wat is geluk???
 

Ik zat net een forum te lezen over ''de zin van het leven'' waarin telkens werd gezegd dat het leven nutteloos is en dat je alleen maar plezier moet maken. Ik vraag me nu af wat plezier precies is, volgens mij kun je dit alleen ervaren als je helemaal jezelf bent. Ik heb namelijk moeite met het begrip plezier en gelukl. Weet precies waarom. Zal wel komen omdat ik in de puberteit zit en ik mezelf aan het ontwikkelen ben. Ben benieuwd naar jullie mening!!!
Hoiiiii

Ik denk dat je het begrip "geluk" begrijpt, wanneer je snapt waarom je leeft en wat je graag uit het leven wilt halen. Wanneer je nooit nadenkt over dingen en alles maar gewoon "doet", zul je geluk nooit tegenkomen denk ik.

hmmm...... beetje vaag misschien.....

Geluk is een heel subjectief begrip. Vast staat dat ik het later wil worden. En nu ook ben. :)

Tsja, geluk is in mijn ogen wanneer je aan het einde van de dag of een andere tijdseenheid denkt: ik heb een leuke dag gehad, zou het nog wel een keer over willen doen.

Zo'n gedachte is niet alleen een gelukkig moment; het toont ook aan dat je een gelukkig leven leidt.

En wanneer ben je dan gelukkig? Voor mij is een belangrijke factor dat ik door mijn omgeving wordt ervaren als een aangenaam, prettig persoon. Zonder kapsones, sympathiek en vooral geen saai iemand. Wanneer je dat bereikt, heb je al een flinke basis gelegd voor een gelukkig leven. Lijkt mij.

Geluk kan volgens mij niet bereikt worden door materiele rijkdom. Althans, niet op de lange termijn.

ik denk dat het verandert in de loop der tijd en verandering van je situatie wat je onder geluk verstaat...

voor mij is op dit moment geluk omringt door mensen die ik begrijp die mij begrijp van wie ik hou en die van mij houden.

denk ik... vind geluk een moeilijk punt. het zijn vaak kleine dingen die je een gelukkige gevoel geven, dingen waar je geen grip op kan krijgen.. zo van 'ik ben nu heel gelukkig, maar ik weet eigenlijk niet waarom'....

Hoe gelukkig je ook wordt, des te ongelukkiger kan je worden.
Het doel van het leven is gelukkig worden.

Maar niet het steeds MEER gelukkiger willen zijn.

Ik ben blij dat ik NIET weet of ik gelukkig ga worden of niet.
Dat vind ik nou het leuke aan het leven: het is een grote verassing bestaande uit leuke of minder leuke gebeurtenissen.
Maar je had het zeker niet verwacht!

Ik moet er niet aan denken dat ik ik nou al mijn toekomst zou weten, kan je gaan aftellen...

geluk is een illusie. Als je zou willen kan je je in praktisch elke situatie gelukkig voelen. Maar ik hoef het niet , het is passief en lui en decadent en arrogant. :cool: :D

Dus jij denkt altijd diep gelukkig te kunnen zijn?
Dan vind ik dat heel knap!
Volgens mij doe je je dan alleen maar anders voor zoals je eigenlijk echt bent

Geluk is relatief. Als ik als avondeten een stuk brood en water krijg ben ik daar niet echt gelukkig mee. Iemand die anders nooit avondeten krijgt zal dolblij ermee zijn.

Als je gewoon blij bent met de dingen in je leven en weinig daarop aan te merken hebt leef je gelukkig, denk ik.

geluk betekend voor iedereen wat anders toch ? daar is geen vaste definitie voor.

ga je maar es verdiepen in socrates :) die was ook op zoek naar geluk.

Ik begrijp dat je dat denkt. Het geldt voor iedereen in zekere mate denk ik trouwens. Maar gewoon baden in weelde en niks hoeven te doen en dat vooral zo laten maakt me niet gelukkig.Zeker niet als niet iedereen dezelfde weelde heeft.

Maar, zoals ik trouwens al zei en wat je genegeert hebt, ik zou overal gelukkig kunnen zijn. Wat ik niet nastreef. Gelukkigheid maakt mensen dom en laks en onverantwoordelijk.

