![]() |
Alles is Op, Zij Ook
ALLES ZIJN OP, ZIJ OOK
Mijn woorden waren onbederflijk In een lade slapend in spinnenrag Geklemd was de sleutel in kaken Van de achter zwart levende spin Tot nu de deur de zolder beschildert En ik het zoete uit de leegte scheur Het bewaarde daar in gestolde tijd Als de liefde in mijn armen wikkelde (“zet de grote wijzer weer op nul”) Lang heb ik van de muze gehouden Hoe hield ik van de sprankeling, net Als de brokjes zoet smeltend in inkt Maar u liep op het leven vooruit, als De blikken doos leeg was gezogen En ik de zolderkamer voorgoed dichte Ik voelde even de muze wegtrekken, en werd alvast ziekjes... maar gelukkig kwam deze namiddag alles weer beter. Groetjes, Dreampoet |
dit is zonder twijfel een kunstwerk om U tegen te zeggen. ben hier trots op want het is het mooiste gedicht dat ik ooit heb gelezen. lijkt wat op Paul van Ostaijen... http://forum.scholieren.com/smile.gif mooi.
|
Citaat:
heel mooi gedaan, jij gebruikt woorden die ik niet eens durf te gebruiken, daarmee bedoel ik dat jij het voor mij meer tastbaar maakt, eigenlijk de dingen die zijn, deze is heel mooi gevonden toppie (ga zo door) groetjes |
Citaat:
Groetjes, Dreampoet |
Citaat:
Groetjes, Dreampoet |
jij hanteert je woorden als een rasechte Oneindiger, ik vraag je dan ook om je aan te sluiten bij deze onsterflijke stroming der dichtende woordspelers...
en nu iets minder Ruuth-achtig http://forum.scholieren.com/biggrin.gif (sorry Ruuth): ik vind dit gedicht prachtig en ik ben echt blij voor je dat je muze je niet voorgoed verlaten heeft! |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:48. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.