Waar schaam jij je voor?
 

Ik schaam me voor zoveel dingen maar om iets willekeurigs te noemen, ik praat altijd heel overdreven tegen mijn hond. Niet alleen thuis maar ook op straat. 'Oh kijk, daar komt een grote boze hond aan. Dat moeten we niet hebben hè, kom, we gaan deze kant op. RRRRRennen!' Even ter illustratie. Komt nogal stom over bij mensen die zelf geen dieren hebben. Verder schaam ik me soms voor mijn broer omdat hij nogal ongemanierd is en het niet nodig vind om iemand te begroeten of te feliciteren en je dan gewoon straal voorbij loopt. En ik krijg last van plaatsvervangende schaamte als ik die reclames van Jamba zie. OMG, waar gaat het met de mensheid naar toe en wat voor randdebielen willen zulk soort dingen :|. Maar goed, waar schaam jij je voor? Of waar krijg je plaatsvervangende schaamte van?

Ik schaam me voor de gedichten die ik schrijf en de opmerkingen die ik maak. Maar meestal schaam ik me niet echt, ik ben vooral bang dat ik anderen kwets of boos maak met wat ik doe. Dat is meer angst dan schaamte.

Ik schaam me ervoor dat ik sommige dingen die anderen kennelijk heel gemakkelijk kunnen, zelf niet kan of verneuk.
bijvoorbeeld voor jezelf zorgen of voor het huishouden.
Ik vind het vernederend om daar hulp bij te vragen.

Ik schaam mij wanneer mijn 16-jarige breezah zusjes d'r stomme vriendjes en vriendinnetje-kennisjes denken dat ik haar ben, en me niet met rust laten. Omdat het kutvolk is, en ik daar niet mee geassocieerd wil worden.

Ik kan serieus niks bedenken waar ik me voor schaam. :confused: Er is vast wel íets though.
Plaatsvervangende schaamte heb ik wel vaker. Voor onfatsoenlijke mensen, het breezer-volk waar Arenda het over heeft, mensen die totaal onvoorbereid een presentatie willen geven, mensen die door alcohol dingen doen die ze beter hadden kunnen laten, etc.

Ik schaam me wel eens voor mijn geheugen, omdat ik dingen kan onthouden die anderen helemaal niet meer weten. Alsof het raar is om dat te doen.
Ik schaam me voor mijn motoriek en het feit dat ik hele lompe dingen kan doen zonder dat ik dat zelf wil. Prutsen met van alles en nog wat, bijna omvallen, slecht evenwicht houden, dingen omslaan, rare lichaamsbewegingen maken enzovoorts.
Ik schaam me in zekere zin ook voor het feit dat ik veel zie. Zoals dat mensen naar de kapper zijn geweest, of een nieuwe bril hebben. Dan durf ik het niet te zeggen, of er een vraag over te stellen. Want ik ben bang dat het dan niet zo is en de mensen me stom vinden als ik het wel zeg. En ik heb het gevoel dat ik het al heel vaak zeg en dat mensen me daarom stom vinden. Alsof ik alleen maar daarop let. :o
Soms schaam ik me ook wel eens voor mijn gedachten, of meer het feit dat ik andere dingen denk dan de meeste mensen in mijn omgeving. Ik word er teringonzeker van en dat is lastig. Want dan denk ik dat ik ongelijk heb, of de dingen verkeerd zie.
Ik schaam me voor het feit dat ik niet mag falen van mezelf. Wat ben ik nou weer voor een prutser. :o
Ik schaam me voor verschillende dingen die ik in het verleden gedaan heb. Kom, laten we ze snel vergeten.

Ik schaam me voor m'n voeten, 't zijn echt hondslelijke dingen (N).

Zolang ze niet groter zijn dan de mijne. :o

Hier kan ik me heel erg in vinden.

Ik schaam me niet zo vaak, moet ik eerlijk zeggen.
Ik schaam mij wel voor mislukte tekeningen. Vooral als mensen in mijn tekeningen gaan rommelen en zo'n lelijke vinden en ik er niet bij ben om te zeggen dat ik die zelf helemaal niet mooi vind.
Soms schaam ik me als mensen vragen of ik wel eens heb gerookt/geblowd/dronken ben geweest, omdat dat niet het geval is. Wel stom dat ik me daar voor schaam, eigenlijk.

Ik vind het moeilijk om te bedenken waar ik mij voor schaam. Vreemd.