Ik denk dat je het dan meer hebt over geluk als oppervlakkig iets, qua materiele dingen, het nietsdoen, het uitgaan, het voor de pc zitten etc.
Het echte diepe geluk is iets wat weinig mensen ervaren denk ik.
Soms maar heel zelden, zoals toen ik op reis was, en de armoede van dat land leerde kennen, dacht ik bij mezelf, damn, wij als westerlingen klagen voor kleine dingen terwijl de mensen daar gelukkig zijn met het minste.
Ik kan me bijv. gelukkig voelen als ik lig in m'n tuin in de zon, of een boek lees in de zetel, of met vrienden op stap ben..
Het is raar want geluk kan je niet grijpen, het is als liefde, het overkomt je of niet, en dat gevoel dat je dat beseft is ook zo vluchtig, plots is het er en plots is het weg.

Er zijn twee manieren om onszelf gelukkig te maken:

Geluk als afwezigheid van frustraties. Het gedrag is gericht op het zoeken naar opluchting. We willen ons lekkerder voelen. Gedragingen die kunnen zorgen voor lekkerder voelen zijn o.a. woede uitbarstingen, stampvoeten, schelden, uitstellen, vermijden, kankeren, huilen, alcohol nuttigen, roken, zoetigheid eten, jezelf terugtrekken bij de tv, veel slapen, enz.

Het gaat hier om acties die tot onmiddellijke bevrediging leiden.

Ze lossen weinig op, maar luchten wel op.


Geluk als afgeleide van het werkwoord lukken. Het gedrag is gericht op het zoeken naar oplossing. We willen vooral lekkerder / beter functioneren. Helaas, lekkerder functioneren betekent veelal nu juist de aanwezigheid van frustraties, veel dingen lukken niet de eerste keer enz. Gedragingen die kunnen zorgen voor lekkerder functioneren zijn o.a. plannen maken, proberen, vallen en opstaan, incasseren, doorzetten, analyseren, denken, onderzoeken, werken, zweten, overwinnen, enz.

Het gaat hier om acties die (misschien) in de toekomst bevrediging geven.

Ze luchten weinig op, maar lossen wel op.

Ik denk dat geluk interinsiek waardevol is (ik durf zelfs te verdedigen dat het het enige interinsieke waardevolle is en dat andere waardevolle zaken slechts intrumenteel waardevol zijn) en relatief is het woord wat het dichtst erbij komt. Geluk is zelf niet relatief, maar de zaken die ertoe leiden zijn wel dynamisch (allemaal brengen ze blijkbaar een gelukservaring tot stand en het geluk is een universele waarde).

Het lijkt me interessant na te denken over de relatie tussen cognitieve processen. De processen die plaatsvinden bij het ervaren van geluk zijn wel meetbaar, maar de gelukservaring (met nadruk op ervaring) is hiermee nog niet gereduceerd tot reacties e.d. (zie Thomas Nagel, What it is like to be a bat). De relatie hiertussen is IMHO heel erg fundamenteel, als je aan kunt tonen dat geluk interinsiek waardevol is kun je veel ethische theorieen wegstrepen (of bestempelen als louter instrumenteel) en is er een goed argument voor het hedonisme of het universeel hedonisme (utilitarisme, geef ik de voorkeur aan ;) )

Ik zit nu erg na te denken of ik Filosofie met informatica wil koppelen of cognitiewetenschappen e.d., Filosofie + cognitiewet. lijkt me erg interessant.

een gemishe reactie in je hoofd

Daar wordt ik nou niet gelukkig van, lady_x Ik zie die activiteiten wel als wenselijk hoor, noodzakelijke ontspanning, gezonde geest in een gezond lichaam enzo. Maar wat ik zei over gelukkigheid blijft erop van toepassing.
Het is zo passief en zelfvoldaan , en daarom vind ik het ook niet 'de enige universele waarde'.
Zijn universele waarden eigenlijk niet heel eng, danieldk?
Een waarde die het enige is wat er toe doet kan tot hele nare conclusies leiden volgens mij. Ik denk niet dat het verstandig is om universele waarden te willen benoemen en het erbij te houden dat waarden subjectief zijn.

En geluk is een emotie? idd als je het op jezelf of je omgeving baseerd. Als ik Verlicht ben, zal ik wel geluk hebben; een edel streven, al is het niet haalbaar.

REIE

geluk, genot onstaat als je berust in je huidige situatie en mentale oogkleppen opzet voor de(/je) gebreken en verantwoordelijkheden. Zelfgenoegzaamheid, "alsof de wereld af is." Kan het duidelijker dan dat? Geluk is voor de dommen, Ignorance is bliss...

licht eens toe? je gaat 't ascetische pad op?
daar vind je volgens mij geen geluk, misschien wel totale afwezigheid van geluk & ongeluk.

Niet uppen na een week.