Arbitrair
 

Arbitrair

Rond het eiland Verleden is het altijd mistig. Je ziet het listige daarin, geen jaartelling voor ogen, want ze houdt haar verhalen zo graag voor je verborgen. Welke? vraag je je af, want woorden waren er nog niet en dus was zwijgen zilver: het enige dat Verledenaars konden. Goud kreeg degene die ervoor zou zorgen dat ze niet langer met de mond vol tanden stonden.

En dus kwam er een smid van ver.
Hij was wat vreemd want hij hield niet
van smelten. Hij maakte wel
heel veel kabaal, dat noemde hij taal
en zijn naam was Arbitrair.

Hij rolde rilde joelde lalde
siste kuchte knarste knakte
klikte tuitte grom- en bromde
floot en zong terwijl hij snakte
aaide oeide kirde loeide
kromde klanken, klokte smakte
kraaide piepte gaapte riep
geluiden op van holtediep.

Zo liet hij gedachten klinken,
ving de wereld om te praten
en gaf zelfs verzinsels zin.

Niets is vanzelfsprekend
en elke iets een ding.

Weer heel erg leuk, behalve het einde. Verder echt leuk:) Origineel.

Hahaha, sjongejonge, ik zat hier echt met verbazing te lezen hoeveel manieren van geluid maken jij kon verzinnen. Hulde.

Dit was een leuke geweest voor de wedstrijd :cool:. Wat ik jammer vind is dat ik één stukje rijm mis (net als in je vorige gedicht) zodat het voor mij net onafgerond klinkt: ik had het laatste woord ergens op laten rijmen. Dat hoeft heus niet altijd, maar het zou de clichéheid van je eindzin (met een woord als sprakeloos is dat bijna onvermijdelijk) legaliseren, voor mij. Ofwel: ik vind je eindzin niet sterk genoeg om zo los van de rest van het gedicht te staan.

Ik vind het leuk dat je zo breed kunt schrijven, soms post je een gedicht dat me diep raakt en nu weer wat sprookjesachtigs en de vorige keer een oudhollandsch traditioneel-achtig gedichtje.

Dankjewel voor jullie snelle reacties. Ik ben ook niet blij met het einde, ik wist me er totaal geen raad mee. Omwille van de rijm zou ik de laatste zin kunnen veranderen in soms nog steeds de goede woorden niet vind? Beter? Ik ben eigenlijk op zoek naar iets veel sterkers maar ik weet het niet. :(

of, omwille van rijm en metrum, 'nog steeds soms niet de woorden vind'
Iets veel sterkers past het gedicht natuurlijk het beste, maar dat moet dan wel in je opkomen natuurlijk.

Ja, inderdaad. Ik houd even jouw suggestie aan en broei verder op iets anders.

update: nu een heel ander einde. Wat vindt men?

Het eerste deel van jouw gedicht komt nogal chaotisch over. Het leest trouwens niet bijzonder vloot.
De derde strofe bevestigt het feit dat je verdomd veel werkwoorden kent die geluiden oproepen. Buiten dat feit heeft het geen meerwaarde. Mijn liefde gaat uit naar de voorlaatste strofe. Die verdient een dikke proficiat. Hierbij dan wens ik jou een dikke proficiat.

Ik vind het leuk dat je begint met een inleidend tekstje, maar dan ook weer jammer dat het er zo warrig staat neergekrabbeld. Mijn idee is dat proza iets gestructureerder is dan poëzie, en zeker zo'n inleiding, die meer zou moeten zeggen over het wat en waarom dat het gedicht daar is, meer zou moeten bijdragen tot visualisatie. Zo lijkt het alsof het er vooral staat voor jezelf.

Maar dan heb je me met de eerste strofe. Zelfs ik, die geen capaciteiten heb om subtiele grapjes te ontdekken, kan glimlachen om 'taal' (stiekem las ik metaal, die fijne smid ook), en ik kan me precies voorstellen hoe hij is. Het vervolg is ook geweldig, al die woorden die een geluid omschrijven, en ze staan helemaal op de juiste plaats. Het klinkt heel mooi, goed gedaan! De laatste twee strofes vind ik dan weer minder goed, en vooral de laatste zou je wat mij betreft helemaal mogen schrappen. De derde vind ik gewoon iets typisch om te lezen, maar op zich niets mis mee.

Heel leuk!

Oh. Ik had zelf juist het idee dat dat eerste stuk wel heel gestructureerd was; ik heb geprobeerd om er subtiele rijm in te stoppen waardoor het goed en vloeiend loopt. Zouden jullie me misschien kunnen vertellen waar het dan misgaat?
Wat betreft het einde: daar sleutel ik nog aan.

