![]() |
Titel is nog in beraad
Sorry voor het Engels, maar het is voor iemand die geen Nederlands begrijpt.
Voorlopige titel: The mower and the flower “In the grass,” said the mower, “Lives a little yellow flower In the middle still bit white But every day becomes more bright Between all the green spaghetti Little flower looks so happy Though not knowing this can be The last day the sun she will see Tomorrow overrules the grass Steal her sun, becomes a mass Shall I end her life today? So she stays this happy,” I hear him say, “Or let her suffer through and going Mad because she adores what is growing But now what she loves will steal her beauty All she has... I think this is my duty.” I see him walking through the lawn Golden sparkles reflecting sun, dawn There the big man bends his knees And with this last happy warm breese He pulls her out of her green bed The flower, I swear you, looks some sad The chumpy man carries the young daisy Grabs in his pocket a tiny tiny vasey Then, still carrying it in his hand Walks to the river, next to the land Gives her water, the thirsty one Showing her what will soon be gone He puts her down in the house of glass Standing in the shadow, looking at the grass Then carries her into the farm Making sure she will get no harm By giving her another view So much to see, all gold and blue! Tomorrow he has to cut the green. The flower now brighter than we have ever seen Happy staring at the painting he made Of her last home that now will never fade. Het is mijn eerste Engelse gedicht, vandaar dat ik geen idee heb of iets cliché is (lawn - dawn) en of iets al uitgekauwd veel gebruikt is. Zelf ben ik meer fan van gedichten met veel woordenspeling en metaforen, maar hier zit natuurlijk ook wel een boodschap in. Graag commentaar :) |
Ik hou niet van Engels, ik ben er ook niet goed in, maar ik vind 't wel een best goed gedicht. Cliché vind ik het niet, maar het is natuurlijk het origineelste dat ik ooit heb gelezen. Het is waarschijnlijk moeilijk om met woorden te beginnen spelen in een taal die je niet eigen is, dus dit vind ik al heel knap. Meer weet ik er niet over te zeggen eigenlijk, dat laat ik over aan de taalkundig sterkeren onder ons!
|
mower en flower rijmen helemaal niet :nono: en bed en sad ook niet
|
Kan een fb misschien 'sprakles' in 'sparkles' veranderen?:O
|
Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo'n goed gedicht. Als je het in het Nederlands had geschreven, was het waarschijnlijk een stuk beter geworden. Want hoewel het idee erachter mooi is, is je Engels volgensmij niet goed genoeg om met de taal te spelen en echt creatief te zijn. Je zoekt teveel naar de woorden.
Probeer hem eens in het Nederlands? (niet letterlijk vertalen natuurlijk he! :nono:) |
In dit gras, zo sprak de maaier
Groeit dit bloempje immer fraaier Nu nog steeds wat groenig wit Waar binnenkort het held’re geel al zit. Tussen spaghettistrengen groen Staat zij fruitig, fris en koen, Zij weet niet dat na dees’ dag Zij nimmermeer de zon ooit zag Morgen gaan de stengels plat De individualiteit die het ooit had Geëindigd in een groot groen graf Voor altijd blijft haar groei onaf. Moet zij dan doorgaand lijden? Zei hij, Gek geworden en nooit vrij? Straks verwelkend in de sprieten Die haar nooit meer groeien lieten De maaier loopt door dag en dauw De zon verlicht het verse grauw De grote man knielt neer, en ademend, Zijn warme adem op haar bladeren Het einde plots in ruk en trekken Zei krijt en weet meelij te wekken De sterke man draagt de boterbloem Om haar voorzichtig in een vaasje te doen. Hij draagt haar nu naar helder water Een mooi riviertje, en even later Geeft hij haar een slok of twee Veel langer gaat zij toch niet meer mee. Hij neemt haar naar een paleis van kristal Vlak bij de rivier op de andere wal Nog net ziet zij waar haar huis eens was, Zij is hier veilig, achter glas. ’t Is niet haar laatste rustplaats hier De maaier schildert voor vertier, Morgen pas zal het groen vergaan. De bloem ondergaat een metamorfose Kan zich meten met de schoonste rozen Haar laatste rustplaats zal nooit vergaan. Nope, het is gewoon een lang verhaal over een bloem geworden. Niets aan te doen, can't make it work. |
mooi!
|
Erg fijne poging wel hoor, botervleug!
|
Ik vond het goed gedaan, vooral in het begin (ik ben nu over de Nederlandstalige versie bezig), maar alleen jammer dat het op het eind een beetje werd als.. nu ja, soortgelijke gedichten in dat genre. Volgens mij kan je het nog heel wat origineler en spannender maken.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:20. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.