Ode aan Flyon (in memoriam)
 

Ode to Flyon Bob. A dear 4 legged friend.

Empty
No other way to describe my heart
Confusion, despair, panic, shock
They all took over for a while

I found you there
Lifeless, like a fallen leaf
That afternoon, the first of the month
Why did it have to be you

Your body
Stiff as a board
Motionless outside the fence
So restless

Your eyes
Expressionless, shallow
Darker than ever
So cold

When I found you
Tried to keep my head clear
The hardest thing in my life
Trying to stay calm

So young, beautiful
Finally coming to
What happened we don’t know
But why did it have to happen to you

The past year you’ve changed
You became happier with your life
You found the peace you needed
Showed us so much love

The new you was born
That’s when I really got to know you
Delivered a beautiful baby girl
Who is now an orphan

You were always cheerful
Exceptionally playful too
Often mistaken for a bad mood
But that didn’t exist with you

Could someone please tell me
Why nature had descided
To take you away from us
Why you needed to go

Sometimes I wish
It were me instead
I know I shouldn’t
And I’ll be strong

I’ll always remember you
Exactly the way you were
Even though you went someplace else
You’ll always be in my heart

Rest in peace: Flyon Bob, Quarter Horse mare, 1994-2001. One of the finest horses I’ve taken care of and worked with. I’ll always love you, where ever you are now, I’ll see you again I’m sure.

http://forum.scholieren.com/frown.gif dit zuigt zwaar (niet het gedicht natuurlijk )

bopie was coel paard...
sterkte aan jullie daar...

mooi gedicht...

sorry dees reply is natuurlijk van mij en nie van angelaatjuuh http://forum.scholieren.com/redface.gif

Dat dacht ik al. Maar het zuigt idd nogal ja. Laat ik het zo zeggen: 'k heb er nnog steeds dromen over dat ze daar ligt en dat ik er vind. Von ik helemaaaaaal niet leuk. Nog steeds niet. En ik snap het ook niet hoe dit heeft kunnen gebeuren. Maar ik snap wel meer niet. Helaas doe je er niks aan. Maar ik baal er wel stevig van. Sterker nog, ik vin et nog steeds zwaar kut. Moet steeds janken als ik aan haar denk of over haar praat. *snif* nu dus weer.
Maar bedankt voor je medeleven en de groetjes van je zussie en ook van marchje en natuurlijk van mij.

ik vind het een supergedicht en ik heb ook om haar lopen janken hoor... krijg nu dus weer traanoogjes... http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif http://forum.scholieren.com/frown.gif