Vakantieliefdes
 

Ben nou een halve week terug
EN IK MIS HEM GVD AL! :)

hmmm
Hoe zit het met jullie vakantieliefdes?
Doen jullie aan vakantieliefdes?
Houden jullie d'rna contact?

Eigelijk zuigt het gewoon
Een week of meer trek je gewoon kei veel met elkaar op
En dan opeens
Daaaaaaaaaaaaag
En dan zie je hem niet meer
(Ik spreek voormezelf. Hij woont in Schotland :rolleyes: )
Maar wta vinden jullie drvan>

Sja, dat weet je van te voren he? Maar leuk is het natuurlijk niet.
Ik doe eigenlijk niet aan vakantieliefdes, want ik heb de afgelopen 2 jaar steeds een vriendje gehad als ik op vakantie ging. Misschien dit jaar, maar ben niet actief iets van plan ofzo :D

We zien wel hoe het loopt. Eigenlijk heb ik er ook nog helemaal geen zin in om voor 1 of 2 weken aan iemand vast te zitten die je daarna toch nooit meer ziet. Dan liever nog iets voor 1 avondje.

Ik ben verliefd geworden op vakantie ja.. en het heeft 1 maand en 8 dagen geduurd (nadat ik terug was) voor ik over hem heen was (kep gister besloten dat ik hem uit mn hoofd ging zetten). Op vakantie zelf ist superleuk.. maar als je weg moet.. :(

Ik heb 1 keer een vakantievriendje gehad en toen bleef het ook gewoon bij die ene vakantie. Geen adres gegeven ofzo. Ik vond hem eigenlijk ook niet eens echt leuk.

En ik heb nog een keer een vakantievriendje gehad. Die vakantieliefde groeide alleen uit tot een relatie van bijna 3 jaar. Nu zijn we nog steeds beste vrienden! Over 2 weken ga ik naar hem toe. Hij woont in Italië!

ik heb ook weleens een vakantie liefde gehad.. ongeveer drie a vier jaar geleden. :) eigelijk was het mijn bedoeling om er nooit aan te beginnen maar goed als je vlinders heb en hij ook dan denk je niet meer goed in je hoofdje. :D maar goed we hadden dus ongeveer vier weken *iets* ik kan het ook niet echt een liefde noemen we zoenden afentoe en we zagen elkaar elke dag.. enzo.. maar goed toen we weer afscheid moest nemen hij woonde gelukkig wel in nederland maar dan bij limburg.. en ik woon helemaal in flevoland dus hebben maar besloten dat het alleen een vakantie *iets* was tot dat ik de volgende week weer naar school ging die vakantie en toen bleek er een nieuwe jongen in de klas te komen vanuit limburg die hier heen is verhuisd omdat zijn ouders zijn gescheiden.. hij was ook zonder ouders op vakantie he,. zijn ma woonde al de hele vakantie in mijn stad.. omdat ze niet meer met zijn vader kon leven en bla bla eigelijk mijn zaken niet.. maar het was wel raar hoor om je vakantie liefde opeens in je klas te zien..

jammer genoeg is het nooit meer wat geworden..

Dit is wel heel bizar, maar als zijn moeder in jou stad al woonde waarom had hij dat niet verteld dan, neem aan dat hij zijn moeder ook zo nu en dan opzoekt als hij niet bij haar ging wonen.

Jaaaaaaah Hij heeft weer is gebeld maar we schrijven ook brieven maaarrrrr ik weet niet of ik al die sh*t wel moet doen want als je eerlijk bent je hebt er niet veel aan omdat je mekaar toch nooit meer ziet..:rolleyes: Maar ik doe het dan om mijn Engels te oefenen want hij's schots :D

zeer actueel onderwerp voor mij :)
Ben vannacht teruggekomen van 10 dagen zuid-frankrijk. Ik ontmoette daar een frans meisje de 2e dag en na 5 dagen gingen we vor het eerst met elkaar. Toen werd het contact steeds heviger en we gingen steeds meer met elkaar om. Ik was echter niet verliefd ofzo, daarvoor was het te kort (en de tijd op mijn vorige relatie te kort), maar nu ik in nederland ben mis ik haar toch wel. Maar ja, zij woont in parijs, ik in nederland, dus we zullen elkaar wel nooit meer zien.
Ik denk dat je in zo'n situatie het gewoon moet accepteren. Ik schrijf haar dan nog wel een brief en stuur haar wat foto's, maar verder moet je gewoon beseffen dat zo'n relatie geen stand kan houden. Accepteren en verder gaan met het leven in je normale omgeving, en af en toe nog eens met een goed gevoel naar de foto's van jullie beiden kijken ;)

