Pinot noir
 

Pinot Noir

Telkens weer,
wanneer ik je had,
wist ik dat het toen voorbij was.
En telkens weer,
als ik je mis,
weet dat ik me erop verkeek.

Telkens anders is de pijn,
wat doffer, scherper,
soms zelfs schijn.
Maar telkens als mijn hoofd weer bonkt,
is het de wijn die naar me lonkt.

-
Ik ben wel wat roestig geworden.... het is echt wel eeuwen geleden... en dat is te merken :P

Ik ben op zich een fan van herhaling, maar ik vind het woordje 'telkens' niet zo mooi. Telkenstelkenstelkens wat een raar woord. En ik houd niet zo van pijn (wie wel), het woord is me niet specifiek genoeg. Wat voor pijn heb je? Hoofdpijn, zielepijn, menstruatiepijn? Ik zou proberen in volgende gedichten wat minder aan de oppervlakte te blijven, je idee wat uit te diepen :).

Het doet me niet zo veel. Het rijmschema is me niet zo duidelijk: de eerste strofe heeft geen eindrijm en de andere strofe dan weer wel. Heb je daar een bedoeling mee of is het gewoon toeval? Ik vind ook dat er weinig diepgang in je gedicht zit. Hiermee bedoel ik dat je met originele beelden of door een andere benadering van 'missen' te zoeken, de lezer meer weet te boeien. Het versterkt ook je gedicht. Iig blijven schrijven! :)

Ik hou niet zo van niet-subtiele rijm. Zelf ben ik ook niet zo'n held in het creeëren van rijm die je bijna onopgemerkt lezen kan, maar het is toch jammer als ik je duidelijk betrap op een schema. Waarschijnlijk is dit ook de bedoeling, maar ik wil er toch maar even op wijzen dat het anders kan!

Een hele mooie titel vind ik (ik hou van Frans), jammer dat het onderwerp toch wel wat cliché is. Het woordgebruik is ook al niet bijster vernieuwend, dus je gedicht blijft gewoon niet hangen bij me. Ik wacht wel ongeduldig op een volgende poging!

De titel absorbeerde mij direct. Maar het gedicht is niet zo best.
Tracht met iets orgineel te komen want de titel biedt enorme perspectieven.

Wat er boven al gezegd wordt.
Mist trouwens niet het woordje 'ik' in de laatste regel van de eerste strofe?