wanneer is het voor jullie een probleem?
 

Natuurlijk het onderwerp: seks.

Tussen mij en m'n vriendin (inmiddels bijna 2 jaar samen, wonen samen inmiddels) gaat het opzich goed. Heb een mindere tijd gehad, maar inmiddels is alles weer op de rit.

Echter, seks is iets dat al tijden "tussen" ons in staat. Ik hecht veel waarde aan seksualiteit, zij een stuk minder. Voorheen was dat altijd nog in balans en waren we beiden tevreden, tegenwoordig doen we 'het' niet vaker dan 1x per maand. We zijn allebei begin twintig, gezond etc., dus verder geen bijzondere zaken. Zij geeft regelmatig aan mij niet kwijt te willen, van me te houden en al dat soort dingen, maar voor de seks meer tijd nodig te hebben.

Op dit moment begin ik echter wel op een punt te komen dat het voor mij echt belangrijk wordt in onze relatie, en dat ik licht begin te twijfelen of ik op deze manier de toekomst nog wel zie zitten. Wanneer ik erover begin klapt ze vaak dicht, of volgt een halve discussie waarna "ik maar even moet wachten nog". Voorheen is dit probleem echter nooit zo heftig geweest.

2 vraagjes voor jullie :). Wat denken jullie van bovenstaande, en hoe zien jullie dit in eigen relatie?

alvast bedankt!

Sleur? Ze vindt je niet meer aantrekkelijk? Toch maar even communiceren he...

Jap, ik zou door blijven communiceren, en als je dan dezelfde reacties krijgt (ergo: ze is niet zo van het praten): maak haar warm met de gebruikelijke middelen die nog net niet voorspel genoemd mogen worden; hete kussen in de nek, op het aanrecht tillen (:evil:), op het bed gooien, bovenop haar gaan liggen, doodkietelen en daarna zoenen, jeweetwel.

In mijn eigen relaties was er altijd wel een plekje vrij te maken voor 'even samen op bed liggen', al betekende dat misschien niet altijd seks - echte seks was ook pas aan de orde in mijn laatste relatie, moet ik dan weer toegeven.

Ik zou gek worden als er niet gepraat werd. Een ultimatumpje stellen anders. Of probeer d'r idd warm te krijgen door stoeien, kietelen e.d. Als ze niet meewerkt weet je ook wel weer hoe laat 't is.

dankjullie wel, helaas is dat allemaal ook wel gebeurd. Communiceren gebeurd opzich ook wel, alleen wanneer dat gebeurd komt het vanzelf (ook na lange gesprekken) neer op "dat het vanzelf wel weer allemaal komt".

Los van het feit dat ik zielsviel van haar hou, ben ik bang dat het op een gegeven moment echt tussen ons in gaat staan.

Praten, en de mijne wil altijd dus (Y)

Hoelang speelt dit al dan?

Ik denk dat ik een beetje in de positie van je vriendin zit... Dus misschien kan dit een schets zijn van de andere kant van het verhaal.

Wij zijn 1,5 jaar samen, en in het begin was het echt elke dag, dan ging het naar een paar keer per week, en nu is het toch alweer een week of twee geleden.

En ik weet dat het aan mij ligt, want ik merk dat mijn vriend meer zou willen, maar ik weet niet wat ik er aan moet doen. Het is niet zo dat ik geen gevoelens meer heb voor hem, integendeel. Ik hou heel veel van hem, hij is echt superlief, en ik geniet van elke minuut met hem.

Ik weet niet waar ik de oorzaak moet zoeken, vorige week begon hij me te kussen, en eigenlijk had ik ook zin, maar mijn lichaam wilde precies niet mee, en ik blokkeerde. Het is ook al lange tijd geleden dat ik zelf initiatief heb genomen. Niet dat ik dit niet wil, maar als er geen lustgevoel is, dan lukt het niet. Het is ook niet zo dat ik een lustgevoel heb voor iemand anders, verre van. Misschien denk ik dat ik er geen tijd voor heb, of voel ik me onderbewust overgestresseerd omdat ik altijd vanalles in mijn agenda heb staan. Of ligt het aan mijn anticonceptiepil (die ik toch al 1j neem)?

Dus mensen die raad en oplossingen hebben over de andere kant van dit verhaal, ik zou het ook welkom vinden.

