Gaan jullie op kamers???
 

Hoewel het ouderlijk huis zo'n acht a negen kilometer van mijn school verwijderd was, koos ik er toch voor op kamers te gaan. Ik wilde gewoon z.s.m. het ouderlijk huis uit. Een eigen leefritme bepalen, geen gezeur, vrijheid enzovoort.

Ik denk dat voor de meesten geldt: is de reistijd aanvaardbaar/ kun je het thuis uithouden/ heb je voldoende geld om op kamers te gaan.

Ik hoef echt voorlopig nog het huis niet uit, 10 minuten fietsen, alle vrijheid die ik nodig heb, en ik zou waarschijnlijk een bijbaan moeten nemen waar ik geen zin in heb, ik heb dus geen reden om niet thuis te blijven :).

reclame is niet toegestaan :nono:

Ik ga voorlopig heen en weer. Eerst de studie en de stad, dan wonen. Niet het meest praktische, voor mij wel even het beste.

heb een kamer, al een tijdje! ben echt optijd begonnen en vond meteen wat groots en behoorlijk cheap, dus heb hem meteen aangenomen( zo kans laat je niet glippen, 30 vierkante meter voor 285 euries) + eigen wc + eigen blad en kookgerei

Ik woon nu op mezelf. 20 minuten reizen naar de uni versus 1,5 uur in OV dat ook nog eens zwaar oncomfortabel is 's morgens en 's avonds. Tevens geen gezeur van ouders meer, en geen gekloot dat je met uitgaan kunt kiezen tussen om half twaalf naar huis gaan om de laatste bus niet te missen of wachten tot ergens zes uur 's morgens de zaak weer gaat rijden. Tevens geen gekloot met stakende kutchauffeurs meer sinds ik hier woon.

Schrijf je overigens in voor een kamer in Amsterdam als je dat nog niet hebt gedaan. De wachttijd ligt, de ervaringen van een vriend als meetlat nemende, rond de 7 maanden voor fatsoenlijke kamers. Als je je inschrijft nadat je gaat studeren ben je pas in je tweede jaar aan de beurt voor een kamer. Geen pretje kan ik je vertellen.

Om een leuke/goedkope kamer te vinden kun je beter naar Leiden gaan, denk ik!

Ik ga wel meteen op kamers, ik zou eerst naar Amsterdam, maar ga nu toch naar Utrecht. In Amsterdam heb ik met 7 maanden wachttijd nog geeneens recht op een kamer in Osdorp, misschien kon ik hoogstens in Diemen wat krijgen. En Kamernet is helemaal een drama qua betaalbaarheid/ligging daar!

In Utrecht liggen de kamers ook niet echt voor het opramen, maar ik vind het in ieder geval minder erg om daar te hospiteren e.d.. In Amsterdam reageer je op 8m2 voor 350 euro in Zuid-Oost, dus dan heb je al meteen geen zin om die kamer überhaupt te krijgen ;).

Tip, je kan beter iets verder uit de buurt zitten van de uni/stad en een fatsoenlijke kamer voor fatsoenlijke prijs dan een kamer in de stad die 2 bij 2 is voor een dure prijs(bijv.)
15 min fietsen lijkt veel, maar het is amper veel.

Dat hangt er heel erg vanaf waar je je prettig voelt ;) Ik heb bijvoorbeeld totaal geen binding met Leiden, maar dat is echt persoonlijk. Ik zou me ook inschrijven via de sociale woningbouw in betreffende stad.

(Aanstaande) studenten die een langere reistijd hebben, adviseer ik echt om op kamers te gaan. Naast het feit dat elke dag met de trein/bus in de spits niet leuk is, kun je ook nauwelijks een (studenten)leven opbouwen. Voor veel 'treinstudenten' bestaat het leven in de stad van hun opleiding toch uit net voor je eerste college aankomen en net na je laatste college weer naar huis. Kom op, leef en wees student!

Leven kan ook prima in een andere stad dan de stad waar je studeert?

Het ligt er helemaal aan hoeveel college je hebt, of je het bij je ouders naar je zin hebt, in hoeverre je daar een leven hebt wat je bevalt, in hoeverre je het echte studentenleven in wilt duiken, enzovoorts.

Mijn ouders wonen in dezelfde stad als waar ik HBO gedaan heb, toch ben ik in het tweede jaar van het HBO op mezelf gaan wonen. Nu doe ik universiteit, in een andere stad, maar ik ben niet meer verhuisd: ik heb hier een mooi appartement en een leven dat prima bevalt (dat ik getrouwd ben en mijn man hier werkt speelt ook wel wat mee trouwens ;) :D).