Herkenbaar. :o Maar in mijn geval met muziek of geschreven teksten. Ik denk dat mensen er standaard vanuit gaan dat je iets mooi vindt als je het bewaart ofzo. :o Maar dat is bij mij helemaal niet altijd zo, bij jou dus ook niet. ;)

Ja dat heb ik ook. En ik schaam me ook als iemand mijn kamer ziet. Ik heb twee kamers, waarvan eén een kleine logeerkamer en één 'gewone' kamer, en die laatste hangt vol met posters van kutbandjes en verwijfde zangers waar ik toen ik 13 was op geilde en depressieve songteksten die ik op de muur heb geschilderd in mijn gottikperiode. Echt verschrikkelijk puberaal, maar ja, ik zit altijd in die andere kamer dus heb ik ook geen zin om er iets aan te veranderen :o.

Ik schaam me ook wel een klein beetje voor de hoop knuffels die ik bij mijn moeder heb liggen. Sentimentele waarde ofzo. :o

Ik schaam me heel snel tegenover mijn ouders. Als ik ergens naartoe ga bijvoorbeeld, dan zeg ik meestal liever niet waar naartoe. Of als ik met iemand afgesproken heb, zeg ik liever niet met wie. Soms verzin ik dan gewoon maar wat. Het slaat nergens op en ik weet dat het ook echt nergens voor nodig is, maar toch schaam ik me dan.:(

Ik doe dat altijd om lastige vragen te voorkomen. :bloos: Maar sinds ik op kamers woon vertel ik hooguit de relevante dingen, dus dat scheelt al een boel. :p

Dat is bij mij ook een van de redenen, lastige vragen voorkomen. En wat dat betreft is het wel heel handig om op kamers te wonen.*O*

Ik schaam me als ik in het openbaar moet huilen.

Het is niet goed als je dingen voor je ouders verborgen wil houden. :nono: ;)

Ik schaam me soms als ik dingen aan mensen wil vragen, omdat ik bang ben dat het een gekke vraag is. :p

Ik schaam me als me een idioot foute gedachte te binnen schiet :bloos: Ik hoop niet dat iemand gedachten kan lezen, dan ben ik gedoemd :o

Ik schaam me soms als ik naar de snackbar/coffeeshop ga, omdat ik dan bang ben dat het personeel denkt: "Heb je haar alweer." :o

Ik schaam me wel eens omdat ik heeele boeiende gesprekken met mezelf kan houden of iets te hard met muziek meezing.
Of omdat ik in zeer korte tijd een reep chocola/pak koekjes/zak chips heb weggewerkt.
En vaak omdat ik op vrije dagen altijd heul veul plannen heb, maar er nooit iets van terecht komt en ik echt Queen SOG ben.

Oh! Maar ik schaam me trouwens wel degelijk voor iets! Ik schaam me kapot voor mijn tics. Ik heb GTS (Gilles de la Tourette Syndroom) en de laatste tijd heb ik er heel veel last van. Ik breek constant bestek en schrijfgerei. Ik kan soms bijna niet lopen of juist stilstaan, of TV kijken. Dan ben ik de hele tijd bezig met mijn heupen draaien en mijn rug buigen en op mijn tenen staan. Of juist met met mijn ogen knijpen en mijn hoofd naar achter gooien. Soms heb ik ook vreselijk last van mijn nek. Je hoofd is erg zwaar en het is niet chill als je nek daar opeens een fikse ruk aan geeft. Ik heb er dus al veel last van en dan ben ik heel bang dat mensen het nog stom of raar of vies (:confused:) vinden ook.

ik schaam me voor het feit dat ik veel te veel geld uitgeef, omdat ik wat dat soort dingen betreft echt niet meer na kan denken. dan zie ik iets wat ik wil en dan weet ik ook echt niet meer dat een week geleden dat ding me helemaal geen zak kon schelen. nee, dan moet moet MOET ik dat ding kopen, het liefst de mooiste en de duurste en het liefst twee. en dat doe ik dan vaak ook.
eigenlijk ben ik er altijd wel heel blij mee, maar ik weet dat ik nooit rood zou staan als ik over al mijn aankopen een week na zou denken. maar ik moet altijd alles meteen. :|

Ik schaam me voor mijn motoriek
en voor huilen in het openbaar
en dat me geheugen soms nogal slecht is
en voor me tenen zijn lelijk
en dat ik soms uitval tegen mensen
en dat ik soms te goed op let op dingen
en dat ik op het werk te flauwe dingen zeg
en nog meer van die dingen

Ik schaam me omdat ik soms verschrikkelijk hyperactief kan doen.

ohja en als me enkels weer slap worden en lopen of fietsen dan pijnlijk en langzamer gaat ik heb zwakke enkels

Voor m'n te levendige fantasie waardoor ik veel binnenpretjes heb.

