als je dood bent
 

http://www.burghtkamer.nl/memoriam/blankelak.jpg
versus
http://blog.ecr.co.za/breakfast/wp-c...fin-797181.jpg

wat wil je dan voor uitvaart? wil je begraven worden of gecremeerd? ben je donor? wil je muziek of speeches? en wat en van wie? wil je de kerk erbij betrekken? wat voor kist zou je willen? wil je een feestje of een dag rouw? wil je bloemen? ... ?

en bij uitvaarten waar je tot nu toe bent geweest, wat vond je mooi en wat wil je absoluut niet?

en nou niet alle vragen op een rijtje gaan beantwoorden, schrijf gewoon een stukje mensen. ik stel enkel een zooi vragen om je gedachten op gang te brengen ;)

Ik ben donor en wil gecremeerd worden. De dag zelf mogen mijn nabestaanden zelf indelen; ik wil hun niet dwingen om op een bepaalde manier afscheid van me te nemen, dat is iets wat ze zelf beter kunnen bepalen denk ik. Maar zelf wil ik het niet sober; juist fijn veel bloemen, mooie muziek, mensen die kort iets vertellen, geen gepreek, gewoon mooie dingen. Wat er met mijn as moet gebeuren mogen mijn nabestaanden ook zelf bepalen, wederom wil ik ze niet iets opleggen wat niet bij ze past.

Ik ben nog geen donor, maar dat komt binnenkort. Ik wil begraven worden, maar niet op het kerkhof hier in dorp, dat vind ik maar een eng kerkhof. Ik wil dat the Sleeping TUne op de doedelzak wordt gespeeld door mijn bandleider en dat Talking to my Angel van Melissa Etheridge wordt gedraaid. Ik wil graag rozen en/of gerbera's, kleur maakt niet zoveel uit zolang het maar geen lichtroze is. Ik wil graag dat mensen die me goed kenden iets over me zeggen, zoals mijn zussen en beste vriend. Al wil ik niet opgehemeld worden. Vaak worden er over doden alleen maar leuke dingen verteld. Bij mij is het verplicht om te zeggen dat ik ook een echte kut kon zijn en dat ik me af en toe ontzettend aanstelde. Ik wil dat mijn beste vriend iets op zijn tenorsaxofoon speelt, wat maakt niet zoveel uit. Niemand mag in het zwart, iedereen moet in de outfit komen waarin ik in het mooist vond, of iig in de outfit waarin zij zich het mooist voelen.
En ik heb een keer gehoord over een vrouw die een soort laken over haar kist had liggen, en op dat laken stond een gedicht genaaid. Daarnaast waren er allemaal veertjes en gedroogde rozen op het laken genaaid. Dat vond ik ook wel mooi.

En ik kom vast nog wel op meer, maar dat kan ik nu niet zo snel verzinnen. Aanvulling komt later. (Y)

Oh ja, zwart is bij mij ook absoluut niet verplicht, als het aan mij ligt. En de verhalen moeten ook oprecht zijn inderdaad, geen 'ooh ze was altijd zo aardig en lief, ze deed geen vlieg kwaad!'-gezever, gewoon een leuke anecdote of bv. een gedichtje. Wat de mensen zelf willen, als het maar oprecht is.

Ik ben donor en zou graag willen dat mijn hele lijf leeggeroofd wordt, voor zover er nog wat te redden viel, voordat ik de oven in ga.

Mijn uitvaartdienst hoeft weinig bijzonders te zijn. Ik heb er verder helemaal geen boodschap aan hoe die dienst ingevuld wordt en het is voor mij niet echt een 'mooie' gedachte dat het zus-en-zo zou gaan. Die mensen doen maar lekker. Ik ben dood.

Ik wil dat het geen geld kost. Ik vind het zo'n onzin om er zoveel geld aan uit te geven. Cremeer me maar, ik ben donor dus pas nadat ze me hebben leeggehaald.

