Ze is er geweest
 

Het valt niet van iedereen te zeggen dat ze nog leven.
Mijn grootmoeder bijvoorbeeld, zij is dood.

Al wordt de term 'overleden' geprefereerd -
Overleden. Dat betekent eigenlijk:
te veel geleden.

Ze was best een fijne vrouw, vlezig wel, en
ze huilde vaak op ongepaste momenten.
Mijn grootvader daarentegen, huilde nooit, behalve
die keer dat ze haar kist naar buiten droegen.

Men huilt vaak om dode mensen,
het is het enige moment waarop verdriet
niet gênant is.

Ze is niet
meer en ik mis haar.
Het valt niet van iedereen te zeggen
dat ze van me hielden. Ze was de enige
die mijn boterhammen van het verkeerde beleg voorzag,
die zei dat ik niet moest schreien, al vergoot ze zelf tranen
als was het typische Belgische regen. Ze was de eerste
die vond dat ik een vrouw werd, dat ik een lief kind was.

Maar ik bén.
Zij niet.

-

Ik dacht: ik rijm eens NIET. Toen gebeurde dit, en ik weet niet goed wat er van te vinden valt. Daar mijn productiviteit hier de laatste tijd toch op een behoorlijk laag pitje heeft gestaan dacht ik: laat hen het maar beoordelen, dan zijn ze ook nog eens tevreden.

oh fayelinde <3 ik wil met je trouwen als je zulke mooie gedichten schrijft :o

Ik vind vooral de eerste twee strofes en de laatste twee mooi. het middenstuk is net iets minder nuchter/pakkend/raken/vulmaarin dan de rest.

Maar sowieso, na de eerste twee regels kon het al niet meer stuk.

Vooral de eerste 2 strofes vind ik briljant. Het middenstuk doet me niet zoveel, het is niet.. naja, wat Ave zegt in feite, niet nuchter genoeg. De laatste 2 regels staan weer als een huis. Heel erg leuk gedaan. :)

au.

maar goed au.

jezus wat doe je nou met me,

au !

Zou 'typisch Belgische regen' niet logischer zijn, of lees ik het dan verkeerd?
Ik vind je vondst met overleden wel goed gevonden, maar misschien iets teveel uitgewerkt. Je eerste strofe daarentegen, staat inderdaad als een huis. En verder weet ik eigenlijk niet goed wat ik ervan vind, behalve dat het echt een sterk gedicht lijkt te zijn en dat bevalt me op zich wel.

Eigenlijk vind ik 'm niet zo geweldig. Het had een bladzijde uit een dagboek kunnen zijn. Het doet me niet zoveel.

^dat is juist de reden dat ik m zo goed vind.

De beginregels zijn werkelijk onweerstaanbaar! En verder ook de beginregels van de éénnalaatste strofe: Ze is niet // meer en ik mis haar. Daarin zit de toon die dit gedicht maakt. Ik mis die toon wel af en toe: in de tweede strofe bijvoorbeeld, daar raak je me niet, daar ben je niet zo confronterend. En je eindstrofe vind ik afdoen aan je gedicht, ik had daar liever een, ja, wat originelere constatering gezien, ééntje die bijvoorbeeld stiekem verpakt verband houdt met een opvallend element uit je gedicht (en nu ga ik er even vanuit dat deze eindzin dat níet heeft, maar het kan natuurlijk altijd dat ik wat mis).

Maar: ik vind het tof dat je eens wat anders probeert, het geeft echt diepte aan je repetoir als je snapt wat ik bedoel. Moet je vaker doen.

Het gaat er voornamelijk om, dat ik met die laatste strofe wil aantonen dat ik geen lief kind wás, maar dat ik ben, dat ik kan zijn, en dat het zo jammer is dat zij dat plots niet meer kan. Toch wilde ik benadrukken dat ze impact heeft gehad op mijn leven, zoals dat wel duidelijk wordt in het gedicht, neem ik aan. Al vind ik het einde zelf ook behoorlijk zwak, maar ik wist niet goed hoe ik er iets tofs aan moest breien. Dat is typisch mij, ik schrap veel woorden die ik eerst had, maar hele strofes durf ik nooit te schrappen. Zo heb ik uit 'Men huilt vaak om dode mensen,
het is het enige moment waarop verdriet
niet gênant is.' ontzéttend veel geschrapt, maar ik durfde het geheel niet weg te laten. Een beetje stom misschien.