Laten we samen een relatie beginnen, we zitten in het zelfde schuitje

:p :p ;)

goed, maar dan eerst samen op vakantie gaan om elkaar beter te leren kennen ;)

Hahaha Ja want anders is het natuurlijk ook geen vakantieliefde
:D

Ik heb in Spanje een vakantievriendje opgedaan, en toevallig kwam ie uit Nederland...en ja, we hebben nog steeds wat, nu bijna 2 maanden! K hoop écht dat het nog lang aanblijft want hij is gewoon zó lief! :) :) :)

Aaaaaaaaaah des geweldig!!:) Dat hoor je echt kei weinig
Vaak hoor je dan dat het uitgaat in Nederland om dat er dan andere omstandigheden zijn enz..

Maar eg cool voor je meis:)

och als het oprecht is en je gaat die persoon nog vaker zien is t een mooi iets om elkaar te ontmoeten, en anders is het waarschijnlijk iets in de trend van casualsex.

HEB mijn eerste zoen op vakantie gehad.. ik was stapel verliefd.. en hij belde maar niet :( ik heb echt gejankt om dat joch :D maarja achteraf kan ik wel om lachen...

En die zomervakantie ging ik naar Zuid Frankrijk.. leerde ik een jongen kennen.. en trok de hele vakantie met hem op... de laatste avond dat hij er was.. ik sneaky bij hem slapen in de tent :o Maargoed toen vertrok hij weer naar NEDERLAND...eerste dag vond ik het super jammer ik miste hem heel erg enzo.. maar later ging ik weer dingen doen met de mensen van de camping enzo..
Ik zette hem uit me hooft.
Toen ik weer thuis was.. en de scholen waren weer begonnen, zat ik aan tafel te eten.. toen ging de telefoon ik nam op..
Was het HIJ.. ik was totaal overdondert.. dacht dat we niks meer van elkaar zouden horen.. Had hij mijn nummer opgezocht in het telefoon boek van waar ik vandaan kom... :).. nou heeft hij zijn nummer gegeven..
DUS ik een week daarna naar hem bellen.. neemt zijn moeder op en krijg ik zijn mobile nummer.. dus ik nog een keer bellen neemt hij niet op..

EN daarna nooit meer wat gehoord van elkaar :D :)
ach ja..


Heb nog wel meer vakantie liefdes gehad.. maar ik wist dat hetalleen voor de vakantie was.. dus ik probeerde NIET verliefd te worden ..

nou ja ik ook maar dan.....

zoals maybe een aantal van jullie weten heb ik dus al bijna een jaar een vriend. Ik ging 3 weken geleden op vakantie en ben vandaag teruggekomen. Ik was echt van plan om trouw te blijven, want ik had echt een hekel aan vreemdgaan.
ik heb bijna de hele heenreis gehuild omdat ik hem moest missen
nou ja eenmaal in italie en een paar dagen verder, ontmoette ik een aantal mensen. Waaronder een jongen waar ik me ontzettend tot aangetrokken voelde. maar ik kon niets met hem beginnen want ik had een vriend.
ik werd langzaam maar zeker verliefd op die jongen. maar ik vertelde het niemand omdat het niet mocht van mezelf. Toen op een avond vertelde hij me dat hij gek op me was geworden. we hebben echt heel lang gepraat en we hebben elkaar toegegeven dat we verliefd op elkaar waren.
Ik hield het niet langer meer vol en we zoenden. We zijn nog een hele week bij elkaar geweest. veel gepraat ook over hoe het nu verder moet met mijn vriend en ik (ik ben er nog niet uit). Het afscheid viel heel zwaar bij ons allebei. Hij woont bij Twente in de buurt en ik in Limburg.
In mijn ogen is hij de perfecte jongen waar ik altijd naar zocht. Ik ben sinds vandaag terug en mis hem enorm. Hij heeft me gesmst dat hij mij ook mist en dat hij me snel hoopt te zien.
Ik ben ook van plan om hem te gaan zien, al is het maar als vrienden.

snik...... waarom altijd vakantieliefdes.......als hij bij mij in de buurt woonde had ik het denk ik uitgemaakt met mijn vriend en was ik met hem verder gegaan. Daar hebben we het ook over gehad. Het was namelijk best serieus tussen ons op vakantie.
zo'n mooie jongen kom ik nooit meer tegen
*zucht*
sorry moest mijn verhaal gewoon ff kwijt....

