Als de heuvels
 

Jouw wangen waren als de heuvels
van een oneindige weg
die me liet stijgen
en me liet dalen

Mijn tranen waren als de zee
door een storm bewogen
die me liet slagen
en me liet falen

Ik voelde me als gevangen
in een web van emoties
alles moest zo goed
maar alles ging verkeerd

Maar bij het zien
van de waarheid in jouw ogen
is de rust in mij
weer even terug gekeerd

mooi gedicht hoor (y)

alleen jammer van dat web van emoties dat vind ik wat minder klinken

WAAAAAH, weet niet waarom, ik heb echt geen idee, maar ik vind dit echt een heeeeel erg goed gedicht! het is iets in het ritme wat de woorden nog extra versterkt. stond er echt van te kijken...
ga zo door!

Spreekt me aan, vind je rijm erg goed, niet te provencerend, niet te simpel, gewoon goed en ook je inhoud is zorgvuldig beschreven en uitgezocht...(y)

Dank jullie!
Ik was ff vluchtig op vakantie, vandaar deze iet wat (ver)late reactie... :D

Dit gedicht is/was een afsluiting op het onderwerp van mijn vorige gedichten die ik hier de afgelopen tijd heb geplaatst...
Hmm .. dacht vertel t r ff bij, weet niet of het er wat toe doet...

:D rupsje