Psychologie, zwaar?
 

Hoi allemaal :)

Ongeveer een maand geleden ben ik gestopt met mijn studie Media&Cultuur. Redenen waren dat ik de stof niet interessant en de studie niet uitdagend genoeg vond. Eigenlijk hoefde ik er niet zo veel voor te doen om toch alles te halen.
Nu twijfel ik erover aan psychologie te gaan beginnen (aan de UvA). Mijn omgeving reageerde hier echter op met 'dat is niks voor jou'. De studie lijkt me heel interessant, daar ligt het niet aan, ook ben ik intelligent genoeg. Iedereen vreest dat de studie mij veel te veel tijd en moeite zal kosten en dat ik het op ga geven. Nu weet ik ook wel dat ik met mijn huidige levensstijl deze studie nooit zal redden maar ik ben behoorlijk gemotiveerd.

Mijn vraag aan huidige psychologiestudenten: is de studie echt zoveel zwaarder dan andere studies? Heb je daarnaast nog tijd voor een sociaal leven/werken? Hoeveel uur per week ben je er ongeveer aan kwijt?

De paar mensen die ik ken die psychologie doen werken er wel een paar uur per dag aan - iets wat ik mezelf niet zie doen - maar bij mijn oude studie had je er ook een paar die drie uur per dag studeerden terwijl ik het met een uurtje per week wel redde.

Bedankt alvast

Als je jezelfde niet een paar uur per dag ziet studeren moet je geen 'zware' studie doen nee. Maar wat is er erg aan een paar uur per dag studeren? Met psychologie heb je max. 10 contacturen per week, dus als je 3 uur per dag aan je studie zit, plus die 10 uur, zit je nog lang niet aan de studielast die er voor staat. :')

Sinds wanneer staat psychologie bekend als een zware studie? :confused:

Anyway, als je het interessant vindt moet je het gewoon doen, ongeacht wat je omgeving ervan zegt. En als je echt zo gemotiveerd bent als je zegt gaat het heus wel lukken! En je kan altijd nog een half jaartje langer over je studie doen ;) .. doet de UvA niet zo moeilijk over!

Toen ik psychologie studeerde (in Leiden), besteedde ik minder dan 20% van de tijd die ervoor stond aan een vak. Een gemiddeld vak van 6-7 ECTS vereiste misschien 30 uur studie (al sloeg ik wel alle colleges over). Het hangt er alleen van af hoe goed je geheugen is. Als je moeite hebt met grote lappen stof lezen en onthouden, zal het wel wat tijd kosten; als je het maar 1 keer door hoeft te lezen om het merendeels te onthouden (goed genoeg voor multiple-choice vragen) is het echt een piece of cake. Daarom ben ik er na mijn propedeuse ook maar mee gestopt.

Hetzelfde als hierboven, eveneens in Leiden. Dat was wel niet de directe reden waarom ik na m'n propedeuse gestopt ben, maar wel één van de redenen dat ik niet verderging met psychologie toen ik weer ging studeren. Als je je boeken een beetje bijhoudt is het makkelijk te doen. De colleges zijn voor het overgrote deel geen aanvulling op de boeken, maar een (vaak onnodige) verduidelijking. Sommige colleges vond ik eigenlijk best slecht. Bij klinische psychologie kreeg je vaak filmpjes te zien, maar ik kreeg het idee dat het meer om het 'grappige' te doen was dan om een ziektebeeld uit te leggen. Statistiek vond ik helemaal een ramp. Zo moeilijk is dat echt niet, maar ze weten het heel ingewikkeld te brengen. Daar kwam ik dus al gauw niet meer. Net als bij de veel werkgroepen, aangezien je toch niet veel hoefde te doen en bijna niets verplicht was. Je werd ook niet echt gestimuleerd om iets meer te doen dan de boeken lezen en af en toe een werkstuk. Als je psychologie al te zwaar vindt vraag ik me af of WO überhaupt wel een verstandige keuze is.

