![]() |
Autisme, test?
Ik heb trekjes van autisme en wil me zsm laten testen. Ik word echt helemaal gek in m'n isolatie. Waar moet ik wezen en wie is mijn contactpersoon?
Ik heb gelezen dat een huisarts dit niet kan doen, máar moet ik beginnen bij mijn huisarts? Ik heb het idee dat mijn huisartsen (2) mijn aandoeningen onderschatten. Zo hebben ze vroeger geen astma bij me kunnen constateren, waar ik bijna dood aan gegaan ben. Ze verhelpen 4 van de 5 keer mijn problemen niet. Excuses als dit eerder gevraagd is. Ik heb even gezocht, maar ik wil graag een direct antwoord op de hierboven genoemde vragen. |
ik zou als ik jou was.
eerst naar de huisarts gaan. die kunnen je doorverwijzen. naar het ggz. |
Zal ik dan meteen tegen de secretaresse zeggen (bij het maken van een afspraak) dat ik doorverwezen wil worden? Zodat de huisarts weet dat ik dat wil? Offff...?
|
dat zou je kunnen doen ja.
dan weten ze alvast waarom je er bent. het kan altijd helpen. |
Bedankt. Ik zal maandagochtend ofzo bellen.
Nog voor de rest: als iemand een slimme opmerking ofzo wil maken, ga je gang xD ik heb er vast wat aan. |
graag gedaan!.
ok succes alvast. |
Je moet inderdaad contact opnemen bij je huisarts. Hij/zij kan je doorverwijzen naar iemand die de diagnose wel zou kunnen spraken (als er inderdaad sprake blijkt te zijn van autisme, anders kan hij/zij je misschien in ieder geval hulp bieden (of weer doorverwijzen) om uit je isolement te komen).
|
Huisartsen zijn in myn ogen ook nogal prutsers...
Ga gewoon direct naar een specialist. Huisartsen hebben een sociale functie, wat met mensen praten nzow, & weners hun kleine kwaaltjes ; keelontsteking e.d. te verhelpen.. Ik heb 2 weken met 3 gebroken middenvoetsbeentjes dankzij die man rondgelopen, dus veel vertrouwen zou 'k in zulke mensen niet echt hebben.. |
Nee zie ik heb dat dus ook vaak. Maar ik zal maar eerst m'n huisarts proberen. Als die moeilijk doet zoek ik een specialist op (ik weet nog niet hoe, maar goed...). Ik heb meerdere malen gelezen dat een huisarts eigenlijk vrij weinig te zeggen heeft over zoiets.
|
Je hebt sowieso een doorverwijzing nodig. En zo slecht zijn huisartsen niet.
|
Nou, ik heb dus vanochtend een dubbele afspraak gehad met m'n huisarts. Toevallig heeft hij een zoon die autistisch is. Hij heeft me verwezen naar de GGZ, dus ik kan binnen ong. 3 weken een brief thuis verwachten.
Verder zei hij dat ik 'zonder twijfel' een vorm van autisme heb, nadat ik alles heb uitgelegd. Hij noemde daarbij ook een paar voorbeelden van zijn eigen zoon. Bedankt allemaal =). |
Fijn dat je huisarts je serieus nam!
|
niemand is normaal. en iedereen is normaal.
het hokjes denken moet eruit gefokt worden. |
Citaat:
|
Citaat:
@Inanis: goed idee, we spreken niet meer over een verkoudheid of een griep, niet meer over gebroken benen of over schedelbasisfracturen. Weg met de longemboliën en de asthma's. Voortaan is iemand gewoon "ziek". :rolleyes: |
Sowieso kan je toch nooit zonder hokjes werken? Hoe moet je dan in godsnaam kiezen voor een bepaalde behandeling, hoe moeten zorgverzekeraars keuzes maken over welke behandeling vergoed moet worden en hoe kun je een vergelijking trekken met andere mensen met dezelfde problematiek?
