|
Bloedend op weg
Druppels bloed sterven eenzaam
zonder zware woorden van de dood kleuren enkel diepe wonden op mijn vinger, helder rood een gift van Hij die mij liet leven met tal van haat en problematiek zelf moest ik maar overleven in een maatschappij, zo verrot en ziek tranen hebben mij geroerd zeeëndiep ben ik gegaan Zijn eenvoud van het leven zelf hebben mij op eigen benen leren staan Kleine voetstapjes richting Hem Zijn armen staan uitgestrekt klaar En bloedend vervolg ik mijn weg Bewust van het altijd aanwezige gevaar |
Mmm... ik vind deze.. ja, wel mooi, maar ik heb veel betere gedichten van je gelezen! :) Hoewel ik het wel leuk vind om eindelijk weer een Myself! gedicht te lezen. :p
xxx |
damn... thats deep... mooi, wel beetje apart..
|
Diepe gedichten vind ik persoonlijk 'fijner' om te schrijven dan oppervlakkige. Hier ligt meer persoonlijk gevoel in.
Bedankt voor jullie reacties:) |
Mooi !! (y)
|
poeh....Leentje wat heftig!
het raakt me echt enorm super gedicht |
Citaat:
Hijs misschien heftig, maar niet echt in de negatieve zin ofzow. Hijs gewoon precies hoe ik me voel. eigenlijk redelijk positief denk ik... |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 22:21. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.