Je maakt het zo zwaar als je zelf wilt en je kunt veroorloven.
Psychologie en met name de propedeuse/bachelor is niet de zwaarste WO opleiding die er is, maar onderschat het ook zeker niet.
Ik heb dit blok en vorig blok 12,5 contactuur per week gehad en de blokken daarvoor zeker minder. Heel veel hoef je (op de UU) dus niet op de uni te zijn, maar je moet zeker bijblijven qua leeswerk anders is het erg jammer. Daarnaast heb je natuurlijk de nodige essays/onderzoeksverslagen/opdrachten/presentaties etc die je moet doen, maar dat is ook prima te doen. Ook hier geldt dat je dat zo zwaar maakt als je zelf wilt en kunt. Ik ga sowieso geen Klinische- en Gezondheidspsychologie doen, dus voor mij is het gemiddelde niet van belang. Ga je dat wel doen, bedenk je dan van tevoren dat je gemiddeld een 9 of hoger moet staan én een honours traject moet hebben doorlopen om überhaupt in aanmerking te komen voor de Masters daarvoor (again, op de UU).
Bij ons is het zo dat de colleges zeker wat toevoegen aan het boek en voor meer diepgang zorgen, behalve voor Statistiek dan, die colleges waren een ramp. Voor statistiek zelf moet je eigenlijk gewoon zorgen dat je de theorie in je kop stampt en niet vergeet, een beetje fatsoenlijk kunnen rekenen is ook wel handig, maar statistiek is echt niet zó moeilijk als iedereen zegt.

Psychologie staat niet bekend als een zware studie. Vele beta's hebben het dan ook vaak over een cursus, ipv een studie. Ik ben vijfdejaars psychologie in groningen en op zich heb ik nooit veel langer dan drie uur per dag hoeven studeren. Als je dat er niet voor over hebt moet je je denk ik afvragen wat je op de universiteit doet. Drie uur per dag is namelijk echt heel weinig.

Inderdaad, 3 uur per dag zwaar? Ik besteed ongeveer het dubbele.
Ik weet niet hoeveel tijd jij nog wil overhouden maar als je nu 1 uur per week besteed kan je er zowat een fulltime baan naast hebben!

Ik denk dat ze bedoelt 1 uur per week of 3 uur per dag naast de colleges.

Dat ja, thuisstudie dus. Mijn thuisstudie dit jaar bestond uit vijf weken niks doen en de week voor de tentamens blokken. Maar ik snap zelf ook wel dat dat niet de manier is ;)

Zelf denk ik ook niet aan psychologie als een zware studie, ik was ook erg verbaasd over de reacties uit mijn omgeving en vandaar mijn vraag aan jullie.

Hoi,

Ik heb ook een tijdje psychologie gestudeerd, daarna orthopedagogiek. Psychologie is echt geen zware studie, als je het interessant vind kan iedereen de vier jaar afmaken, maar bedenk vooral goed wat je daarna wilt doen. Psychologie studeren alleen omdat 'je het op zich wel interessant vind' is misschien niet voldoende om er ook een baan mee te krijgen. Er zijn zoooooooveel psychologie studenten, en na de studie kan je ook niet zomaar als psycholoog gaan werken bijvoorbeeld. Om echt de klinische praktijk in te gaan moet je eerst nog een GZ opleiding volgen (a 15.000 euro), daar zijn ook maar weinig plaatsen voor.
Je moet je tijdens je opleiding echt gaan onderscheiden van de rest en je kan daarna absoluut niet verwachten dat je meteen een baan hebt.

Denk daar ook goed over na voor je aan de studie begint.

Ik wil je niet ontmoedigen hoor trouwens! het is een bijzonder beroep.

nou zo zwaar is het niet., ik zit nu in het derdejaar en doe nu 1,5 jaar studie in 1 jaar en ik heb nog prima tijd om te werken een een sociaal leven te onderhouden :)
dus als je het leuk vindt, zou ik je vooral niet laten ontmoedigen door de 'zwaarheid'

Maar gelukkig kun je veel meer worden dan enkel psychotherapeut. Zoek maar eens op in welke banen psychologen terecht komen, dat is heel erg divers.

