Dikke druppels hebben mijn verdriet gevangen
 

Dikke druppels hebben mijn verdriet gevangen
En rollen, geheel gevuld, over mijn wangen
Het verdriet rolt met de druppels mee er uit
Huilen zonder al te veel geluid

De tranen smaken bitter en zout
Ze doen me herinneren aan elke gemaakte fout
Elke traan is een herinnering van gebeurde dingen
Terwijl ik om herinnering nou niet zit te springen

Als de tranen op zijn en het verdriet verdwenen
Is er een lege leegte voor verschenen
Leeg van binnen net als ik van buiten altijd ben
Nu ben ik van binnen weer zoals ik mezelf ook van buiten ken

Mooi gedicht, maar wel triest...