getreiter op werk.
 

hoe moet ik hier mee omgaan?
het gaat heel subtiel, soms met een opmerking, soms door me te negeren of werkelijk iedereen uit te nodigen behalve mij, voor bijvoorbeeld een uitje. als ik voor de gein zeg of ik ook mee zal gaan, is het "vol" o.i.d.
als ik aangeef iets leuk te vinden, zorgen ze er voor dat ik het niet mag/hoef te doen, als ik iets liever niet wil (ik moest grenzen aangeven) dan is het 9 van de 10 keer zo dat ik het toch moet doen.

ook worden er vaak lullige rotopmerkingen naar me gemaakt.
ik heb vorige week me ontslag ingediend, daar ik een nieuwe job heb gevonden in een ander dorp, om een nieuwe start te maken. sindsdien heb ik het idee dat het alleen maar erger is geworden.

Nu je vertrekt is het misschien niet mogelijk om het nog naar je zin te krijgen maar laat je vooral niet uit je tent lokken door dat geklier.. Ik heb het idee dat dat vaak is wat ze willen. Even doorbijten nog..

Heb je 1 maand opzegtermijn?

Bij mijn vorige baas negeerde ik het geklier net zolang totdat het stopte.. Ze lieten me bijvoorbeeld bepaalde (hele leuke/uitdagende) dingen niet doen terwijl ik me kapot zat te vervelen en door die dingen ongevraagd toch te doen werd het geziek uiteindelijk steeds minder.

Voor een volgende keer: Loop naar je meerdere toe(afdelingschef e.d)
Bespreek dit met hem/haar. Je baas is verplicht om iets aan te doen.

bedankt voor jullie reacties.
mijn teamleidster staat helaas aan hun kant. (er is ook een enorm verloop aan personeel momenteel, sommige afdelingen liggen bijkans op hun gat, waar clienten de dupe van zijn helaas)

ik heb vanmiddag met twee oud-collega's gepraat, van mijn oude afdeling, die de mensen en de situatie goed herkennen. ze hebben me echt moed ingepraat. een collega zei "eerst was ik het pispaaltje, nu moeten ze jou hebben. jammer dat je weggaat, maar het is voor jou toch de beste keuze"
heel veel steun aan hen gehad, en nog steeds.

maar treiteren op het werk is echt K L O T E ook omdat ik in me middelbare schooltijd al 2 jaar niet te gering getreiterd ben.

Heb medelijden met mensen die het nodig hebben om anderen te kleineren om zichzelf goed te voelen. Neem ontslag (al gedaan, lees ik) en laat het ver achter je. Jij bent een goed mens, laat niemand je vertellen dat het anders is en vertrouw op jezelf.

Het is overigens heel moeilijk om treiterende mensen tegen te gaan - zeker als de leidinggevende ook nog eens een oog toeknijpt. Als je beslist om de strijd aan te gaan - wat ik niet aanraad - dan zou je kunnen overwegen om de geniepige mensen in het open te lokken.

Treiteraars werken onzichtbaar en het beste dat je kunt doen is zij én hun handelingen publiek kenbaar maken. Een mogelijke strategie is de persoon in een drukken kantine te confronteren, maar weet wel dat je niet kunt voorspellen hoe iemand reageert. Het vergt veel zelfvertrouwen, rust en wijsheid om dat op deze manier op te lossen. Doe het alleen als je er zeker van bent dat je het aan kunt.

Soms kan het ook een strategie zijn bij een reorganisatie; mensen die ontslag nemen, zijn immers goedkoper dan mensen die ontslag krijgen.

bedankt voor je reactie, alluman.

inderdaad is er voor die strategie flink wat zelfvertrouwen nodig. en zelfvertrouwen haal je uit een veilige omgeving
(skinner: gedrag wordt grotendeels beinvloed door omgeving)

ik ga er pleite, maar het heeft wel zn sporen nagelaten merk ik.
ben super wantrouwig. snel geirriteerd en heb snel het idee dat iedereen tegen me is.

Dat lijkt me een hele natuurlijke reactie. Wellicht helpt het om te onderzoeken waar dat gevoel vandaan komt. Want uiteindelijk zijn het niet de mensen om je heen die je dat gevoel hebben gegeven. Ze hebben met hun gedrag er natuurlijk wel voor gezorgd dat je je eigen gevoel hebt versterkt.

_O_

In sommige gevallen kan een naïeve, goedhartige en lichtgevoelige reactie, zoals kinderen dat zo voorttreffelijk kunnen, ertoe leiden dat de pester met een empathisch oog kijkt naar de gepeste.