de miraculeuze vondst van wat platgestampte pijnboompitjes / vóór de provisiekast
 

X

het lijkt wel een notitieboekje. heh.
dit is wel iets nieuws, voor jou. je gedicht voor vers was ook een beetje in deze ehh stijl. ik vind het wel leuk, maar soms door de notitieboekheid ervan een beetje minder sterk. soms iets te associatief.

bovendien begin je al je zinnen met een hoofdletter en de titel niet?

ik weet dat dit waardeloos commentaar is verder, maar ik moet toch iets zeggen. misschien meer later

Haha wel grappig! Alleen vond ik het pas tegen het einde iets hebben. Van tevoren leek het me niets. Zo zie je maar weer.

ja iknoooow. maar anders is het zo raar. je kunt ook alles zonder hoofdletters doen. of alleen namen mét.

Ahhh scheisse nelleke,
het is misschien niet overal even goed of perfect, maar het is wel NIEUW. vernieuwend. het betekent iets, in die zin, voor mij, omdat het lak heeft aan het een en het ander omdat het iets uitvindt. en je einde is heel heel sterk. het lijkt ook een beetje op een reactie op het gedicht London van Sigurbjorg Þrastardóttir, dat ik ergens in het mooie gedichten van anderen topic heb geplaatst. het is wel heel hectisch allemaal, maar waarom niet? als mondriaan opeens drie lijntjes mag schilderen als je weg kunt komen met de ideeen van freud waarom zou je dan niet bla bla bla ik ben al net zo verward

stream of consciousness! Maar nu moet ik aan mijn essay
morgen morgen.

Trafalgar Square, ja!

Als je zoiets 'stream of consciousness'-achtigs wilt schrijven moet je wel heel goed weten te balanceren op het dunne koord van begrijpelijkheid. Dat lukt aardig, hoewel je naar beide kanten hier en daar te ver doorslaat (dan weer te krabbelig, dan weer te duidelijk). Het is wel leuk om er wat mee te puzzelen en relaties te leggen tussen stukken tekst, maar ik voel dan toch te weinig de onzichtbare sturing van de dichteres aan het roer :). Het heeft een beetje een 'zie maar wat je ermee doet' uitstraling, het kan scherper.

ik ben het met reynaert eens.

Oh, wijs! (Op de Vlaamse manier, leuk dus)

Ik versta er waarschijnlijk geen reet van, gehecht dat ik ben aan makkelijk ABAB-structuren met uitgeklaarde woorden, maar ik vind het gewoon altijd tof. Net een hele woordenwaterval, en daar geniet ik van, het leest ook als een trein (en het lijkt me moeilijk dat te creeëren). Joa, ik wil wel nog zulke dingen lezen.

Het loopt erg lekker. Op sommige momenten heb ik iets van 'huh' en begrijp ik het niet, maar het leest zo als een trein dat het me niet stoorde. Toen ik het de tweede keer las, vond ik het iets minder. Ik lette dan wat beter op interpunctie/hoofdletters/betekenis en dan was het niet duidelijk voor mij. MAAR: je zoekt verschillende richtingen/je bent vernieuwend EN vooral: je schrijft!

ohja, weet je waar ik aan moest denken en wat ik grappig vond, als ik zo 'willekeurig' schrijf, schrijf ik altijd in flarden / losse frasen terwijl jij juist in hele zinnen, lange woordenrijen lijkt te schrijven .. heb je het overigens in een keer opgeschreven? heb je daarna nog dingen veranderd, geschaafd etc?
ik denk trouwens dat ik de -----------s iets te lang vind.

a. Net alsof we jou niet kennen.
b. Ik wil ook zo schrijven:)

Hier moest ik om lachen: (alsof er iets te sightsee-en valt in
dat rotdorp van je),

Het einde vind ik wel net wat minder, maar toch is het een gaaf gedicht:)

Ik vind 'm gaaf, ik lees dit graag. En het stomme is dat ik er verder eigenlijk niets over te zeggen heb.

Hé maar zo waren we niet getrouwd. Je zou moeite doen voor het gedichten schrijven! Wat ik verder wel een interessante opmerking van je vind, is het stukje waarin je impliceert dat er geen diepere betekenis is en dat er niets te puzzelen valt als jij daar niet voor hebt gezorgd. Als iemand dat er in wil lezen is het dan minder eigen aan het gedicht? Wat vind je daar zelf van?