Ik wil absoluut op kamers, ook vanwege de reistijd. Reizen is op zich natuurlijk geen probleem, maar als je zoals ik in een wat kleiner dorpje woont, is het lastig. ;) Er komt hier maar één keer per uur een bus in het gunstigste geval. :o Daarom ben ik hard aan het zoeken in Leiden! :)

Ja, ik ben in mijn derde jaar op kamers gegaan.
Het beviel thuis op zich wel goed, maar ik werd niet vrolijk van de reis elke dag. Op zich was het maar 20 min met de trein, maar de treinen in de spits zijn niet grappig en in totaal had ik 2 uur reistijd per dag.

ik zit al 2 jaar op kamers. Ik ga echt niet elke ochtend 3 uur heen en 3 uur terug hahaha. Toen ik nog in Amsterdam zat was het 1,5 uur.. dat heb ik een jaartje gedaan, maar dat is heel vermoeiend.

Ik ben toen ik uitgelood was en voor een jaartje wat anders ging studeren thuis blijven wonen omdat ik de loting enzo opnieuw ging proberen en het maar afwachten is waar je terecht komt dan (en ik ben idd aan de andere kant van het land terecht gekomen) Toen ik in de studie zat die ik wilde ben ik meteen op kamers gegaan, voor een deel vanwege reistijd, maar als ik die uitloting niet gehad had was ik al eerder op kamers gegaan.
Op kamers gaan vind ik heel belangrijk. Hoeveel vrijheid je ook hebt, op jezelf is het toch echt anders. Dan leer je imo pas echt goed voor jezelf zorgen, onafhankelijk en je kan het lekker allemaal zelf weten. Je hebt een einde van de maand, maar ook zelf de keuze wat je wanneer doet. Ik denk echt dat het voor iedereen belangrijk is om echt op zichzelf te gaan wonen. Dus ook als je ouders op kruipafstand van je opleiding wonen vind ik op kamers gaan nog aan te raden. Het gaat niet alleen om reistijd.

Het is misschien ondenkbaar, maar ik ga niet op kamers.

Zelf woon ik in de stad en overal lekker dicht bij. Het centrum en school en sporten. En als ik al op kamers zou gaan dan moet ik alles zelf betalen. Dan krijg ik geen financiële ondersteuning meer. Das ook al een rede om niet op kamers te gaan.

En ik doe trouwens MBO voor de mensen die dat nog niet wisten. Zit in het 2de jaar en wil dit jaar gaan afronden en dan door naar het HBO. Ook dan ga ik niet op kamers. Als ik klaar met studeren dan ga ik het huis uit. Niet eerder.

Gr.Brands

Welke MBO doe je dan dat je na twee jaar naar het HBO kunt? Of heb je een havo diploma.

Ik doe MBO zakelijke dienstverlening, de opleiding tot Assistent Accountant. Ik doe deze opleiding versnelt, omdat ik het aan de makkelijke kant vind.

De opleiding duurt officiëel 3-4 jaar. Door dat ik hem versnelt doe kan ik sneller door naar het HBO. En als ik nog langer op school zit wordt ik waarschijnlijk motivatieloos. Dat kan ik ook niet hebben. Vandaar dat ik hem versneld doe.

Gr.Brands

P.S. nu weer ontopic

Ik woon nog thuis, en zorg daar helemaal voor mezelf hoor (ik ben 24). Koken, wassen, schoonmaken, inkopen, financiën, verzekering, etc. Slot op de deur, heb mijn eigen keukentje op mijn kamer. Alles doe ik zelf. Eigenlijk valt het te beschrijven als op mezelf wonen, in het huis van mijn ouders!
En doordat ik dit allemaal zelf doe, heb ik geen geld over om op mezelf te wonen :) Moet je nagaan als ik op mezelf ga wonen en net zo financieel onafhankelijk van mijn ouders blijf als nu. Ik kan maar een paar uurtjes per week werken, omdat ik studeer en chronisch ziek ben.

