Vliegvertraging
 

Na zeer lange tijd (en afwezigheid) nog eens iets geschreven...

Vliegvertraging



In een flits de foto reeds voor ogen zien

van een gedicht waar in de kamer open
kofferhelften liggen slapen als een schelp
en gordijnen dichtgetrokken zijn,

er in de keuken nog een glas
met een bodempje water
op het aanrecht staat, in alle haast
je jas vergeten en de kat herinneringen
schurkt aan stoelpoten, er op de frigo
enkel nog magneetmelancholie rest

van hoe voor je, een fluisterfilm
van zonzinderende straten spint

toen je tijd niet langer meer
als water in handen moest dragen
verlangde het verlaten naar later

waar je slaktergend traag
een slijmspoor aan herinneringen
achterlaat over de grenzen
van een wereldkaart heen,
en het hemelgewelf uitspant

binnen de spanwijdte
van twee vluchtvleugels,
zijn vogels niet vrij.

Dan zal ik maar beginnen!

Alhoewel het niet bijster origineel is, hou ik wel van die melancholische gedichten. Je pakt het juist aan. Vanaf de eerste strofe denk ik al terug aan mijn eigen mooie tijden.

In de derde strofe vind ik dat 'en de kat herinneringen/schurkt aan stoelpoten' er niet goed staat. Vooral omdat er woorden ontbreken, omdat dat misschien wel het mooiste is, maar ik moet hem een paar keer herlezen voor ik weet wat je bedoelt. En dat is niet op een positieve manier. Frigo vind ik ook een heel lelijk, Vlaams woord, wat afbreuk doet aan het andere mooie taalgebruik in je gedicht. Magneetmelancholie vind ik dan wel weer een heel mooi woord!

De vijfde strofe brengt voor mijn part geen toegevoegde waarde voor het gedicht mee, integendeel. Dit soort dingen heb ik al heel vaak geleden, het maakt je gedicht behoorlijk cliché, voornamelijk omdat je onderwerp ookal zo herkenbaar is. Laat die maar weg.

De zesde strofe smeer je te breed uit. Ik vind het een leuke metafoor, tijden die zo traag als een slak verlopen, maar je had het best wat subtieler kunnen verwoorden. Ik weet niet precies wat je zou moeten weglaten hier.

Je einde vind ik ook niet geweldig. Het is behoorlijk mooi, maar ik vind dat het niet in verbinding staat met de rest van je gedicht, wel weer met de titel. Neu, hier zou je ook wel iets treffenders kunnen bedenken.

Okay, dank voor je kritiek. Ik kan er zeker iets mee.
Heb de laatste tijd niet zoveel meer geschreven, vandaar dat sommige stukken niet zo lopen zoals ze moeten denk ik.
Anyways, als ik iets verander dan post ik het zeker.

Na pruts en schaafwerk is er iets anders tevoorschijn gekomen...
Beter? :confused: (Ik twijfel nog over het einde)


Vliegvertraging*


In een flits de foto reeds voor ogen zien

wanneer je thuiskomt na een lange reis
met nieuwe ogen in de handen
hoe alles niet meer en nog steeds
oud/nieuw is,

dat je in alle haast je jas vergeten
bent, hoe na het dichtslaan van
een deur je stem oplost in lege koppen

koffie gewoon,
puur zwart.

Er aan de koelkast enkel
magneetmelancholie rest

van triljoenen lichtjes
die verbleken aan de hemel
wanneer de stad in vergezichten kruipt
binnen vierkantjes centimeter vliegtuigraam

gordijnen dicht te schuiven
in een gedicht lijkt alles nog
veel te ver over de oceaan

is er een fluisterfilm van
zonzinderende straten en

als je herinneringen aanhaalt
zoals de kat op je schoot
laat ik pas na een tijd

mezelf terug naar binnen.





* Jet•lag (dem; jetlags)

1. (m) ongesteldheid t.g.v het lang van
west naar oost vliegen of omgekeerd.

Dit vind ik echt goed! Enkel de laatste zin zou ik veranderen naar 'mezelf terug binnen'. Je hebt echt een heel stuk veranderd, hé?

ik vind het 2e gedicht een héle verbetering!
de eerste poging vond ik niet helemaal lekker lopen, ik moest er op de 1 of andere manier véél over nadenken terwijl het niet allemaal onbekend was wat er stond. niet heel veel moeilijke woorden zeg maar, maar voor dit gedicht wat te simpel ofzo.
je 2e poging vind ik een stúk beter, het is duidelijker, eenvoudiger, en het spreekt toch met gevoel, het gedicht. het komt goed over, beter dan het eerste gedicht.

magneetmelancholie, inderdaad een erg mooi woord, helemaal in de context die je hem gebruikt.
ik vind alleen het stukje van de triljoenen lichtjes wat overdreven, en iets té uitgebreid beschreven, dat zou wat mij betreft niet zo expliciet duidelijk. je mag daar wat mij betreft nog wel íets meer aan de verbeelding van de lezer overlaten.
de vergezichten en de vierkante centimeters vliegtuigraam vind ik dan wél weer mooi gevonden! =)

koffie gewoon,
puur zwart.

<3 érg mooi, simplistisch, maar goede beeldspraak wat mij betreft! =)

Heb er idd veel aan geschrapt enzo :) In ieder geval, dank voor de reacties. Ben blij dat de tweede versie al beter is, dacht al dat ik niet meer ging kunnen schrijven.
Ik twijfelde zelf over de laatste zin, ben er nog steeds niet goed aan uit. Naar mijn gevoel klinkt 'naar binnen' iets sterker dan gewoon 'binnen'.

Bij de eerste versie vond ik het eerste deel van het gedicht wel goed, maar bij het tweede deel raakte je me kwijt.
Ik vind de tweede versie dan ook een grote verbetering. En het einde: erg mooi.