Pefectionistisch
 

Nu heb ik eindenlijk zelfvertrouwen, maar of ik er nu blij mee moet zijn? Ja tuurlijk ben ik er heel blij mee, beter dan je telkens zo onzeker te voelen, maar er is nu iets anders voor in de plaats gekomen, althans veel sterker geworden..

Presteren was voor mij altijd al belangrijk. Ik wilde altijd alles perfect doen, maar ik had over heel veel dingen het idee.. Nee dat kan jij niet want je bent stom.

Nu weet ik wat mijn capaciteiten zijn en nu is het dus niet genoeg. Ik heb net mijn VWO gehaald met mooie cijfers (gemd. 7) maar ben ik er blij mee? Nee ik voel helemaal niets alleen maar heel gelaten van BOEIEND!
Ik was altijd heel slecht in wiskunde. Nu heb ik 3 jaar keihard gewerkt en ben ik met een 7 geslaagd. Ik had eerst zo'n idee van een 5 is ook mooi. Nu heb ik dat bereikt en ben ik er blij mee? Nee!

Ik haat mezelf zo! Alles wat ik bereik is niet goed genoeg. Ik moet altijd maar beter, beter, beter.
Ik weet dat het niet goed is en dat ik er zo doodmoe van word. Ik zou zo graag een keertje voldaan zijn en blij met de dingen die ik bereikt.
Rationeel weet ik dat het goed van me is, maar ik voel het niet zo. Dat is altijd zo..Mijn gevoel is wel 5x zo sterk als mijn ratio.

Compensatiegedrag?

Sorry maar ik snap je niet. Ik weet dat er in mijn verhaal niet echt iets is waar jullie iets mee kunnen het is meer dat ik me even wilde uitten en misschien dat er iemand is die ook zo is ofzo..

Dan stel ik de vraag anders: waarom is presteren zo belangrijk voor jou?

Omdat ik dan mezelf bewezen heb en dat moet want anders ben ik niet goed genoeg. Dit gevoel heb ik. Terwijl ik weet dat ik er geen rede is dat ik anders niet goed genoeg zou zijn.

Gelukkige mensen zijn blij met zichzelf en wat ze hebben. Ze kunnen geluk zien in kleine dingen en hoeven niet per se alles zwart op wit te hebben.

Waarom zou je niet goed genoeg zijn?

Ik herken het wel, mijn vriendin heeft dat ook erg gehad (ze heet trouwens ook marlies, ligt het soms daaraan??:P, sorry ik ben weer flauw aan 't doen maar het is wel echt waar :D ).
Haar moeder zag dit toen ook wel, en als ze bijv. een 8 had dan begon ze altijd 'te zeuren' zovan als ik nou minder fouten had gemaakt dan had ik een 9 gehad enzo! Toen heeft die moeder gezegd dat ze bijv. zichzelf moest 'verwennen'(trakteren op chocolade, lekker gaan shoppen, video huren enz enz.) als ze een cijfer had boven de 7. Toen is 't wat minder erg geworden, want of ze nou een 7 of een 10 had, ze had toch zal maar zeggen een 'blij gevoel'. Dit was ongeveer een jaar geleden en nu doet ze dit al niet meer, maar ze is gewoon minder perfectionistisch geworden! Nu kijkt ze ook naar andere punten, bijv. die van mij zijn lang niet zo goed als die van haar, en dan helpt ze me soms met 'n vak, en dan is ze gewoon ook blij als ik 'n keer een goed punt haal enzo! Ze gaat volgend jaar ook brugklasser(s) bijlesgeven bij een van de talen (ze is daar erg goed in) en zoiets geeft haar dan voldoening. Je moet ook gewoon positief denken: je hebt nu een vwo diploma en niet iedereen heeft dat! Gewoon blij mee zijn!

Trouwens , perfectionisme heb je gewoon of heb je niet.... altijd zal er wel iets van overblijven zeg maar, ik weet niet of dit eigenlijk een nuttige reply is.....maar je moet gewoon eisen gaan stellen ! ( Misschien is da verhaal van me vriendin een beetje raar, maar je kunt altijd wel iets verzinnen waardoor je toch blij bent met je prestaties) (bijv. voor een slecht vak ; als je daar boven de 6 haalt dan....blablabla) Maar ik weet niet wat je gaat studeren ofzo....duz...En je zal wel denken wrom antwoord zo'n mensju van 14 nou op mijn topic..maarja sterkte

p.s: sorry voor dit *blaat* lange verhaal maarja..
p.p.s : anders moet je er gewoon eens met iemand over praten, er is heus wel iemand die je kan helpen ofzo?!!

-x-

Myrthe

dat heb ik vooral bij vakken waar ik goed in ben :) op zich niet erg, maar ik baal wel als ik voor een taal een 6 haal, wat natuurlijk niet erg is...maar ik heb gewoon liever een 8, bijv. op m'n rapport had ik voor duits en frans een 7.6 en een 7.8, maar ik wou liever een 8, dus ik was er niet blij mee.
ach, ik begin het af te leren :) gewoon zeggen dat je niks hoeft te bewijzen, dat het niet perfect hoeft te zijn, dat je het heus wel op kan halen, dat een slecht cijfer geen wereldramp is...

Dank je wel en dit is zeker wel een nuttige reply!

Ik denk dat dat perfectionisme wel meevalt. Anders had je de titel van deze topic wel goed geschreven. :)

(y) oké dan maar :)

*knuffel*

:rolleyes:

Hippielove: ik neem aan dat je dat als een grapje bedoeld? Perfectionisme houdt niet in dat diegene geen fouten maakt. Dat is hoogstens het streven.

Marlies: Je fouten leren accepteren. Fouten maken is menselijk. Je kunt niet altijd de beste zijn. Samen maak je iets moois van de wereld (of jouw wereld). Alleen gaat dat een stuk moeilijker.

Dank je wel! :)