in dat je met hem wil praten. Zorg voor een goede omgeving, zodat je niet opeens wordt afgeleid door tv of telefoon. Probeer je op jouw gemak te voelen en neem de tijd die je nodig hebt om alles onder woorden te brengen.

Ik heb weleens een brief van haar te lezen gekregen waar zij naast zat. Prettig is anders, maar duidelijk was het wel.

als ik het goed lees bedoel je dat hij als een gek erop los beukt terwijl je daar als een zoutzak de plafond zit te bezichtigen?

Als de andere reacties ook gelezen had, dan had je geweten dat ze het dus niet op die manier bedoeld.

en het is trouwens HET plafond..

OT: rustig aan doen, het kan denk ik inderdaad niet de bedoeling zijn dat je door n zure appel heen moet bijten..

Hoe is het gesprek gegaan?

Het gesprek ging heel goed, lief dat je het vraagt!

Dit verhaal komt me wel bekend voor. Bij mijn eerste echte vriendje was ik ook nog maagd. en ik heb ook een vervelend verleden gehad daarmee, dus het was allemaal best moeilijk. hij deed vanalles met mij, maar ik snapte er niet veel van en ik was erg gespannen. Toen we uiteindelijk na ong. 2 maanden 'het' gingen doen, lukte het pas na 5 keer. het deed verschrikkelijk veel pijn. ik wil je nu niet afschrikken maar voel je asjeblieft op je gemak bij je vriend en praat er over met hem anders blijf je gespannen en word het alleen maar vervelender.
Mijn ex merkte dit natuurlijk wel, heb ook veel gehuild bij hem, ik kon niet uit mijn woorden komen, de zinnen lagen op mn lippen maar ik kon ze gewoon echt niet zeggen.
Ik heb hem toen ook een brief geschreven en ik heb er veel met hem over gepraat. ik heb trouwens meerdere brieven geschreven, de meesten heb ik zelf voorgelezen in zijn bijzijn. hij heeft me toen erg op mijn gemak gesteld en hij was erg lief voor mij. Omdat hij er goed over kon praten en begrip voor mij had, kon ik er zo ook goed over praten. Als je het zo dan stapje voor stapje opbouwt met praten, voelen etc. dan komt het helemaal goed, dat weet ik zeker. een tip is om elkaar te masseren, zodat jullie allebei ontspannen zijn.

Ik ben erg benieuwd hoe je gesprek met hem is gegaan. succes met alles!

p.s. ik ben uiteindelijk nog 2 jaar met deze jongen gegaan, ik was wel pas 14 (t/m 16,5)

Echt tot een gesprek zijn we woensdag niet gekomen. Door omstandigheden was er niet echt tijd/goede plek voor om het gesprek te houden. Maar hij is er zondag weer, dus dat wordt poging twee.

Heb al wel het gevoel dat er iets veranderd is, want woensdagavond was ik ongesteld, dus hij kon sowieso weinig bij mij doen en zo kon ik me ook meer op hem concentreren en toen heb ik hem uitgebreid gemasseerd en dat vond hij echt heel lekker en het voelde voor mij goed omdat ik zelf het initiatief kon nemen etc. Ik denk dat dit wel een mooie manier is om het rustig op te bouwen. Maar het gesprek komt er alsnog..

@NoDoubt: Hoe is dat verlopen met die brieven? Ben ik wel benieuwd hoe je zoiets verteld etc..

@NoDoubt: Hoe is dat verlopen met die brieven? Ben ik wel benieuwd hoe je zoiets verteld etc..[/QUOTE]

dat ging heel goed. het was wel erg moeilijk om zon brief voor te lezen, maar verstand op nul en lezen maar. en daarna was hij dus erg lief, zoals ik vertelde. we hebben het stapje voor stapje opgebouwd en hij vroeg telkens van; wil je dit, heb je heir zin in, vind je t lekker, eerlijk zeggen he.. etc
dat ging erg goed, en zo bouw je ook vertrouwen op als je begrip naar elkaar toont
:)

Genieten (n). Ik kan nu uiteindelijk alles bijbenen en we praten overal open over en alles gaat goed.
Alleen toen probeerden we zaterdag daadwerkelijk te neuken, en toen wou het gewoon niet?? Heel apart. En vanochtend weer en toen deed het zoveel pijn dat ik keihard begon te janken.
Is dat normaal?

Nee. Je bent blijkbaar niet ontspannen genoeg.

Ik wilde heel lang seks met mijn vriend maar hij wild nog niet helemaal 'all the way' gaan.
Toen het eenmaal zover was wilde het ook niet lukken. Ik denk dat het pas de derde keer lofzo ukte.
Toen was het meteen goed en ontdekte ik waarom mensen seks zo lekker vinden ;).

Ik zou er dus niet te veel op focussen. Jullie weten alletwee dat jij het ook wilt en dat die mogelijkheid er is maar ga niet de hele tijd rammen om m er in te krijgen.
Heb het gewoon leuk en gezellig met elkaar en geniet van alle andere dingen. Voordat je het weet is het dan gebeurt en wordt het alleen maar beter :).

Samenvatting?