Ik heb ook vrij lang nadat ik begonnen ben met de pil problemen met mijn libido gekregen. Ik moest letterlijk mijn best doen om zit te krijgen in seks. Wij hebben er ook veel over gepraat, ondanks dat is het toch echt een issue geworden. Doordat het zo'n punt was had ik nog meer moeite om zin te maken (enz. enz.)
Na lang twijfelen (omdat ik me niet voor konstellen dat het daar aan lag, dat gebruikte ik immers al 2 jaar zonder problemen) toch gestopt waarna mijn libido weer aardig bij is getrokken. Nu een keer of 2 per week en dat vind ik prima. Stuk beter dan 1x per maand.

Misschien dat je dat kunt proberen?

anaïs, "leuk" om het van de andere kant te horen. Ik bedoel niet leuk natuurlijk, maar... naja, je snapt me wel hoop ik :)

ik denk inderdaad dat jij in een soortvan gelijke positie zit als mijn vriendin. Zal 't zsm nog 's op tafel gooien.

I'll let you know!

het kan idd ook door stress komen. Misschien is het handig om ipv 'even tussendoor' te seksen een hele avond voor julliezelf in te plannen vrij van stress. Zonder ook de druk die daarbij komt kijken om seks te hebben.

En als je nou gewoon ff op je tanden bijt? Er pakweg een maandje niet meer mee beginnen en er ook niet over zeuren en proberen te genieten van wat je hebt zonder seks? Als ze dan niet zelf het initiatief neemt, dan heb je echt reden om te twijfelen. Maar vaak is het zo dat, als het niet moet, het wel gaat :)

Het is zo dat vrouwen een hoger libido hebben als ze verliefd zijn (in het begin van de relatie dus), eens de verliefdheid weggeëbd is zakt het libido naar het gewone niveau, wat gemiddeld gewoon lager is dan dat van mannen. Bovendien gebeurt bij mannen net het omgekeerde : het daalt bij verliefdheid en stijgt erna.
Er valt dus weinig aan te doen vrees ik.

Mensen hebben vaak ook geen zin om te sporten en vinden het heerlijk als ze het gedaan hebben. Daarmee wil ik zeggen dat je vaak wel zin kunt maken. Maar dat moet je vriendin natuurlijk zelf willen, er moet geen enorme druk op staan.

Soms heb ik ook helemaal geen zin, maar meestal heb ik zoiets van: de zin komt wel. Ik zie hem al zo weinig! Als de zin niet komt zeg ik dat tegen hem en knuffelen we gewoon een beetje en zo en uiteindelijk komt er heus wel zin. Ik vind dat ze maar gewoon een beetje zin moet maken hoor! Allebei moeten compromissen sluiten in een relatie.

Gewoon zorgen dat jij de baas weer wordt;)!
Seks, als jij dat wilt! En dan zorg je dat je het krijgt. Door haar gewoon zo op te winden dat ze vanzelf zin krijgt. Probleem opgelost:)!
Net zoals in mijn relatie.
Bovendien, 1x per maand? Ik zou gek worden. Is ze nooit bang dat je je verzetje bij anderen gaat halen?

in mijn vorige relatie had ik zelfs nog MINDER seks dan dat, en ik geef toe, dat lag aan mij. als hij avances maakte liep ik bij wijze van spreken gillend weg, dus na verloop van tijd hield hij daar ook mee op. tja. en eerlijk gezegd was ik ook absoluut niet bang dat hij 'zijn verzetje' bij anderen zou halen, integendeel, ik denk zelfs dat ik er niks mee ingezeten zou hebben :s klinkt verschrikkelijk, I know, maar er was iets grondig mis in die relatie hoor.

Op zich heb ik de laatste tijd ook minder zin, maar is dat voor mij zo duidelijk te koppelen aan het feit dat ik mijn gehele leven heb omgegooid, erg veel last heb gehad van stress, down zijn en fysieke problemen en merk ik zodra ik me beter/rustiger voel, direct een hoger libido te hebben. Redelijk gezond dus.

Op het moment dat het een structureel probleem is en de ander hier altijd op reageert met een "het komt wel goed", kan ik me heel goed voorstellen dat het echt tussen je in komt te staan. Ik zelf zou het, wanneer het VOOR MIJ een probleem is, nodig hebben dat de ander iets geeft om mijn gevoelens. Het draait niet allemaal om wat zij wel of niet wil, wat jij wil moet net zo belangrijk zijn. Dit hoeft niet te betekenen dat zij ineens maar meer seks wilt gaan hebben, maar wel dat ze bereid is te luisteren naar waar jij mee zit, hier met jou over te praten en samen te zoeken naar een oplossing. "Komt wel goed" is geen oplossing, want het is tot nog toe niet goed gekomen en bovendien zit jij ermee. Dit laatste moet voldoende zijn om er iets aan te doen.