Beetje kort door de bocht. Net zoiets als zeggen dat je als orthopedagoog ook eerst de GZ opleiding moet doen wil je als pedagoog aan de slag kunnen. Dat is natuurlijk onzin. De GZ opleiding biedt je mogelijkheden als je echt die richting op wil, maar is zowel voor pedagogen en psychologen echt geen must.


Ik heb een paar psychologie-vakken gevolgd en die vond ik verre van zwaar. Met enkel de colleges bezoeken en de twee weken voor het tentamen de samenvatting leren, haalde ik ze. Wel had ik wat voorkennis, wat het iets makkelijker maakte. Maar dan nog denk ik dat je psychologie zeker niet als een zware studie hoeft te zien.

Moet je mij toch eens uitleggen hoe jij de klinische praktijk in wil zonder een GZopleiding?

Ik weet niet of ik het hier mag vragen, maar ik wilde graag weten wat de verschillen
tussen psychologie in Tilburg en Utrecht zijn? Is het in Tilburg meer gericht op onderzoek
dan in Utrecht?
Verder wilde ik weten of een p van toegepaste psychologie voldoende is om naar de universiteit te kunnen
of moet je dan nog een zomercursus wiskunde volgen?
Hoop dat iemand mij dit uit kan leggen! Alvast bedankt.

Dit zo ongeveer, maar ik heb 15 contacturen per week (Radboud Universiteit Nijmegen). Als je jezelf ertoe kan aanzetten tot een paar uur per dag studeren red je het waarschijnlijk wel. (y)

Verschillen tussen Utrecht en Tilburg weet ik zo niet, alleen wat geruchten.
Daarnaast is een P van Toegepaste Psychologie waarschijnlijk voldoende, maar informeer toch even of je geen wiskunde nodig hebt want dit geldt niet voor alle universiteiten. (Voor de UvA bijvoorbeeld is dacht ik een VWO wiskunde certificaat voor nodig.)

Wil je studiejaar 2008-2009 beginnen met Psychologie?

mijn huisgenootje is nu aan het afstuderen en zij baalt ervan dat niemand haar van tevoren heeft verteld dat die GZopleiding zo belangrijk is. Ze vertelde dat je met die opleiding pas de écht leuke dingen mag doen, en zonder GZ je veel minder waard bent. Lijkt me wel iets om rekening mee te houden bij je keuze.

Met psychologie kun je natuurlijk veel meer dan alleen de GZ in. Dus dat die opleiding zo belangrijk is overdreven, het is maar net welke kant op gaat. Als je sociale psychologie gaat doen dan heb je niks aan die opleiding.

Ik studeer psychologie in Groningen, en ben ingestroomd met een hbo propedeuse. Voor mezelf merk ik dat ik een achterstand heb qua hoeveelheid stof die je krijgt maar ik denk dat je daar minder problemen mee hebt als je al een universitaire opleiding hebt gedaan en van het vwo komt. De studie is inhoudelijk niet moeilijk vind ik, het is meer de hoeveelheid

Ik denk eigenlijk dat je wel na moet gaan wat je precies wil met de studie. Als je de studie leuk vind en je bent er gemotiveerd voor ben je er namelijk nog niet. Want de kans bestaat best dat de studie toch te pittig blijkt te zijn en dat je het dan helemaal niet zo leuk meer vind en helemaal niet meer zo gemotiveerd bent.

Het is vaak zo dat je sowieso bij een instelling moet werken (vanuit je stage oid) om überhaupt een redelijke kans te maken om snél een GZ plek te krijgen.
Je kunt dus prima aan de slag in de klinische praktijk zonder GZ opleiding te hebben gehad en dat is logisch, want er zijn per jaar 350 plekken iirc en veel meer afgestudeerden.

Dan heeft ze ook niet echt goed zelf gezocht imo. Bij ons (UU) is er absoluut geen geheim van gemaakt. Ook niet van het feit dat je gemiddeld een 9 moet staan én een honourstraject moet hebben doorlopen wil je een goede kans maken op de GZ-master.

In Nijmegen is dat in de toekomst niet meer zo, ze gaan het hele GZ-master gedoe omgooien en zijn daar nu druk mee bezig. Als het goed is start dit wanneer de eerste jaars van nu beginnen aan het, over iets meer dan 2 jaar dus.

Ze hebben besloten maar een bepaalde selectie studenten toe te laten tot de Klinische master met aansluitend een GZ-master. Per jaar 150 plaatsen, en de eisen zijn minimaal een 7 gemiddeld en je bachelor maximaal in 4 jaar hebben gedaan. En natuurlijk nog heel veel assessments. Dit is in ieder geval wat ze nu stellen..

Dat is dus zo'n beetje hoe het nu ook op de UU is geregeld, als ik het goed heb onthouden.
Maar goed, om dus echt aanspraak te maken op een plek in die master heb je veel hogere cijfers nodig dan een 7 gemiddeld. Gelukkig ga ik geen KGP doen, dat scheelt een hoop :p

Want als je psychologie gaat doen kun je alleen de klinische praktijk in?

Maar ik snap wel je opmerking, want door mijn quote leek het of ik zei dat je op meerdere manieren de klinische praktijk in kan gaan.
Wat ik bedoel is dat roosjemarijn de indruk wekt dat alles na de studie psychologie draait om het behalen van die GZ opleiding omdat je anders niks kan doen. Maar psychologie kent natuurlijk vele vervolgberoepen.

Dat zou ik zo ook niet weten, maar dat zijn in ieder geval de minimale eisen. :)

in dat geval begreep ik je verkeerd, dat je met psychologie meerdere kanten op kunt is mij duidelijk, na vijf die studie te doen ;)

Ik denk dat cijfers van..dat moet je minimaal hebben; geen ruk zeggen.
ligt aan welke uni je gaat studeren!

Hey,

Studeert er iemand psychologie in Tilburg? Dat is het enige plek zonder loting, dus moet wel daarheen volgend jaar als alternatief. Ik wil klinische psychologie gaan doen, omdat ik later sowieso in een ziekenhuis wil werken. Hebben jullie tips, waar ik op moet letten vanaf het begin tot eind??

Bijvoorbaat dank,

Maastricht heeft ook geen loting.

Tips:
Haal heel hoge cijfers (7,5+ gemiddeld minimaal).
Haal alle vakken het liefst in 1x.
Kijk verder dan je neus lang is. Je kunt ook zónder klinische psychologie in een ziekenhuis werken (neuropsychologie bijvoorbeeld).

Maar wat is het verschil tussen Tilburg en Maastricht? Welke past het beste bij wat ik wil? (later in het ziekenhuis werken)

Hier heb ik wat links, Tilburg: http://www.uvt.nl/faculteiten/fsw/on...s/psychologie/

Maastricht: http://www.psychology.unimaas.nl/

Kan iemand me aub hiermee opweg helpen, ik heb namelijk echt weinig info wat psychologie betreft. En weet dus echt niet welke ik moet kiezen.

En wat is dat GZ-opleiding??

Bijvoorbaat dank,

Het is inderdaad net zoiets als dat je een GZ opleiding nodig hebt als orthopedagoog inderdaad.. ik ben zelf orthopedagoog en het is ERG moeilijk om een baan te vinden zonder GZ-opleiding (of NVO generalist uiteraard).
Het is dus geen onzin. En ik heb het inderdaad wel over de klinische praktijk.

Je kan natuurlijk ook een hoop andere kanten op, de niet klinische kanten, ik wilde het alleen even extra benadrukken omdat veel mensen juist wel de klinische kant op willen, en een opleiding dan echt wel noodzakelijk is.

Ik wilde de TS er gewoon even op attent maken.. het is misschien iets te kort door de bocht, maar daardoor denkt ze er misschien wel even goed over na..
Ik had zelf graag gewild dat mensen mij voor mijn opleiding hierop meer attent hadden gemaakt!