Hier schaam ik me ook voor. Ik schaam me voor mijn eigen braafheid, ik ben bang dat mensen me saai vinden... Ik schaam me ervoor dat ik niet hou van uitgaan. Ik schaam me ervoor dat ik nog nooit een relatie heb gehad. Ik schaam me voor mijn slechte huid, voor mijn lach en voor mijn pas ontwikkelde buikje. En ik schaam me voor het feit dat mijn geheugen de laatste tijd niet zo goed werkt, en dat ik heel veel dingen niet weet. Dingen van mijn studie, maar ook dingen in het nieuws enzo. Ik voel me dan een beetje dom. Ik schaam me ervoor dat ik niet op kamers woon (hoewel daar een goede reden voor is).

Ik schaam me geloof ik best wel vaak :o terwijl ik een stuk steviger in mijn schoenen sta dan een paar jaar geleden.

Wat Chick Rock zegt heb ik ook. Ik heb het gevoel dat ik van een heleboel dingen die ik wel zou moeten weten of waar ik me wel voor zou moeten interesseren, niks afweet. Veel dingen uit het nieuws bijvoorbeeld zeggen me niks, want dat houd ik niet bij. :o

dit. ik kan gewoon absoluut niet met geld omgaan, en dat is best beroerd :D ik koop dingen die ik niet nodig heb, geef veels te veel uit en heb daar een paar dagen later dan ook altijd weer veel spijt van. sommige mensen kunnen zo ontzettend goed met hun geld omgaan en zijn veel verstandiger en dan schaam ik me omdat ik bijna 23 ben en nog steeds niet met geld om kan gaan. :p

Haha ja, dat heb ik ook. Vooral toen ik een paar weken geleden naar de supermarkt ging en dan langs de snackbar loopt en de baas "hallo :D" tegen me zei. Omg, als het al zover is. Nou heb ik me voorgenomen er pas na de zomer weer heen te gaan. Maar het is dan ook echt een kleine snackbar en aangezien de grote straten er omheen ook allemaal een snackbar hebben (of 2..) komen er ook niet zoveel verschillende mensen dus dan schaam ik me al iets minder. :o

Ik schaam me verder voor m'n enthousiasme, dat ik dom kan doen op rare momenten en m'n lompheid. Zomaar op iemands tenen gaan staan of plotseling half omvallen.

Ik schaam me voor een paar dingen. Ik schaam me voor mijn uiterlijk, dat ten eerste. Maar dat is ook omdat je alleen maar ziet wat je wil zien. Ik heb behoorlijk wat operaties gehad, en het enige wat ik dus zie zijn deze littekens. Ik ben bang er vragen over te krijgen hoe ik aan die littekens kom etc, etc. Ik trek me er alleen niets van aan omdat die littekens toch wel bij mijn lichaam horen en draag dus toch wel rokjes buiten en hoop stiekem dat dan niemand naar mijn benen kijkt (Y).

Ik schaam me voor alles wat ik zelf maak: tekeningen, gedichten, verhalen. Meestal gebruik ik het egwoon alleen om mijn gevoel te uiten en mag NIEMAND het daarom ook zien.

En ik schaam me als ik weer eens hyperactief ben geweest. Maar meestal wordt dat niet zo heel erg gevonden.

Nergens voor.

Vandaag staarde er een meisje echt naar mij. En voor de eerste keer deed dat echt pijn. En ja toen schaamde ik me voor mijn benen, mijn voeten en mezelf.

Dat heb ik ook. Maar het is niet dat ik me zo erg voor de littekens zelf schaam, dat ik ze zo lelijk vind of zo, maar meer voor de reden dat ze er zitten want dat is mijn eigen schuld. Nou draag ik wel gewoon shirtjes en heel af een toe een rokje, maar ik houd er wel altijd rekening mee dat mensen die ik niet goed ken ernaar zouden kunnen gaan vragen en dan zou ik me wel schamen. Mensen gaan toch meteen rare dingen van je denken.

Hmm.m.. eigenlijk nergens voor :confused:


edit: nou ja, vast wel ergens voor maar ik kan niks verzinnen :cool: