voor de zoveelste keer: voor A.
 

onuitgesproken woorden
gloeien als een lont
veelzeggende tranen
druppen op de grond

lovende woorden heen en weer
een glimlach laat je zien
ik hoop dat je het ooit vinden zal
dit jaar nog misschien

je hele wereld bestond uit tranen
meer zag je niet
zelfs niet met je vriend
vozend in het riet

Waarom zijn het altijd de verkeerden
veroordeeld tot de mist
de mist van eeuwige tranen
waarin je je keer op keer vergist

Je denkt dat je het onder controle hebt
onwetend over de fout
die je nu weer begaan zal
maar het laat ons allen koud

We weten wat je gedaan had
als het ons was overkomen
voor jou oneindige liefde
zullen we je nooit kunnen belonen

----
dit gedicht is voor een hele goede vriendin van me waar ik al veel vaker iets voor geschreven heb.. Zoals alle gedichten voor haar zal ze ook deze wel nooit te lezen krijgen...

damn mooi hoor
vooral dit stukje :

Waarom zijn het altijd de verkeerden
veroordeeld tot de mist
de mist van eeuwige tranen
waarin je je keer op keer vergist

prachtig http://forum.scholieren.com/smile.gif

Super zeg! Ik vin em echt heel mooi. Je hebt helemaal gelijk, het zijn altijd juist de mensen die eigenlijk te goed zijn voor deze wereld die geboren zijn voor het ongeluk...
Ze hebben alleen niet door dat ze het kunnen veranderen. En da's zo jammer... http://forum.scholieren.com/frown.gif