Ja dat is net zo moeilijk, proberen niet verliefd te worden maar dat wordt je dan ongewild wel...

DAMN, en hoe moet jou vriendje zich nu wel niet voelen? hij mag blijven alleen omdat die mooiere jongen te ver weg woont.

erg fout IMHO

nee, zo bedoel ik het dus niet. Ik val op die mooie jongen, ik zeg nie dat die mooier is dan mijn vriend, maar ik voel op dit moment meer voor hem dan voor mijn vriend, waarschijnlijk omdat het nieuw is ofzo. Ik zeg niet eens dat mijn vriend mag blijven. Ik weet namelijk nog niet wat ik moet doen. En dat ik fout zat dat weet ik, ik heb altijd als hardste geroepen dat vreemdgaan echt niet kan! Maar het rare is dat ik dus helemaal geen spijt heb van wat er op vakantie is gebeurd.
Ik hou van mijn vriend, en dat heb ik ook tegen die jongen gezegd (hij wist dat ik een vriend had, maar na anderhalve week om elkaar heendraaien was de verleiding te groot)
Maar het gaat hier dus niet om uiterlijk zoals jij waarschijnlijk denkt. ik weet niet hoe ik kan uitleggen wat ik bedoel, omdat ik zelf niet eens goed weet wat ik bedoel.

:) ben wel nooit meer echt verliefd geworden.. ja op dat moment of het zat tussen mijn oren ofzo.. maar toen ik thuis was..had ik zoiets van ach.. laat maar zitten.

Dat heb ik ook gehad toen ik 15 was en naar Italie ging als uitwisselingsproject. Ik ontmoette een jongen ooh zo mooie en zo charmant. Ik was voor eerst echt verliefd, klinkt belachelijk want ik ben zo iemand die mij nogal op afstand houdt. Ik ken het gevoel, het is een aantrekking tot iemand, een zuiders type, het is iets anders, het is nieuw, en dan ja is de verleiding groot, ookal wil je het niet. Je probeert niet verliefd te worden maar ja dan wordt je het juist wel. Ik heb die jongen nog lang gemist maar uiteindelijk besef je dat het toch niks verder kan worden.

tja das het probleem bij mij. Hij woont zo'n 2,5 uur bij me vandaan, dus het zou op zich wel kunnen, al is het moeilijk.

Haa oké sorry ik dacht dat ie verder woonde. 2,5 uur valt nog mee. Je moet zelf beslissen wat je het beste vindt, bij welke jongen jij je het beste voelt etc.

Ik heb vroeger ook wel een paar keer een vakantievriendje gehad. Een keer een Nederlandse jongen die thuis al een vriendin had, wat ik tijdens die vakantie heel erg vond, maar achteraf dacht ik: wat zag ik in hem? (hij was zo'n soort gabbertype met een Feyenoord-shirt, hij werkte in een worstjesfabriek en wou graag een enorme tatoeage - maar hij had wel heel mooie bruine ogen, dat was het enige denk ik). Toevallig droomde ik vannacht nog dat ik een vriendin van zijn vriendin tegenkwam die kwaad was dat ik in die vakantie iets met hem had gehad. In elk geval ging hij na de vakantie gewoon terug naar zijn vriendin en was het afgelopen.

Het jaar daarna ontmoette ik een hele leuke Engelse jongen op wie ik echt gek was, alleen deed hij na een paar fijne dagen opeens heel lullig en ongeïnteresseerd. Ik heb toen - heel stom - nog een ander vakantievriendje gehad terwijl ik nog gek was op die eerste (toen die eerste me samen met die tweede zag kon ik wel door de grond gaan - maar goed). Die tweede was weer een Nederlander, een heel mooie jongen, niet eens echt mijn type, maar wel mooi - alleen heel dom. Na de vakantie ook geen contact meer mee gehad - ik heb hem nog wel een keer een brief geschreven, gewoon uit beleefdheid, maar niks meer van gehoord. Die Engelse jongen, daar heb ik nog wel lang aan gedacht toen.