Ik denk dat je gewoon te veel wil zeggen, en het loopt een beetje door elkaar. Echt, het heeft naar mijn idee ook niet zo veel te maken met je gedicht, het staat vrij los van elkaar. Bovendien is de rijm niet heel subtiel, en in zulke lange zinnen klinkt dat ook sowieso niet erg mooi. De laatste zin klinkt niet mooi: 'Zij die ervoor zorgden dat ze niet langer met hun mond vol tanden stonden, verdienden goud' zou al beter zijn, al ben ik me er van bewust dat dat je gehele rijmschema verpest, dat het zelfs ook nog niet helemaal goed klinkt. Ik vind het moeilijk om aan andermans woorden te sleutelen.

Begrijp je een beetje wat ik allemaal wil zeggen in het bovenstaande? Zonee, ik probeer het nog eens.

Hij maakte wel
heel veel kabaal, dat noemde hij taal

dit vind ik een hele leuke vondst. verder, wat men al zei, alle vormen van klank en geluid, dat is echt een hele knappe opsomming. ik vind alleen de eerste zin, Rond het eiland Verleden is het altijd mistig., niet zo goed. op de een of andere manier vind ik dat een beetje clichematig. misschien omdat Verleden zo'n groot woord is en een mistig eiland, dat is toch wel een beetje zo'n, nou ja, het woord mistig vind ik te makkelijk, dat is heel sfeerbepalend. ik weet niet precies meer hoe je einde eerst was (iets van hoe kan het dat ik na zoveel jaar nog steeds de juiste woorden niet vind?), maar ik geloof dat ik het idee van dat einde wel heel mooi vond, hoewel het qua bewoording nog niet in het geheel paste. het was inhoudelijk een echte voltreffer en ik vind het wel jammer dat je het weg hebt gehaald (ja ja het is nooit goed bij ons he, sorry). misschien zou je er nog aan kunnen schaven, de voorlaatste strofe herschrijven, zodat dat einde wel past?

[QUOTE=CSN;27339196](ja ja het is nooit goed bij ons he, sorry)QUOTE]

Haha dat is toch juist goehoed! :)
Weer bedankt voor het commentaar. Ik ga nog eens flink schaven inderdaad.

Nieuwe versie. Ik ben benieuwd naar jullie meningen. :)

Arbitrair

Toen zwijgen nog zilver was en voor spreken goud gold
had men niet bepaald makkelijk praten. Hoe kan het ook anders
als je steeds met de mond vol tanden staat?

En dus kwam er een smid van ver.
Hij was wat apart want hij hield niet
van smelten. Hij maakte wel
heel veel kabaal, dat noemde hij taal
en zijn naam was Arbitrair.

Hij rolde rilde joelde lalde
siste kuchte knarste knakte
klikte tuitte grom- en bromde
floot en zong terwijl hij snakte
aaide oeide kirde loeide
kromde klanken, klokte smakte
kraaide piepte gaapte riep
geluiden op van holtediep.

Zo liet hij gedachten klinken,
ving de wereld om te praten
en gaf zelfs verzinsels zin.

Toch is niets nog vanzelfsprekend
als ik, veel later, de woorden niet vind.

Ja ja ja, deze vind ik echt leuk! Het begin is heel mooi, gestructureerd geworden, een stukje korter ook, en het is nu ook echt poëzie en geen stiekeme proza meer.

En dan heb je me hé. Van begin tot einde kan ik dit heel geboeid lezen, vloeiend rollen de verzen achter elkaar aan. Heel leuk ook dat je 'en zijn naam was Arbitrair' zet aan het einde van je eerste strofe. Ja, ik merk dat het in je originele versie, dat ook al stond, maar dat heb ik toen over het hoofd gezien. (Zo zie je maar, nu valt zoiets me veel meer op!) Dat geeft echt het gevoel van 'o ja, en dat was ik bijna vergeten vertellen, maar het is heel erg belangrijk'. Dat is leuk.

Ja, en je einde is nu ook een stuk sterker, al vereenvoudig ik het in mijn hoofd tot 'ik weet geen einde, ik vind er geen woorden voor'.

Het staat als een huis nu, vind ik. Duim omhoog!

ik moet zeggen dat ik ook je aanpassing érg goed vind!
verder vind ik het een leuk gedicht om te lezen, en het verhaal wat erin zit ook goed. daarnaast een dikke pluim voor al je 'klank' verwijzingen !!! yeah! =)

Ik vind het heel erg mooi. Wat was de laatste zin vóór de aanpassing? Nu ben ik nieuwsgierig!

Dankjewel voor jullie reacties. :) Wat die laatste zin was weet ik niet meer precies, in ieder geval iets met dezelfde strekking als nu. Nu 'klopt' het meer denk ik.

Er staan nu twee verschillende eindes en beide vind ik goed. De eerste omdat ik deze geweldig vind met 'elke iets een ding' en eigenlijk ook de regel ervoor, de tweede omdat deze weer meer is zoals hij eerst was, terugslaand op al de geluidsverwoordingen. Kun je ze misschien nog combineren?