Spijt hebben: nutteloos of toch ergens goed voor?
 

Iedereen heeft vast wel is ergens spijt van gehad (met als uitzondering uiteraard Kazet ;)). Daarbij wordt ook vaak de opmerking gemaakt van: Spijt heeft geen zin. Klopt dit volgens jou? Is spijt nergens goed voor?

Voor mij gevoel heeft het wel enige waarde. Als ik ergens spijt van heb, doe ik het de volgende keer misschien juist wel of niet. Door het spijtgevoel relativeer je het toch.

Heb jij wel is ergens onwijs spijt van gehad? Waarom? Zou je het terug willen draaien als je kon? Zou je het dan nu wel of niet doen?

Je hoeft niet te huilen in een hoekje om te leren van je fouten.

Spijt is niet slecht, het laat je voelen dat je een geweten hebt en dat je jezelf in de spiegel kan aankijken als je iets hebt gedaan dat niet in de haak is en het de volgende keer proberen te voorkomen.

Iedereen heeft een geweten.

klopt, maar er zijn mensen die dit heel goed kunnen verbergen voor zichzelf/anderen.

Als je geen spijt hebt kun je jezelf ook in de spiegel aankijken. Spijt is vooral goed voor je sociale omgeving. En daardoor uiteindelijk ook wel door jou, want door nooit spijt te hebben raak je natuurlijk ook je vrienden kwijt.

Joran ook?

Natuurlijk. Het getuigt van een ijzersterke moraal dat hij dat wijf niet nog even genomen heeft.

In de spiegel kijken bedoel ik overdrachtelijk. Ik bedoel daarmee eerlijk naar jezelf zijn, en dat ben je als je spijt hebt want dan geef je aan jezelf toe dat je een fout hebt gemaakt.
Ik denk dat spijt niet zoveel met de sociale omgeving te maken heeft maar meer met hoe je zelf in het leven staat.

Dat snap ik ook wel. Maar ik bedoel, als je geen spijt hebt dan weet je niet dat je iets fout hebt gedaan, en is er dus verder niets aan de hand. Het enige probleem is dat mensen minder graag contact met je willen.

Ja, want moraliteit.

ik vind spijt hebben van dingen vooral irritant, aangezien ik er maar over blijf malen en achteraf ga zitten bedenken hoe ik dingen dan wél goed had kunnen doen. daar word je niet vrolijk van... :(

Natuurlijk. Een geweten hebben impliceert niet dat je dezelfde mening hebt als anderen over wat wel en niet acceptabel is.

Ik denk dat het eerder andersom is, als je niet weet dat je iets fout hebt gedaan kan je geen spijt hebben. Dat klopt, maar dat heeft wel met een bepaalde moraal te maken. Er is voor die persoon zelf dan misschien niks aan de hand, maar wellicht wel voor anderen.
En als mensen niet meer met je om willen gaan, dan moet je bij jezelf eens te rade gaan vind ik.

Ik kan me niet echt iets herinneren waar ik onwijs veel spijt van heb, misschien wel dingen die ik anders zou aanpakken als ik het over zou doen, maar aan de andere kant, als ik het meteen goed had gedaan, dan was het misschien een goede gok, en geen leerervaring. Ik ben vóór leren van je fouten, en op zich is er ook niets mis met willen dat je wat anders zou hebben gedaan, maar sommige mensen blijven hun hele leven verdrietig door die spijt, en dat is toch echt zinloos. Uiteindelijk moet je toch accepteren hoe alles gegaan is, aangezien je niet terug kan. En als je nou bij de dingen die je doet(of juist niet doet) eens even nadenkt of je er later misschien spijt van zou kunnen hebben, zou dat al helpen.

Spijt als je stout bent geweest is wel goed.
Spijt om iets nonstouts zoals de aanschaf van die ene broek is nutteloos.

@ missy: mee eens. Als je spijtgevoelens herkend en dus denkt van; dit zit me niet lekker ik ga het een volgende keer anders aanpakken, dan heb je ervan geleerd en is het nuttig.
Maar als je je alleen maar rot gaat voelen om de spijt, je jezelf dingen gaat lopen verwijten, dingen ontzeggen en blabla dan isoleer je jezelf alleen maar en maak je het negatief voor jezelf. Een volgende situatie ontwijk je dan liever dan dat je het anders aanpakt... en dan lijkt het me weer niet handig.

Het is dus maar net hoe je ermee omgaat.
net als met het krijgen van feedback eigenlijk.\

xxx

Nou spijt is voor mij gewoon een gevoel die opkomt als je weet dat je het/iets anders (mogelijk beter) zou kunnen doen. Dat die gevoel slecht is ga ik niet toegeven. Ik vindt introspectie met een beetje van-m'n-foute-lere-ik mentaliteit is het zelfs heel positiefs.

Tjonge, missy hoe kom je op al die leuke topics?

OT: ik heb niet zo snel ergens spijt voor, net zoals ik niet snel bang/opgewonden/verlegen ben.

precies wat bij mij opkwam

Spijt is in zoverre nuttig dat je weet dat je iets fout hebt gedaan. Verder is het vrijwel zinloos, niemand heeft er wat aan als je zegt dat je er spijt van hebt. Alhoewel veel mensen het, vreemd genoeg, wel fijn vinden om te horen. Maar goed.

Dat is ook puur voor je eigen gemoedsrust, als een vriend van je bijvoorbeeld iets vertelt aan iemand dat hij van je weet, terwijl jij hem had gevraagd dat niet te doen, en hij zegt later dat het hem spijt, dan weet je wel (als hij het oprecht meent) dat hij geen kwaadaardig persoon is en het waarschijnlijk niet weer zal doen.

Nee hoor, dat hangt totaal van de persoon af.

Een vriendin van mij doet best vaak dingen waar ze spijt van heeft, maar dat houdt haar dus totáál niet tegen om het weer te doen.

Misschien dat ze het dan niet meent?

Praktisch gezien heb je er eigenlijk niets aan, nee. Maar in sommige gevallen helpt het wel als de ander weet dat hij fout zat.

Ik weet dat ze het meent, ik weet ook dat ze dat meteen weer vergeet als ze wederom in de verleiding komt :p

Puur psychologisch effect, dus, zoals ik al zei. Verder is het zinloos. :o