Ik ben donor geregistreerd, en als ze alles uit mijn lichaam hebben gehaald zou ik het liefst in stukjes worden gesneden door studenten of voor andere wetenschap beschikbaar gesteld willen worden.
Dat laatste heb ik nog niet geregeld.
Dan valt er ook niks meer te begraven/cremeren, dus zullen mijn familieleden een herdenking moeten organiseren. Dat moeten ze zelf dan maar zien, maar ik hoop dat ze het zo goedkoop mogelijk houden.
Wat leuk zou zijn is als ze the Gathering - Travel draaien maar aangezien ik er zelf toch niet bij ben moeten ze dat ook zelf maar zien.


oh, en ts begint.

Dat kan me niks schelen. Ik ben er dan toch niet meer.

Ik ga niet dood.

Ik zou niet willen dat het zo'n geforceerde gedeprimeerde gebeurtenis wordt, dat mensen die toevallig nog een beetje vrolijk zijn, weet ik veel, omdat ze me in elk geval gekend hebben, dat die ook een kans krijgen. Ik zou de kerk er zelf niet bij betrekken omdat ik toch niet gelovig ben, maar als zij dat graag willen, zou dat wel mogen. Ik moet me nog donor-registreren, en ik wil denk ik begraven worden, zodat mensen nog iets hebben om op te zoeken. Met een urn met as krijg ik toch altijd zo'n onbehagelijk idee, wat nou als iemand die pot omstoot? Ik heb ook niet het idee dat ik gelukkiger zou zijn als ik ergens zou worden uitgestrooid hoor, laat mij maar lekker ergens in een gewone kist leggen. Daar mogen ze wel iets op tekenen of krassen ofzo maar alleen als ze dat willen. :)
Qua muziek wel muziek die ik zelf leuk vind, aangezien mijn familie soms de neiging heeft om sociaal wenselijk te doen en alleen maar toepasselijke muziek te draaien. Dan kunnen ze daar ook eens naar luisteren ofzo, normaal doen ze dat nooit.
En ik wil inderdaad ook niet opgehemeld worden, ze moeten niet doen alsof ze me nooit strontvervelend vonden, want dat geloof ik toch niet. ;)

degene die zich zorgen maakt om zijn einde is geen held, stille dood in een stille omgeving

Begraven; nummers die ik uitkies,;geen sprekers; alleen naaste familie aanwezig. De rest ken de pot op.

Dit topic komt elk halfjaar ofzo terug :|


Cremeren, de rest niet te moeilijk. Ze zien maar. Wie wat wil zeggen moet dat doen maar ik haat het wanneer die dingen verplicht worden en vol leugens of opgeleukte dingen zitten. Muziek is fijn ja, maar dan moet je wel weten wat ik echt waardeer. Donor: geen idee. Ze zien maar.

Ik vond het 'mooi' te zien dat mensen echt moeite ermee hadden. Van mij hoef je niet eens een dienst te houden als het niets toevoegt voor de bezoekers. Veel teveel mensen gaan 'verplicht' naar allerlei begrafenissen.

Sterven is voor mensen.

Als ik dood ben, dan houd ik met mijn lichaam de pilskes lekker koud... ;)

ik wil gewoon een oldskool begrafenis met iedereen in het zwart en rouwen. En een kerkdienst. En dan door 6 van die mannen in zwart mn kist naar buiten ;) En ook bloemen voor op het graf. Mensen kunnen best iets over mij zeggen, maar alleen mn allerdierbaarsten. Mijn vriendje en mijn broertje en mn ouders. Hoewel die wss al dood zijn dan. In dat geval mn kinderen. Niet in besloten kring, iedereen mag afscheid komen nemen

Meh. Ik heb gelukkig pas drie begrafenissen meegemaakt in m'n leven: één als misdienaar, één van een lerares, en één van een tante. Het waren alle drie vrij formele gelegenheden, strak geleid door meneer pastoor, met veel stiltes enzo. Ik vond 't allemaal wel mooi, maar niet voor mezelf.

