koude muur
 

Koude muur

de koude muur,
leunt tegen hem aan,
het belet hem niet,
te blijven staan..

en langzaam,
te gaan
naar een andere demensie,
zonder toekomst of verleden.
de demensie van het heden..

de pijn die altijd bij hem zal zijn
de kou van zelfmoord met een touw
verdient al hij het heeft,
niemand die meer om hem geeft

verlaten,
en alleen,

verloedert de steen,
waar zijn naam op staat

hij wou het goedmaken, maar het was te laat,
te veel pijn gebracht,
te vaak aan zichzelf gedacht,

licht hij daar alleen,
de demensie van het heden in een steen.

demensie van het heden is goed geprobeerd maar ik vind het niet zo mooi klinken.

het is lígt en niet 'licht hij daar alleen'
En Dimensie, in ipv demensie

Ik vind het een beetje een rommelig gezicht. Je start goed, maar het word een beetje onoverzichtelijk.
De derde alinea , de laatste zin, is noal krom. Ik heb het gedicht een beetje veranderd. Vind je het niks, geeft niks, ik probeer ook maar wat.



De koude muur
leunt tegen hem aan
Het belet hem niet
te blijven staan

en langzaam te gaan
naar een andere demensie
zonder toekomst of verleden
de demensie van het heden

de pijn
die altijd bij hem zal zijn
de kou
van zelfmoord met een touw
verdient al wat hij heeft
niemand die meer om hem geeft

verlaten en alleen

Verloederd de steen
waar zijn naam op staat
Hij wilde het goedmaken
maar het was te laat

Teveel pijn gebracht
Te vaak aan zichzelf gedacht

ligt hij daar alleen
de demensie van het heden
in een steen

Ik vind rommeligheid in Klootzak2001s gedichten meestal goed staan, past bij de sfeer, zo ook hier. Mysterieus gedicht...

ow, hij heeft een nieuwe naam!
kzie het nu pas.

:) is trouwens ook maar tijdelijk :)