De derde was een paar jaar later, tijdens de vakantie in Engeland. Hij heette net als die Engelsman van de andere keer Paul, ik vond hem leuk, maar tegelijkertijd schaamde ik me ook een beetje voor hem. We gingen bijvoorbeeld boodschappen doen in Hastings (we waren met mijn ouders aan het kamperen en wij gingen een dagje met die jongens mee - mijn vriendin en haar vakantievriendje, ik en mijn vakantievriendje en een derde jongen die er ook bij was); mijn vakantievriendje liep in alleen zijn zwembroek door de Sainsbury's terwijl hij een enorm woest tapijt van krullerig borst/buik/rug/...haar had en wilde daarbij graag hand in hand met mij lopen en dat vond ik toen erg gênant - ik was ook niet echt gek op hem. Vond het ook een enorme afknapper toen hij bijvoorbeeld zei dat hij moest poepen, en toen hij een hele stomme gebreide trui droeg van verschillende bruintinten. Van die stomme dingen. Hij had ook een afschuwelijke boxershort, satijn met een soort tekeningen van pinup-vrouwen. En hij was kleingeschapen, wat hem de bijnaam "Pecker" opleverde, waarvan mijn vriendin en ik er thuis in Nederland achterkwamen dat het "klein pikkie" betekende (op zich vond ik dat nog het minst erge aan hem).

Verder ben ik ook nog wel wat keren verliefd geweest op onbereikbare jongens, in de vakantie. De eerste keer in Griekenland was ik heel erg gek op een barjongen, toen ik 19 was en op EF Talenreis was op een Duitse jongen die iedereen toen erg leuk vond. Het stomme was dat ik altijd pas achteraf iets durfde te ondernemen en dan via via aan het adres kwam en een kaart naar het buitenland stuurde - natuurlijk werd dat niks.

Maar goed. Tegenwoordig neem ik lekker mijn eigen liefde mee en ook weer mee naar huis en dat bevalt mij stukken beter.

mwoa, vakantieliefdes zijn stom, je ziet elkaar waarschijnlijk toch nooit meer, en tsja de liefde zit zelden diep (denk ik?)

Oh ja, ik ben ook verliefd op mijn vakantie. :confused:

Maar vakantieliefdes... dat bestaat toch niet? Dat is puur gebaseerd op lust en lichamelijke aantrekkingskracht. Net als 'liefde op het eerste gezicht.' Hoe kun je nou van iemand houden die je net een paar weken kent?! Dat kan geen liefde zijn.
Missen oké... maar zo snel begin je toch geen relatie?

En behalve dat is het nog een belachelijk iets: het mislukt tóch. Je woont te ver van elkaar om mekaar beter te leren kennen en hij/zij raakt op de achtergrond.

Als je met iemand heel intensief optrekt voor een korte tijd dan raak je aan iemand gehecht. Je gaat er niet van houden dat kan niet zo snel, maar je gaat er om geven en het wordt een soort speciale band die je ontwikkeld.

Het is altijd moeilijk afscheid te nemen van iets waar je toch op een bepaalde manier aan gewend was (gewend..een tijdje trek je met iemand veel op.) En dat is altijd moeilijk.

Vakantieliefde is niet anders te omschrijven
Hoe zeg je het dan?
"Heftige verliefdheid op vakantie"

Het is toch gewoon de algemeen gangbare term?! Iedereen snapt heus wel dat er niet mee wordt bedoeld dat je al trouwringen gaat uitzoeken met diegene. Ik snap niet dat zo'n term altijd helemaal ontleed moet worden.

Beetje flauw, want je begrijpt best wat er mee wordt bedoeld en de rest weet het ook. Het is gewoon een begrip.

Ik heb niets tegen het begrip, ik heb iets tegen de inhoud.

Waar maak je je druk om? Als je het niks vindt dan begin je er niet aan en als je het wel leuk vindt dan begin je er wel aan. Heel simpel.

Tja, ik spreek niet uit eigen ervaring natuurlijk, maar het lijkt me niet dat je meer dan vrienden wilt worden na een paar weken. Verliefdheid kun je dat gewoon niet noemen.