Heel erg bedankt iedereen! Heel uiteenlopende reacties ook :).

Dat herken ik wel. Ik durf ook nooit te schrappen, bang dat ik de oorspronkelijkheid kwijtraak.

En dat ben/was had ik er wel uit gehaald, maar dat vind ik dus niet origineel genoeg. Misschien kun je nog iets langer naar dit gedicht staren tot er een geniale eindzin in je opkomt :D.

jamaar. ik hou van deze eindzin:(

Nouja, kijk, als jij van deze eindzin houdt is dat een reden voor Fayelinde om mij te negeren, niewaar? En misschien ga ik hem dan ook wel steeds meer waarderen. Kijken of ik hem morgen mooi vind.

Gefeliciteerd met jullie verloving trouwens:D

en trouwens, Ik ben fb. jij straks niet meer. dus mijn stem telt meer ofzo :o

dankje! wil je op ons feest komen?

Oh! Valserik. Steken onder water geven he. Waar heb je dat geleerd hm? Hm? HM?

Sorry Fayelinde, ik zal niet meer spammen in je topic ANDERS BAN JE ME STRAKS )*@#%)*@#$) eh oeps ik heb niks gezegd.

Stelletje stiekeme snoodaards!

Toch geldt mijn liefde nog steeds.

@Porce: :D hihi. dat zul je wel missen zeker?

@Faye: hopelijk is je liefde onvoorwaardelijk <3

Als je deze strofe schrapt, is het voor mij helemaal af. De beginregels zijn heel sterk, en je weet die toon aan te houden tot het stuk dat ik net geciteerd heb. De eindregels vind ik wel origineel, maar het weet me niet echt te raken, in tegenstelling tot de rest van het gedicht. (Ik heb best makkelijk praten, want ik weet zelf niets waarmee je pakkend / confronterend mee uit de hoek kan komen. :o) Maar voor de rest: (y).

het fijne hier ligt voor een deel in de sluipende toon. ik kan minder met: , de herhaling van "het valt niet van iedereen te zeggen" en het einde: . de bedoeling daarvan die je aangeeft vind ik logisch, maar die scheiding tussen geweest zijn en de doorlevende niet vernieuwend, dus niet erg pakkend, je begrijpt.
de rest vind ik sterk, omdat het zo goed overbrengt, simpel aanleiding geeft tot makkelijke verplaatsing. mijn voorgangers beweren volgens mij ook andere dingen en dat betekent misschien dat je zelf aan dit gedicht moet sleutelen tot het meest jou is, omdat het in een vrij persoonlijke categorie lijkt te vallen.

Mijn eerste bericht moest ik tot jou richten, Fay.
Ik vind je gedicht mooi, al zijn er een paar dingen die ik beter weg vind. 'Dat betekent eigenlijk' bijvoorbeeld en 'op ongepaste momenten'. Ook typische Belgische regen vind ik niet echt passen - al komt dat misschien door mijn persoonlijke afkeer van regen - maar er moet wel nog iets komen naa al vergoot ze zelf tranen.
Ik hou vooral van de eerste twee regels en het begin van de voorlaatste strofe.

Dat ongeveer. Het begin is enorm sterk. Je brengt het heel terloops, en daar zit de kracht in. Het bruggetje naar overleden is toch een beetje groot.
fijne vrouw/vlezig wel is heel erg leuk. Mijn excuses maar ik zie een heel erg dikke Belgische madam voor me. Het is een heel persoonlijk gedicht, maar toch weet je het ook van jezelf los te koppelen, op de een of andere manier, als je begrijpt wat ik bedoel, en dat vind ik heel knap.

Oh my, er staat geen admin meer op mijn scherm
Hahaha dit is zo vreemd he
succes met je fbcarriere
en sorry dat ik je topic hiervoor gebruik

Laat het alsjeblieft zo! Ik vind je gedicht prachtig en als ik alle reacties lees, komt het er eigenlijk op neer dat iedereen het goed vindt, maar heeft iedereen iets anders te makken wat een ander dan eigenlijk wel weer goed vindt, enzovoorts enzovoorts. De derde strofe bijvoorbeeld raakt mij minder dan de rest, maar iemand anders is juist daarover weer heel lovend en vindt het einde minder.
Nou, dat betekent eigenlijk dat je gewoon een heel goed gedicht geschreven hebt waaraan je niet meer mag sleutelen. Klaar.