![]() |
Ik ben een groot meisje
Mijn borst heeft zich weten te ontvouwen
als waren het twee schelphelften. Desondanks hangen er nog steeds resten kleine meid aan mijn lijf, ik stink naar vroeger. Met mijn benen over elkaar geslagen, gelul over hospitalisatieverzekeringen, met hier en daar toch nog een laatste rest ZIJ IS BEGONNEN op mijn gezichtje. Soms zou ik palmboomstaartjes op mijn hoofd, mijn benen laten bengelen, niet weten hoeveel alimentatiegeld mijn ex moet betalen, hoe ik alsnog mijn diploma kan behalen. En Spiderman zal mijn held zijn. Of papa. |
De eerste zin is een waar staaltje van poëtisch vernuft. Over de rest moet ik mij nog bezinnen.
|
Had ik hier nou net een bespreking gedaan en kreeg ik hier geen systeembericht dat ik niet ingelogd was..grr :mad: Okay, opnieuw. :)
Je onderwerp is origineel uitgewerkt. (Laat ik nu net een gedicht geschreven hebben over hetzelfde thema). Wat goed is dat je in het begin de lezer nog de indruk geeft dat het over een tienermeisje gaat maar dat het verteller uiteindelijk een volwassen vrouw is. Althans, dat gevoel kreeg ik toch. De eerste twee zinnen spraken me direct aan, en die vind ik qua taalrijkdom en originaliteit de mooiste. De rest is qua taal niet zo bijzonder (met uitzondering van palmboomstaartjes) maar dat hoeft ook niet voor de rest van het gedicht. Waar ik me wel aan stoor, maar dat is louter persoonlijke smaak, is gelul. Ik hou niet van zo'n woorden in poëzie maar ik zie ook niet direct welk woord je ter vervanging zou kunnen gebruiken. Ergens raak ik je logica in je enjambementen kwijt bij 'niet weten hoeveel alimentatiegeld mijn ex moet betalen'. Naar mijn gevoel klopt deze niet zo goed. Verder vind ik je gebruik van de enjambementen goed omdat je er indirect strofes mee maakt. Wat misschien een minpuntje kan zijn, is dat mensen afgeschrikt zouden kunnen zijn omdat je gedicht op het eerste zicht nogal onoverzichtelijk lijkt. (Na lezing ervan is dit niet meer het geval hoor.) Wat ik ook nog goed vind is het stuk vanaf 'soms zou ik..' omdat je daar heel suggestief schrijft maar het toch duidelijk is wat je wilt zeggen. |
Mooi gedaan, de chaos en tegenstrijdigheid is mooi in beeld gebracht en klopt voor mijn gevoel- zo ís het. Juist daarom eeuwig zonde dat gelul daar dan opeens doorheen komt. Het is niet in stijl met de rest van het gedicht en breekt juist het mooie ervan. Ach ja. Mooi, gewoon.
|
ik vind 'alimentatiegeld' niet zo passen; ik krijg dan opeens een beeld van een 35jarige vrouw in plaats van een meisje dat in een soort overgangsfase naar volwassenheid zit. verder i love the ZIJ IS BEGONNEN
|
Ik vind het raar dat je zegt 'ik stink naar vroeger'. Ik ben idolaat van vroeger! Bovendien zegt de vrouw in het gedicht ook dat ze wel weer een meisje wil zijn. Dat klopt dan toch niet zo?
De laatste zin vind ik een beetje makkelijk. Het maakt dat ik het een vrij simpel gedichtje vind, dat niet zo blijft hangen. Het had specialer kunnen worden, de eerste zin is bijzonder bijvoorbeeld. |
Akkoord, die laatste twee zinnetjes zijn eerder iets om tussen haakjes te plaatsen, waarna je verder gaat met het gedicht. Verder vind ik wat *nerwen al zei heel compleet en goed verwoord.
Wat ik me juist afvraag, is als je die 'op' van 'op mijn hoofd' naar de volgende regel zou verplaatsen, het woord 'palmboomstaartjes' in het gedicht dan letterlijk op het woord 'hoofd' zou staan - want dat zou leuk zijn. |
Citaat:
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:38. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.