Ik vind het zo fout dat wanneer het op seks aankomt, alle begrip altijd naar degene moet die geen seks wil hebben. Onzin. Degene die wel seks wil hebben en dit niet heeft, heeft net zoveel recht op een gesprek daarover en begrip van de ander.

In jouw positie zou ik aan je vriendin duidelijk maken dat jij er geen vertrouwen in hebt dat het goedkomt, dat het niet hebben van seks jou onzeker maakt en een obstakel begint te vormen in de relatie. Dit is niet omdat je geen seks hebt, maar wel omdat zij daar geen probleem mee lijkt te hebben en er niet actief iets aan wil doen. Zoek uit wat er is.. al ga je naar de huisarts of psycholoog.. zoek je op internet naar oorzaken.. of je gaat samen experimenteren, sensuele massages of speeltjes of elkaars fantasie vertellen en uitvoeren. Weet ik het. Op het moment dat iemand er niet toe bereid is er op die manier aan te werken, ben ik bang dat de oorzaak te vinden is in de relatie en haar gevoelens voor jou.. als zij hier OOK niet over na wilt denken of aan wil werken, lijkt het me een beetje een aflopende zaak.

Het geen seks hebben hoeft geen probleem te zijn, het hier niets aan willen doen en niet over willen praten echter wel. Denk ik.

ik ben absoluut tegen vreemdgaan, maar misschien kun je wel met je vriendin overleggen of zij er grote bezwaren heeft tegen het feit dat jij je behoeften ergens anders bevredigd. Als jullie van elkaar houden, maar dat ene ding kan zij je niet geven, dan zal ze het niet heel erg vinden als je het bij een ander haalt.

Zoiets als een open relatie?

Je kunt het altijd eens op tafel leggen, en benadruk dan wel dat je liefde voor haar, daarmee niet verandert.

Hm, het probleem is denk ik dat je de bevestiging van déze relatie deels ook uit seks haalt. Een relatie waarin ik geen seks heb (ookal mag ik het daarbuiten met anderen doen), is voor veel mensen niet bevredigend genoeg, domweg omdat dat te veel onderdeel is van het hebben van een relatie. Dat zou voor mij net zo voelen als iemand zegt "Ja ik heb geen zin om met jou leuke dingen te doen, uitstapjes te maken, maar dat mag je wel met je vriendinnen doen hoor." Wat, waarom, waarom wil je dat niet met mij? Als je dat vroeger wel wilde?

I quite agree.

^ Ik ook.

Dumpen, als ze zo weinig seks wil vindt ze je niet meer leuk en/of heeft ze een ander.

Het is niet goed om zwijgend te blijven lijden! Een sterke relatie kenmerkt zich niet per sé door onvoorstelbare hoeveelheden snoeiharde seks, maar wel door de behoefte om je te willen inspannen voor de wensen van je partner. Praat met begrip over de achterliggende oorzaak en wat jullie kunnen veranderen en proberen, niet over de ergernis. Het is tenslotte voor jullie beider bestwil, niet alleen voor jezelf, dus schaam je niet om het aan te snijden.

wat verwoord je dat mooi :cool:
Ik quote dit voor more then true.

Ervaring! *O* Maar als er iets schort in de communicatie is 'praten' makkelijker gezegd dan gedaan en een advies aan een ander veel makkelijker geuit dan je eigen gevoelens :o Bij mij wel iig.

Na de periode van seks komt de periode van op de bank hangen en tv kijken. Die periode houdt nooit meer op.

Oplossing: van partner wisselen om de drie maanden.

Ben jij na 3 maanden 'al' uitgesekst? Bij ons wat het minimaal het hele eerste jaar dat we helemaal geen tv keken :o

Lol, als je na drie maanden al voor de tv gaat hangen moet je je repertoire misschien eens updaten :D

Jullie hapgedrag roept bij mij een associatie op met ontbijtkoekdag.

Jouw opmerkingen hebben even weinig waarde als het aarshaar van Confucius.

Jullie offtopic opmerkingen kunnen heel goed leiden tot het uitdelen van bans.