Etnel
 

Ik weet dat de lente geen excuus is om alles omgekeerd te doen.
Het is een excuus voor de veel te korte rokjes die ik draag,
de talloze ijsjes met passievruchtsmaak die ik verorber en
die prikkende wollen wintertruien waarvan ik me mag ontdoen.

Maar de zon schijnt, de vogels fluiten,
elke vorm van cliché leeft in mijn tuin
en voor elk pietluttig obstakel ren ik
naar dat veilige buiten.

De geur van zomer in aantocht maakt me roekeloos, onbezonnen,
elke wandeling wordt een avontuur, elke relatie van lange duur
waar ik nooit aan zou mogen zijn begonnen
want ik ben nu tenslotte een wereldreiziger.
En overmorgen zal ik zeuren dat het te warm wordt,
dat de muggen me jeuk bezorgen,
maar nu wil ik met mijn tenen woelen door het gras.

Hiermee verpletter ik minstens vierentachtig insecten per pas.

passievrochtsmaak-> passievrucht neem ik aan?

Het einde vind ik leuk:) Verder vind ik het soms wat moeizaam lezen, dit is bijvoorbeeld een wat omslachtige zin: elke relatie van lange duur
waar ik nooit aan zou mogen zijn begonnen

Maar verder: jeej, lente;)

haha gadverdamme passievrocht

inderdaad, passievrocht :D
verder heel leuk gedicht!

Zo jammer, ik had het zelfs twee keer nagelezen :(. Goed, het is een passievrucht. Passievrocht klinkt echt hééél lelijk.

Twee keer maar?

Voor ik het postte bedoel ik, niet twee keer nadat ik het schreef. Dat slechts een miljoen keer ofzo.

Ik schrok al!
Ik ga later nog uitgebreider op je gedicht reageren, hoor.

Loze beloften!

Wat zal ik zeggen...

Examens!

Ik vind de zin juist de leukste van het hele gedicht en het einde bevalt me helemaal niet!

Erg leuk Fayelinde, liefleukvrolijk, zoals dat hoort in de lente. :)

Ok ok omdat ik altijd mijn beloftes nakom:

Ik geloof dat ik de zinnen te lang vind, of misschien vind ik dat je de lange zinnen niet consequent genoeg doorzet. Er zit niet echt een ritme in, snap je? Maar wellicht komt dat ook doordat er hier en daar wat komma's missen. Ik vind het idee wel heel grappig, het einde is ook goed uitgewerkt en geeft een echt lentegevoel. Wel vind ik het hier en daar misschien wat te makkelijk, te veel uitgelegd, alsof je nog niet goed uit je woorden komt. Ik zeg 'nog' omdat ik denk dat je, als je er nog wat aan zou werken, wel helemaal uit zou kunnen komen. Ik twijfel nog over wat ik van "elke vorm van cliché leeft in mijn tuin" vind, want hoewel het in eerste instantie lelijk klinkt, heeft het vanwege de ironie/zelfreferentie toch ook wel weer wat :p.