|
Citaat:
Citaat:
als mensen moeite hebben met bijv taal dan moeten ze daar hulp voor kunnen krijgen zonder dat er een aanwijsbare mentale oorzaak achter schuil hoeft te gaan. Alle mensen die naar een psycholoog gaan moeten met evenveel respect behandeld worden, de één heeft misschien compulsieve trekjes, de ander komt uit een inrichting ivb met agressiestoornissen.. boeiend, allebei horen ze gewoon respectvol en begripvol behandeld te worden. maar zo gaat het vaak niet in de praktijk, mensen (ook psychologen en sommige psychiators) maken veel onderscheid en stemmen daar hun houding ten opzichte van iemand op af. Alleen al hier op het forum wordt er tegen forumbazen anders gediscussieerd dan tegen simpele medeforummers. En nieuwelingen + jonge lui ontvangen over het algemeen minder respect en begrip dan gerijpte forumleden. I hope you get my point. |
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Een psycholoog stelt op eenzelfde manier een diagnose als een arts. In dat licht moet je mijn vorige opmerking ook zien. Zonder een zinnige diagnose kun je geen behandeling beginnen. Diagnosticeren (of zoals jij het noemt: hokjesdenken) is het noodzakelijke begin van een oplossing. Ik begrijp dan ook niet hoe jij het begrip respect er bij kunt halen. |
Citaat:
Als ze geen aanwijsbare mentale oorzaak kunnen vinden worden kinderen over het algemeen gewoon als lager begaafd beschouwd en krijgen ze geen extra hulp(middelen) maar worden simpelweg op een laag niveau gezet. Citaat:
Citaat:
Citaat:
En zoals ik eerder zei, het 'hokjesdenken' (let op het tweede deel 'denken') moet eruit, niet de noodzakelijke indeling. Het gaat vooral om het denken in burgerlijke kringen. Let, zat psychologen zijn ook vrij burgerlijk en niet noemenswaardig professioneel. |
Citaat:
Een 'taalprobleem' kan meer inhouden en ingewikkelder zijn dan iets wat jij nu als 'lastige mentale stoornis' betiteld. De oorzaak van iets kan bepalend zijn voor de behandeling. Als je hulp gaat bieden zonder te weten wat de oorzaak van iets is (zoals jij voorsteld), dan loop je het risico dat de hulp niet aansluit bij het probleem en dus voor niets is. Dat gaat de samenleving een hele hoop geld kosten en dat lijkt me geen vooruitgang. Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
Citaat:
Dus jij wil enkel op gedragsniveau kijken zonder te kijken wat de achterliggende oorzaak is? Iemand met autisme kan je niet zomaar dezelfde logopedische behandeling geven als iemand met een spraaktaalstoornis of iemand die slist, om maar een paar voorbeelden te noemen. Terwijl ze allemaal een taalprobleem hebben. Het is juist goed om te weten wat de achterliggende verstoring is, zodat je gericht een plan kan opzetten om die verstoring te verhelpen en (ook als je de verstoring niet kan verhelpen) om alles uit de kast te halen wat in iemands mogelijkheden ligt. En voor dat laatste moet je dus eerst iemands mogelijkheden weten. En dat is dan weer mogelijk door alle ervaring die we hebben met mensen uit 'hetzelfde hokje'. Hokjes denken draagt in die zin waanzinnig bij aan het succes van een behandeling. Sterker nog, ik vind het totaal niet fair tegenover een autist om niet in hokjes te denken. Want dan zou je van hem hetzelfde verlangen als van iemand met een andere stoornis. Terwijl: zijn brein zit anders in elkaar, waardoor hij andere mogelijkheden en beperkingen heeft en waardoor je verwachtingen gaat scheppen waar hij nooit van z'n leven aan zal kunnen voldoen. Dat tast niet alleen het behandelsucces aan, maar ook de kwaliteit van zijn leven. Dat iedereen respect dient te ontvangen ben ik overigens met je eens, maar van wat ik in de zorg gezien heb gebeurt dat ook. Er zal wel eens een uitzondering zijn, maar dat toont niet direct het falen van het systeem aan. Daarnaast heeft dat totaal niks te maken met hokjesdenken toch? Of vind jij het classificeren naar kind - jongere - volwassenen - bejaarde ook al hokjesdenken? In dat geval ben ik het totaal met je oneens als je vindt dat we hen vervolgens allemaal maar als volwassenen moeten behandelen en aan moeten spreken. Want ook daar is de ontwikkeling van het lichaam en brein dusdanig van belang voor het succes van de behandeling, dat je dat mee moet nemen in je plan van aanpak. |
laat maar, jullie hebben gelijk.
ik zat weer eens op het verkeerde pad. |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:21. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.