Een GZ(gezondheidszorg) opleiding is een opleiding die je kunt volgens als psycholoog of orthopedagoog en deze heb je nodig om in de klinische praktijk te kunnen werken (als je bijvoorbeeld therapie wilt geven etc.) Verzekeraars vergoeden ook alleen psychologen met een GZ-registratie. Instanties moeten ook een minimaal aantal GZ-psychologen in dienst hebben, dus zij vragen ook met name om GZ-psychologen.

Orthopedagogen kunnen ook de NVO registratie halen (tot orthopedagoog-generalist) deze opleiding kom je iets makkelijker binnen dan de GZ opleiding, maar wordt nog niet standaard vergoed door verzekeraars.

Moet je dat tijdens je psychologie opleiding volgen ofzo? Of moet je dat al gedaan hebben of juist na je studie doen?

Ik denk dat ik met de adviseurs een afspraak moet maken, want het is toch best ingewikkeld :confused: .

Je kan wel wat beter gaan zoeken, want Groningen en Twente hebben ook geen loting.

En Maastricht, maar dat is al gezegd. :)

Waarom wil je eigenlijk psychologie studeren? Wat wil je ermee worden?
Je zegt dat je in een ziekenhuis wilt werken. Dat kan ook als verpleegkundige, dokter, neuropsycholoog, idd gz psycholoog en nog wel meer..

De GZ opleiding kun je volgen na bijv. klinische psychologie. Maar het is niet voor iedereen weggelegd, er zijn maar weinig plaatsen.

Twente heeft geen klinische psychologie richting, dus waarschijnlijk is Tilburg de enige optie ;)

Nou ja, in theorie kun je de KGP master gewoon op een andere uni volgen. In de praktijk gaat je dat nooit lukken, tenzij je gigantische hoge cijfers hebt gehaald en je op allerlei andere vlakken hebt weten te onderscheiden (honours trajecten, bestuurjaren etc).
Als ik jou was zou toch ook naar open dagen e.d. gaan. Er is gewoon zoveel meer dan enkel KGP ((Klinische) Neuropsychologie is bijvoorbeeld ook heel erg interessant en je werkt daarbij sowieso in een ziekenhuis over het algemeen). Waar komt het willen werken in een ziekenhuis vandaan? Wat wil je ermee doen en hoe komt het dat je denkt dat dat enkel in een ziekenhuis kan?

Ten eerste wil ik jullie bedanken voor jullie reacties.

@ Dittrich en Juliah

Psychologie is niet mijn eerste keus (vandaar dat ik ook bijna niets van afweet). Ik ben vorig jaar uitgeloot voor geneeskunde :'(, en doordat ik geen alternatief had heb k een jaar niets kunnen doen. Dit jaar zie ik alleen psychologie als alternatief, behalve gezondheidszorg speekt niks anders me aan. Ik wil later iets in de gezondheidszorg doen, en werkzaam zijn in een ziekenhuis. Verpleegkunde vind ik te laag gegrepen voor mij; ik wil wel een WO studie blijven doen.

Nou heb ik iets van gezondheidspsychologie gelezen, ik nam aan dat het zelfde was als klinische psychologie. Vandaar mijn reactie dat ik klinische reactie wilde studeren.

Om eerlijk te zijn heb ik verder echt geen flauw benul van de studie.

Dan lijkt het me verstandig om folders op te vragen bij de verschillende universiteiten die voor jou in aanmerking komen en die door te lezen. Heel veel dingen staan daar vrij goed en uitgebreid in uitgelegd.
Gezondheidspsychologie en klinische psychologie worden heel vaak onder dezelfde noemer geschaard en zijn ook grotendeels hetzelfde qua vakken die je moet hebben gehaald ervoor. Wat precies het verschil is weet ik niet.

Vandaag heel veel folders besteld. Blijkt nu dat ik geslaagd ben met decentyraal selectie van GENEESKUNDE. Eindelijkkk:)

Wat Dittrich zegt. :)