Verliefdheid kun je het wel noemen, houden van kun je het hooguit nog niet noemen, zoals in een langdurige relatie. Maar je kunt echt wel verliefd worden in een paar weken tijd. Misschien dat dat bij jou niet zo is, dat kan. Maar het bestaat wel.

Je kunt het zeker niet vriendschap noemen. Hooguit verliefdheid, en wel verliefdheid van de soberste soort.

Er zijn reacties van jou die ik slimmer vind dan deze.

Pcies, maar ik geef alleen maar mijn mening, net als jij.

Tja, ik probeer het ook alleen maar een plaatsje te geven in de gevoelensmeter. Maar je bent toch eerder nog goeie (zo niet vage) kennissen van elkaar. Van verliefdheid is geen sprake, ook niet in sobere verschijning. Liefde is hierop nog helemaal niet van toepassing, dit zijn de grondbeginselen van wat ooit liefde zou kunnen worden, maar zich nooit verder zal ontwikkelen omdat de twee personen in kwestie gewoon te ver uit elkaar wonen om serieus een relatie te ontwikkelen.

Kennissen, ja. Toch kan er wel sprake zijn van een prematuur gevoel van verliefdheid. Van vriendschap en van de sublimering daarvan, de liefde, inderdaad zeker niet.

Misschien, maar ik vraag het me ergens ook altijd af. Vakantieliefde, wat het ook is, is een ervaring die voor sommige mensen heel prettig is en voor andere mensen niet, andere mensen zullen dat gevoel dan ook anders ervaren en daardoor kunnen ze minder goed beoordelen wat de waarde of de inhoud is. Je kunt het heel moeilijk verwerpen als je zelf die ervaring niet hebt, want het is zoiets persoonlijks.

Het is net als liefde (/verliefdheid) op het eerste gezicht en de vraag of dat bestaat. Mij is het nooit overkomen, maar in hoeverre is dat een bewijs dat het niet bestaat? Mijn eigen ervaringen zijn geen enkel bewijs daarvoor, maar wat anderen voelen of wat de definitie van anderen van verliefdheid is... het is zo subjectief!

Als je gelooft in vakantieliefde dan is het er, als je er niet mee bezig bent of je gelooft niet dat jij dat kunt ervaren dan is het er voor jou niet, maar wat heeft het voor zin om het bestaan van zoiets af te wijzen op basis van het feit dat jij je er niet in kunt verplaatsen.

Dat vraag ik me altijd af. En natuurlijk kun je erover discussiëren, maar het gaat wel over gevoelens die zo persoonlijk zijn dat stellinginname hierover erg moeilijk is, je kúnt zoveel dingen bijna niet weten omdat er hier juist helemaal geen wetten of vaststaande feiten zijn. Iedereen ervaart het op zijn eigen manier.

Zo duidelijk wat ik er mee bedoel?

Wie zegt dat ik me er niet in kan verplaatsen?

Subliem commentaar. :D

Laat ik het zo zeggen: op basis van het feit dat jij die ervaring wellicht niet kent. Ik weet overigens niet of jij die ervaring wel of niet kent - het gaat om de discussie in het algemeen over de inhoud van vakantieliefdes. De een ervaart het anders dan de ander, de een voelt misschien daadwerkelijk alleen vriendschap voor zijn of haar vakantieliefde, de tweede voelt lust en de derde voelt (een soort van) verliefdheid.

De invulling van vakantieliefde kan denk ik wel heel erg verschillen en daarom is het moeilijk om er een bepaalde definitie voor te verzinnen of vast te stellen hoe vakantieliefde voelt of is.

Overigens heb ik het nergens speciaal over jou gehad, dus of jij je er wel of niet in kan verplaatsen, daar gaat het niet om. Het was meer algemeen bedoeld.

Wanneer kun je dan iets verliefdheid noemen?
Is er alleen verliefdheid als je van iemand kan houden?

Verliefd zijn is toch: Die kriebels in je buik, het liefst bij diegene zijn?
Waarom moet je mekaar daar dan zo lang voor kennen?
Ik denk dat je altijd op iemand verliefd kunt worden. Hoe lang je diegene ook kent. Maar ja dat is mijn mening

Natuurlijk is er van houden van geen sprake als je elkaar een week ziet. Maar verliefdheid zeker wel.

