Judas knipoogt
 

Judas knipoogt

Ik zie het geluk en
het raakt me aan.
Op plekken zonder zout,
waar hij van houd.

Mijn silhouet vormt zijn handen
en niet andersom.
Traag maar toch met stille haast,
hoe hij zijn liefde -of lust- verplaatst.

Zonde van hem,
zonde voor haar.
evolutionair onovertrefbaar.

Begraaf haar rivalen,
koop zijn genoegdoening!
Kom me maar halen,
breng ze verzoening.

Ik zie het geluk en
laat het rustig verder wandelen.
Naar plekken zonder zout,
waar hij van houd.
Judas knipoogt.

niemand die hier een feedback of een mening over heeft? =)

ruilen? jij ook bij mij :D


waar hij van houdt.
sommige dingen onderbreken het metrum en nemen de eenvoud weg. die eenvoud is iets goeds, naar mijn mening. ik zou bijvoorbeeld 'rustig verder' (laatste strofe) weglaten, en het 'maar toch' en '-of lust-' in de tweede strofe. jammer is dat bij dat laatste de betekenis verandert.