Hoezo is het voor iedereen belangrijk om op jezelf te gaan wonen? Voor mij is het juist belangrijk om bij mijn ouders te blijven, omdat ik anders in een kartonnen doos moet wonen.
Het enige wat er volgens mij belangrijk aan is, is als de reisafstand te groot wordt, of als je 'het echte studentleven' wilt gaan beleven. Voor mij hoeft dat niet persé. Mij gaat studeren gewoon om het studeren. Lol heb ik al genoeg aan mijn studie :)

Als je ziek bent is het natuurlijk al snel een ander verhaal, maar goed, van wat ik zo hoor is het dan ook prima te betalen. (wajong en stufi)
En waarom zou je het niet kunnen betalen? Je kan meer geld krijgen als je het huis uit bent en als het echt moet ook nog altijd lenen. Het kan best, je moet gewoon willen.

Waarom het belangrijk is? Omdat echt op jezelf wezenlijk heel anders is dan bij je ouders. Niet eens voor het studentenleven of de reistijd, hoewel dat ook wel een factor is uiteraard. En ik kon dit pas echt goed inzien toen ik echt op mezelf zat hoe wezenlijk anders en hoe belangrijk het in feite is. Eigenlijk vind ik vanuit ouders samen gaan wonen oid een slecht plan. Eerst maar eens die volledige vrijheid van jezelf, met alle verandwoordelijkheden die daarbij horen.

Als ik 'volledige vrijheid van mezelf' hebt, dus ook geheel financieel onafhankelijk van me ouders ben, betaal ik dus huur, verzekeringen, college, boeken, eten, alles zelf (anders vind ik het niet volledige vrijheid en onafhankelijkheid).
Daarvoor heb ik echt niet genoeg aan stufi hoor, dat heb ik wel uitgerekend (het is niet dat ik niet wil hoor, geloof me).
De verantwoordelijkheden die daarbij horen, heb ik nu ook al:
En ik ken genoeg studenten die op kamers wonen, en helemaal niet die verantwoordelijkheden die volwassenheid met zich mee brengt, hebben. Ouders betalen bij hun ook altijd een deel.
Dus ik kan wel zeggen dat ik minstens zoveel verantwoordelijkheden heb en leer te hebben, als mensen die op kamers wonen.

Dat is je reinste onzin. Je kunt 750 euro per maand van de IBG ontvangen, en daarnaast nog collegegeldkrediet. Van dat bedrag kun je rond komen. Het is niet heel breed, maar het kán wel.

ik vind dat alsnog behoorlijk breed bedrag?! beetje bijwerken nog en het is gewoon helemaal probleem

Ik heb in het eerste jaar heen en weer gereisd van Vlaardingen naar Utrecht (totale reistijd per dag: 3 uur) en over het algemeen word je daar niet zo blij van. Mijn trein had niet zo vaak vertraging, maar als je de hele dag college hebt gehad is het niet zo prettig om eerst nog dat hele stuk te moeten reizen. En op kamers wonen is oneindig veel leuker!

Niet dat mijn huidige kamer in Zeist het toppunt van leuk -of handigheid is, maar goed, dat kwartier met de bus overleef ik ook nog wel. Als hij rijdt tenminste, nu moet ik elke dag 25/30 minuten heen en weer terug op de fiets. :(

Oh ja want als je niet alles zelf betaald ben je niet volwassen en niet verantwoordelijk bezig? Onzin, er is een klein verschil tussen elke maand geld gestort krijgen van je ouders of een lening hebben bij de IBG. Het maakt ook helemaal niks uit wat betreft je leefpatroon of je geld van je ouders krijgt of leent (tot bepaalde hoogte, we hebben het hier niet over studenten die van papa en mama meer dan 1000 euro in de maand krijgen).

Het klinkt een beetje alsof je tegendraads WIL zijn.

Ik heb het hier over mijn eigen situatie: ik kan niet werken omdat ik chronisch ziek ben, en vaak ook in het ziekenhuis te vinden ben. Hierdoor heb ik ook erg hoge verzekeringskosten, en kan ik naast deze kosten het mij echt niet meer veroorloven om maar de kleinste garage te huren. Ik kan dus niet rond komen van dat bedrag (geloof, anders had ik dat wel gedaan hoor :) )

Nee hoor, dat wil ik niet :) Ik kijk naar mensen uit mijn omgeving, en die teren bijna allemaal op geld van papa en mama (sommigen krijgen zelfs meer dan 2000 euro pm!) én de IBgroep.
Verder vind ik het wel een verschil of je leent (dit moet je immers weer terugbetalen en geeft je verantwoordelijkheidsgevoel) of geld krijgt.
Mijn ervaring is nu eenmaal dat mensen iets voorzichtiger zijn met geld als ze het hebben geleend, dan dat ze het van pa en ma hebben gekregen.