Leven..
 

De laatste tijd denk ik veel na over leven, doodgaan e.d. Wat heeft het leven voor nut, als je toch dood gaat? Het klinkt misschien wat depri, maar zo is het niet bedoeld. Ik vraag het me alleen vaak af. Wat heeft het voor nut om te gaan werken, en geld te verdienen, het heeft geen doel want uiteindelijk ga je toch dood...En wat is doodgaan nou eigenlijk, is het dan gewoon echt afgelopen?

Natuurlijk weet niemand hier echt antwoorden op, maar ik vraag me af of jullie hier ook zoveel over nadenken? Of denk je emer van; nu maar genieten, want ik leef nu?

Zoals ze al heel lang zeggen:

Niet het einddoel, maar de weg ernaar toe is het belangrijkste.

Je krijgt de kans om leuke dingen te doen, op jouw manier. Dat is het nut. Als we allemaal alleen maar dood waren, wat moet je dan doen?

Ik denk regelmatig; waarom vecht ik nog, maar dan denk ik ook vaak gelijk aan het punt dat ik het leven ook wel weer leuk vindt. Mensen leren kennen en zo. Zonde om dood te gaan. En als ik 80 ben wil ik kunnen zeggen dat ik geleefd heb!

Liefs,

Eend

Wanneer je niet gelooft in een leven na de dood of iets als reïncarnatie (hoe je dat ook wilt zien) heeft het leven voor jou na je dood waarschijnlijk weinig zin nee. Maar tijdens je leven, dan heeft het wel zin. Wat vind jij belangrijk in het leven? Wil je zo veel mogelijk lol hebben, zo veel mogelijk leren, zo veel mogelijk meemaken? Dat zijn doelen die je je kunt stellen voor tijdens je leven, misschien dat je na een x aantal jaar wel het gevoel hebt die doelen (voor een deel) bereikt te hebben en kun je sterven met het gevoel dat je iets goed gedaan hebt voor jezelf.
Ook houdt de wereld niet op te bestaan wanneer jij dood bent. Misschien dat je het wel belangrijk vindt om iets goeds te doen voor je kinderen, je kleinkinderen of die van anderen. Hoewel je als persoon niet alle verschil kunt maken besta je wel degelijk en kun je je eigen steentje bijdragen. Zorg voor een warme familiesfeer waar je familie in voort kan leven, opbouw van een kapitaal, richt een bedrijf of stichting op, kijk eens of je wat kunt betekenen in de wetenschap.

Ja, iedereen gaat dood en nut is maar relatief. Maar zie het niet te somber in; wat voor jou belangrijk is, dat is ook belangrijk.

Lekker genieten. 'T leven zelf is -voor mij- niets anders dan een gecontroleerde hoop cellen die zichzelf weten te onderhouden. Waarom het nut daarachter zoeken, 't gebeurt nou eenmaal, lekker ervan genieten zolang het duurt.
En inderdaad, werken en geld verdienen hebben geen doel als je je bedenkt dat het nutteloos is als je dood bent. Maar als het goed is duurt het nog wel even totdat je dood gaat, wel zo fijn jezelf in die tussentijd te kunnen onderhouden.

Ik heb dat een keer bij biologie gehad. Toen heb ik daar ook serieus over nagedacht. nu doe ik dat eigg niet meer.

gewoon genieten en dat is alles.

Bekende kwestie, waar je met een beetje pech veel te lang in blijft hangen. Maar: het glas is half vol of half leeg. Ofwel, er is geen vastgesteld doel en het leven heeft geen zin of nut, maar daarmee heb je ook een blanco leven dat je zelf naar eigen smaak mag inkleuren.

Zelfs al is het nutteloos... Je leeft nu toch, dan kan je maar beter proberen het beste ervan te maken.

Heel eigenlijk wil ik niet doodgaan, al is het om de simpele reden dat ik wil weten hoe het 'afloopt'. Dat is wel iets waar ik een voorstelling van probeer te maken. Blazen we onszelf op of gaan we nog milennia door? En hoe? Ik ben zo benieuwd dat ik het echt zonde vind :D

Het klinkt een beetje cliché, maar ik ben het hier mee eens.

Mijn streven is om vooral in het 'nu' te leven. Natuurlijk moet je ook wel naar je verleden kijken (Wat heb je goed gedaan? Wat heb je fout gedaan? Hoe zou je het nu doen?) En verder moet je natuurlijk ook wel een beetje over je toekomst nadenken.

Maar ik denk dat sommige mensen (waaronder ikzelf) te veel met deze dingen bezig zijn, waardoor het heden een beetje wordt verwaarloosd als het ware... Zo gaan er vele momenten voorbij, terwijl het ook anders had gekund.

Nou, mijn streven is dus om vooral in het 'nu' te leven, zoals ik al eerder noemde, maar in de praktijk blijkt dat nog best moeilijk te zijn. ;) Maar als ik dan van die momenten heb waarin het dus wél lukt, dan voel ik me eigenlijk ook een stuk gelukkiger!

Oh, ik heb het eigenlijk helemaal niet over de dood gehad! Ik vind het ook een erg complex iets en ik weet er nu eigenlijk even niet zo goed iets zinnigs op te zeggen.

