De laatste dag
 

De laatste dag

zoals ik ook in bloei
alles net even anders leefde
kan ik ook deze dag
niet onbestempeld laten

geen overbodig dramatische regen
of donderwolken, nee
liever de zon die neergutst
op mijn kleine,
met vlaggetjes versierde steen

mijn gasten drinken melk met honing
en eten dropharlekijntjes
(zelfs na mijn dood ben ik nog
vervuld van bitterzoete humor)

voor toch nog dat beetje effect
waai ik met een briesje heen

Sterke eerste strofe:). Daarna wordt ie een beetje zwakjes, ik zou wel graag nog wat scherpe woordspelinkjes zien. Die strofe daarna snap ik niet zo heel goed, dropharlekijntjes? Ik krijg er wel honger van. Eindstrofe vind ik wel leuk, lief.
Ik vind 'm niet zo compleet, vind het meer een overdenking dan een gedicht. Probeer de losse dingetjes aaneen te breien, zowel qua klank als qua beeld, anders komt het zo onaf over.

Ik vind het toontje van 'kijk mij eens na mijn dood nog heel alternatief en recalcitrant zijn' er te dik bovenop liggen. En jezelf bitterzoete humor toeschrijven maakt van de ik-figuur ook een beetje een druiloor.