Ik ben donor, maar meer vanuit een schouderophaaljedoetmaar dan vanuit een overtuiging dat ik levens ga redden ofzo. Ik vind kerkhoven maar deprimerend hokjesgeestig, met als toppunt het betalen van grafrechten elke x jaren, dus ik wil dat mijn as wordt begraven onder een boom ergens op het stukje land dat al generaties in bezit is van m'n vaders familie. Dan lig ik te rusten tussen ruisend riet in de zachte veenmodder, dat vind ik ergens wel een mooie gedachte. Hoe mijn nabestaanden mij willen herdenken moeten ze zelf weten, maar ik hou van vloekende felle kleuren, mooie woorden, en foute Amerikaanse hardrockmuziek. Geen dresscode. Daar keek ik bij leven ook al niet naar. Ik hoop eigenlijk dat ze onder het genot van een wijntje of een biertje herinneringen aan me gaan zitten ophalen. Samen om me lachen, samen om me huilen. Kerkdienst hoeft wat mij betreft niet zo, maar als ik onverhoopt eerder dood ga dan m'n ouders weet ik zeker dat ik er eentje krijg. En zij zullen me ook begraven, trouwens. Dat is de traditie tot nu toe.

Dit topic is disrepectvol zoals we dat zeggen

Dit ja.

Hm. Ik heb er nooit uitgebreid bij stilgestaan, eigenlijk. Ik ben wel donor, maar niet op alle lichaamsdelen. :o

Ik zou een uitvaart willen vanuit een kerk. Mijn huidige kerk is prima. Maar dan moeten ze het orgel wel skippen. Bij nader inzien, doe maar vanuit een ander centrum. Een ontmoetingsmoment voor vrienden, familie en oude bekenden. Als ik onder de 35 ben moeten ze Manta Rae draaien van de The Violet Burning. Of coveren, dat zou helemaal de shit zijn. Niet in het zwart, want waar ik terecht kom is het ook niet zwart.

Als ik dood ben wil ik gecremeerd worden (al heb ik dan vrij weinig meer te willen:D), omdat een grafkist me heel benauwd lijkt.-O-

Ooit 'Het Gouden Ei' gelezen van Tim Krabbé?
(Mijn favoritos boek holandés.)

Nee. Waar gaat het over?

Ik wil hier nog niet over nadenken.

Over...

Hmm dat mogen mijn nabestaanden verzinnen, zij zijn immers degenen voor wie die dag er is. Ik wil op zich best begraven worden, maar d'r valt ook wat te zeggen voor gecremeerd en uitgestrooid in het bos of de zee. En verder, hm, zou ik het fijn vinden als mensen leuke herinneringen met mij erin gaan ophalen. En ondertussen wel een beetje c.q. flink verdrietig zijn, want ik word graag gemist. Hoewel ik er dan natuurlijk niks meer van merk.

Wat nou als een DK-regular doodgaat? Als er opeens niets meer gepost wordt, niet naar meets komen enzovoort. No way dat de nabestaanden dan aan de DK-ers denken. Toch zou ik het best willen weten als iemand van jullie dood zou gaan, en ik zou het ook best wel erg vinden, denk ik. Vooral de mensen die ik gemeet heb enzo. Wie zou alle internet-vrienden op de hoogte stellen?

Als ik doodga doet DP dat maar voor me ;)


Nee ik vroeg me dat ook een keer af ja, ik weet het ook niet, mijn ouders weten nauwelijks iets van wat i kdoe op internet ofzo.

Mijn ouders weten het sowiezo wel omdat ik hun toestemming moet vragen om naar meets te komen ofzo. Alleen komen ze vast niet op het idee om hier even te laten weten dat ik dood ben. Misschien dat ze mijn hele msn-lijst een email gaan sturen. :| Wat lijkt me dat eigenlijk een idiote situatie.

Ik heb wel rl-vrienden die alles weten van mijn online leven, dus die zouden denk ik mijn LJ overnemen en een mededeling doen op het forum en op ff.net enzo.

Gecremeerd worden verkies ik boven begraven worden. Ik hoef geen plek waar mijn nabestaande dertig jaar geld voor dokken zodat ze daar eens per jaar bloemen kunnen komen leggen, belachelijk, strooi mij maar ergens uit.
De begrafenis- en crematiediensten die ik tot nu toe heb meegemaakt waren allemaal afschuwelijk (ja natuurlijk waren ze dat, er was een dode, maar daar búiten...) en zo wil ik het dus niet maar hoe ik het dan wel wil weet ik ook niet. Als er geld is, een groot feest of zo. Met belachelijk veel taart en alle dingen waar ik van hield. In elk geval geen ingetogen ''iedereen moet in het zwart'' zitting.