Maar ik concentreer me dan ook liever op het leven!

Ik moet opeens ook denken aan:

"Ik ben niet bang voor de dood. Als ik er ben is de dood er niet; en als de dood er is dan ben ik er niet (meer)."

Nouja, ongeveer in die bewoordingen. Wie heeft dit eigenlijk ook al weer beweerd? Een Griekse filosoof?

Edit: dat was Epicurus dus!

Het is helemaal niet zo erg om te accepteren dat het leven totaal zinloos is, wanneer je die visie hebt dan. Je hebt namelijk het leven zelf, en juist omdat het zo zinloos is kun je ermee doen wat je wilt.

Niet dat ik zelf nooit over dit soort dingen nadenk. Maar omdat ik denk dat ik het eigenhandig toch nooit helemaal uit kan vogelen probeer ik mezelf erbij neer leggen. En maak ik er het leukste, interessantste en best haalbare leven van dat er voor mij inzit. Daarmee is het voor mij ineens niet meer zo nutteloos. Voor het heelal misschien wel, maar wat heb ik daarmee te maken?

Het idee dat het nutteloos is en dat je na je dood ook echt dood bent beangstigt me wel... Daarom hou ik maar vast aan de gedachte dat er wel meer is, maar wat precies weet ik dus niet.

Wat je overtuigingen ook zijn wat betreft het leven, of de dood, je angst verdwijnt vanzelf als je kunt accepteren dat je het allemaal niet weet. Ookal zou het leven nutteloos zijn, dat wordt pas eng als jij bepaald dat het eng is. Het ligt er maar net aan hoe je het bekijkt ;)

Inderdaad, welke vernietiging en destructie staat te wachten?
Zullen ver ontwikkelde beschavingen van aliens bestaan en ons bezoeken?
En natuurlijk meer directe dingen als: wat voor mensen zijn er nog te ontdekken en bevrienden?
Wat voor technologieen worden er nog ontwikkeld? Wat voor geniale films, games en muziek gaat er nog gemaakt worden?
Wat voor beryle snacks gaan er nog uitgevonden worden?
Wat voor andere luxe shit?

O, maar ik geloof ook niet echt dat alles stopt na je dood, maar dat vind ik eigenlijk veel enger. Ik vind het juist geruststellend om te denken dat het na je dood gewoon afgelopen kan zijn. Ik raak daarentegen behoorlijk in paniek als ik bedenk wat God voor een oordeel over mij moet gaan vellen;) Maar ik vind gewoon, we zijn nu eenmaal in het leven gegooid en er zitten mooie dingen in en dan moeten we maar proberen om er zoveel mogelijk moois uit te halen:)

Klinkt nu al erg oubollig, maar op jouw leeftijd dacht ik daar ook veel over na. 't Is overgegaan toen ik begon te merken dat ik alles in mijn leven toch wel érg belangrijk begon te vinden. Ondertussen denk ik nooit meer 'waarom zouden we eigenlijk, uiteindelijk heeft het toch geen zin'. Nu maak ik me juist te veel druk, zou liever alles weer wat minder belangrijk vinden geloof ik :o Denk dat het te maken heeft met volwassen worden, een laatste fase in het adolescent zijn misschien.

Om je een biologisch antwoord te geven: voortplanten. Haha, maar aan de spirituele kant: liefde.
Ik vind dat je gewoon hier bent om lief te hebben. Om anderen zo'n gevoel te geven. Om te ontdekken, etc.
Niets heeft nut als je te lang doordenkt. Als de reis er niet toe doet voor je en je alleen maar in begin en einde gelooft, is er niets nee.

Je zou ook natuurlijk gewoon kunnen zeggen: leven. Dat is het nut.

Zo oubollig vind ik dat niet klinken. Ik worstel nog dagelijks met de vraag waar ik het allemaal voor doe en het antwoord "voor jezelf" is voor mij niet bevredigend genoeg. Op dit moment stel ik mezelf hele specifieke doelen en beloon ik mezelf mezelf met uitstapjes en vakanties.

Heb mezelf dit ook heel vaak afgevraagd toen ik zo rond de 17 was, ben uiteindelijk tot de conclusie gekomen dat ik er in dit leven waarschijnlijk nooit het werkelijke antwoord op zal krijgen. Aan het eind van de rit zal ik nog zoveel onbeantwoorde vragen hebben die ik graag beantwoord had willen zien. Nu leef ik meer op de korte termijn en concentreer me op wat ik kan doen om gelukkig te zijn.

Het grappige is, is dat ik laatst dacht te weten hoe het zou zijn als je niet meer onder de levenden bent. Het was een paar minuten nadat ik op was gestaan en me bedacht dat er eigenlijk een soort gat zit tussen het moment vlak voordat ik in slaap viel en het moment dat ik weer wakker werd. Zo stel ik me nu ook de dood voor, een gat waarin alle bewustzijn ontbreekt. En om eerlijk te zijn is dat wel een rustgevende gedachte.

Ik bedoelde vooral dat het "op jouw leeftijd" oubollig was :D Maar ja, het blijft een moeilijke vraag.

Heel erg. Daarom probeer ik hem ook niet meer te beantwoorden ;)

Prezactly.. :cool:(y)