Puberheid
 

Van klein naar groot.
Een garnaal wordt en beer.
Een dikke vacht begroeide grijsaardigheid,
en dezelfde was je niet meer.

Een sigaret tussen je vingers.
Doelloos, maar het hoort.

En alle kinderen duikten,
in de golven van het nieuwe.
En alle kinderen hergroepeerden,
soort zocht naar soort.

*Een garnaal wordt een beer
*duikten = doken

"Een dikke vacht begroeide grijsaardigheid,"

heb je je streven niet iets to hoog?

Die vond ik juist wel leuk!

Danke, maar ik zag het al.

Had het maar zo gelaten omdat ik wist dat er wel mensen waren die het niet konden laten om daarover te reageren, een up kon ik wel gebruiken :o.

verklaar uw nader..

Ik weet niet eens hoe ik het moet veranderen XD.

(help!)

Je kunt iets maar 24 uur nadat je het post veranderen, daarna moet je een pm sturen naar een van de forumbazen, dan doen zij het voor je.



Over je gedicht, het is in ieder geval duidelijk dat je je best hebt gedaan. Dit is al totaal anders dan wat je hiervoor had gepost.
Voor ik commentaar ga geven zou ik je willen vragen het uit te leggen. Wat heb je geschreven, waar gaat het over. En dan als het kan zo precies mogelijk. Wat bedoel je met elke regel, en waarom heb je juist de woorden gebruikt die je hebt gebruikt?

Bijvoorbeeld, waarom heb je juist het beeld van die vacht grijsaardigheid gebruikt. Een vacht begroeide grijsaardigheid wekt de indruk dat de grijsaardigheid begroeid is, en dat daar weer een vacht van is. Is dat bewust? Wat bedoel je er mee.

Het is veel werk om het per regel zo specifiek uit te leggen, maar ik denk dat het je geweldig kan helpen om op deze manier je eigen werk te analyseren (niet dat ik het zelf ook doe, maar het zou wel goed zijn)
Ik denk dat je van een aantal beelden/woorden geen echte reden zult hebben anders dan dat het goed klonk of voelde of iets dergelijks, dat is niet erg, absoluut niet, maar het is belangrijk dat je je er wel bewust van bent dat bepaalde regels een echt belangrijke functie hebben en andere niet of minder.

aaaah bedankt dat je me zo wilt helpen :o. Als het lijkt alsof ik mn best heb gedaan dan zal het waarschijnlijk niet echt geloofwaardig zijn.. Oh well..

Ik weet niet of dit is wat je bedoelt, maar het is inderdaad wel een goede oefening om wat bewuster te schrijven. Ik denk dat een gedicht dan alleen maar beter wordt.

Dat is inderdaad wat ik bedoelde. Ik ken digimon wel. Die oranje dino vind ik leuk omdat hij zo dom is, die paarse met die hoorn vind ik stom. Pokemon 'evolueren', digimon veranderen ook, maar worden ook weer klein.


Wat je zelf al opmerkt, is dat het strand/de zee een belangrijk element in je gedicht is.
Je gebruikt (dingen in) de zee als belangrijkste beeld om de puberteit te beschrijven.

Maar je hebt ook een aantal beelden die daar niet bij passen. De beer en de sigaret dan vooral. Hierdoor lijken de beelden in eerste instantie niet over hetzelfde te gaan, en daardoor komt het geheel niet goed over.

Ik zou eerder verwachten dat je van een garnaal in een ander (groot) zeedier verandert. Een garnaal en een beer zijn behalve dat ze leven in alle opzichten anders (schaaldier/zoogdier, zee/land, etc.) terwijl kinderen en adolescenten in essentie toch nog voor een groot deel hetzelfde zijn. En een beer past verder niet bij je metafoor van de zee.

De vacht grijsaardigheid vind ik ook een mooie vondst, maar past dus ook niet echt bij het gedicht, of andersom.


Dan kom je met de sigaret, waarmee je heel expliciet zegt wat je bedoelt, in plaats van het in de zee-metafoor te verbeelden. Op zich kan het goed werken om zo duidelijk(er) te maken waar de metafoor voor staat, maar omdat je met de beer de samenhang tussen de beelden eigenlijk al hebt weggemaakt, lijkt het op zichzelf te staan.


Je einde vind ik best goed. Hergroepeerden is net 2 lettergrepen te lang om goed in de mond te liggen, maar de eindregel voelt ook als een echte eindregel.



Samengevat:
Je zou kunnen proberen wat consequenter te zijn in de beelden die je gebruikt. Niet al je goede ideeën er in proberen te stoppen, maar de samenhang van het geheel in het oog houden. Eén goed uitgewerkte metafoor is beter dan meerdere niet uitgewerkte metaforen.


De grijsaardigheid zou ik bewaren en verder uitwerken in een ander gedicht, waarin je dan die bepaalde soort mensen ook kunt omschrijven/uitbeelden.