Ik heb 1 keertje een vakantievriendje gehad, waar ik mijn eerste zoen van kreeg, wel pas de laatste dag, maargoed we trokken wel al een tijdje met elkaar op en nog een paar andere, we hadden (natuurlijk) afgesproken contact te houden, maar zoals dat bijna altijd wel gaat, is daar nooit wat van gekomen, ookal was hij nederlands. Maar ik ken ook iemand en die heeft zo'n drie jaar een relatie gehad met z'n vakantievriendin dus om maar te noemen, het is dus wel mogelijk, zij woonde ook wel in Nederland, maar niet echt dichtbij. Wat ik van een vakantieliefde vond, mwah, het was wel grappig, alleen dat ik hem nooit meer heb gezien is toch wel een beetje jammer.

De relatie van mijn ouders begon ook als vakantieliefde, maar zij woonden in dezelfde stad, dus dat was wel makkelijker.

Ik heb tijdens de vakantie niet meer of minder behoefte aan dat soort dingen dan in het gewone dagelijks leven. Ik zie niet in waarom het tijdens die twee of drie weken ineens allemaal in een stroomversnelling zou moeten raken...

Bovendien is het soort mensen wat veel vakantieliefdes heeft, niet echt het soort mensen waar ik mee placht om te gaan..

Ik weet niet of je daar een bepaald soort mens voor moet zijn, eerlijk gezegd. Ik ben heel trouw en serieus, heb al een paar jaar een vaste relatie en heb nu ook geen behoefte meer aan een vakantieliefde, maar ik heb er een paar jaar geleden wel een paar keer eentje gehad. En er zijn ook mensen die heel losbandig zijn en geen vaste relatie hoeven en vakantieliefdes hebben gehad.

Het lijkt me niet dat dat één soort mens is.

als ik single zou zijn zou ik nog steeds geen vakantie liefde opzoeken...ik vind het best goedkoop, effe lol/seks voor een paar weekjes met iemand en dan die persoon nooit meer zien...beetje zoals one night stands...
ook een "relatie" zonder seks erbij ofzo zou ik niet willen, gewoon omdat het maar voor even is, en daar hou ik niet van, ga me dan teveel aan iemand hechten.
ik heb liever iets vasts, met toekomst, iets zoals ik nu heb

Dat is ook veel fijner, maar toen ik nog jonger was en single vond ik een vakantieliefde ook wel leuk. En dat het goedkoop is vind ik onzin, we leven in 2002, niet in een of andere achterlijke eeuw. Het is toch allang geaccepteerd dat je iets vrijblijvends met een ander hebt, je hoeft niet meer maagd te blijven tot je de ware hebt ontmoet.

Ik respecteer je mening Danique, maar met dat het zo goedkoop zou zijn geef je de indruk dat je wel mensen veroordeelt die het wel spannend vinden. Het is gewoon niet jouw thing, maar goedkoop.... nee, dat vind ik toch wat ouderwets.

ik zeg toch dat ik het goedkoop vind, dan vind ik dat, lekker boeiend als het achterhaald is. en dat van dat maagd blijven ga ik maar niet op in want daar heb ik nooit een woord over gezegd.
tuurlijk is het allang geaccepteerd enzo, betekent niet dat iedereen het maar normaal hoeft te vinden, ik vind het niet normaal, sue me.
ik veroordeel niemand, ik vind de daad zelf (one night stand, 1 week avontuurtje) gewoon niks..en missch was goedkoop ook wel een verkeerd woord, maar ja. ik kan toch niet echt een ander woord verzinnen dus ik hou het maar op goedkoop. betekent natuurlijk niet dat iedreen die het wel doet een sloerie is ofzo, mar ik bedoelde dus te zeggen, ja idd, niks voor mij, ik zou me goedkoop vinden.

Dat bedoel ik ook niet letterlijk, nee. Ik zie ook wel dat je daar niks over hebt gezegd. Ik bedoel alleen dat het tegenwoordig niet meer zo afkeurenswaardig wordt gevonden om seks of intieme omgang te hebben met iemand die je maar kort kent.

Ik snap ook niet waarom je zo fel reageert. Ik respecteer jouw standpunt hierover, alleen vind ik de term 'goedkoop' een beetje veroordelend, als je het anders bedoelt dan kun je dat toch ook rustig uitleggen?