Vadergevoel gaan ontwikkelen in relatie
 

Ik heb het al 2 maanden uit met m'n ex-vriendin en we zijn nog steeds goede vrienden, maar ik kom er gaandeweg achter dat ik een soort vadergevoel voor haar ben gaan ontwikkelen. Is dat normaal of ben ik psychisch gestoord?

Is best normaal hoor .. al zou ik het meer ervaren als 'grote broer' oid. Je bent niet meer verliefd, maar je geeft nog wel om haar .. dus maak je je ook zorgen om haar (haast als een broer of vader).

lijkt me wel normaal... Zelfs in m´n huidige relatie ben ik al een beetje aan het moederen (vindt m´n vriend soms best irritant), het liefst zou ik ´m aan z´n handje nemen, als we gaan oversteken... :eek: echt waar! :D Het is gewoon bezorgdheid, denk ik. Ik wil ´m gewoon niet verliezen... Nou ja.

Ik ontwikkel iig wel altijd een soort moedergevoel.
Ik word dan overbezorgd, ga ervoor zorgen dat hij gezond eet en z'n vitamientjes krijgt enzo :D :o

Dus 't is wel vrij normaal denken jullie? Maar waarom kan ik het ruim 2 maanden na het einde van mijn relatie niet achter me laten, terwijl ik er verder wel overheen ben. Waarom heb ik er dan zo'n moeite mee dat ze nu met een klootzak gaat die iedereen gebruikt ipv met een leuke jongen die goed voor haar zal zijn?

Omdat niet iedereen ruzie heeft met elkaar nadat het uit is.. je kan toch ook gewoon nog om die ander geven?

Ja, maar 't is moeilijker dan dat ik dat met andere vrienden zou hebben.