De generale heb ik vast gemist
 

Terug van heel erg lang weggeweest. Hierbij een nieuw, niet helemaal áf-af brouwsel:

De generale heb ik vast gemist

Ik ben allang het kind van niemand, maar nog ergens wel van jou want mijn zwarte, kapotte kousen trekken strepen op jouw grond. Ik heb geen ander thuis als ik jou kus. Ik ben stiekem slechts vermomd als vrouw, maar van binnen kan ik de zinnen nog niet vormen of ze komen al niet-stamelend uit mijn mond en van binnen wil ik nog wel huilen voor die eendjes in de vijver, het was ’94 en ik moest heel snel naar huis, er was geen moeder meer in hun zilvergrijze ogen. Of toen ik rondje draaide in de molen en ik viel en niemand mij kon horen – ook jij niet, want jij hebt heel lang niet bestaan. We gaan hopelijk nergens heen, dat vind ik eng (alhoewel ik prachtig in de camera’s kan kijken). Ik weet dat ik heb mooiste ben dat jij kent en nergens uit zal blijken dat ik verlegen ben, behalve uit wat randen aan mijn nagels en dat ik mijn ogen vaak moet sluiten.

Ik toon mijn grotemensenwereld-lach en vraag mij af wat ik in godsnaam hier moet doen.

Wat leuk dat je weer wat post! Ik hou/hield echt van je stijl dus post (ajb) terug wat meer ;)
Over dit fragment eerst iets heel onbenulligs, plaats het in het vervolg wat groter, is makkelijker lezen. Verder, je schept -weer- die heerlijk melancholische sfeer. Over een stukje twijfel ik nl. 'Ik weet dat ik heb mooiste ben dat jij kent' deze zin klopt gewoon niet (of mis ik de essentie, verwijs je daarmee naar het stamelen?)
De prozaïsche vorm vind ik ook goed gevonden maar -persoonlijk- zou ik dan zonder punten en hoofdletters werken. In de eerste drie zinnen begin je telkens met 'ik' misschien kan je daaraan nog iets doen?
Ik ben heel nieuwsgierig naar de eindversie in ieder geval...(subtiele hint)

Erg leuk! Ik hou wel van gedichten met een aparte stijl, ook van deze.
Al lijkt het puur visueel proza doet het me daar niet aan denken wanneer ik het lees; knap gedaan.

Foutje: "Ik weet dat ik hebt mooiste ben dat jij kent". Beetje jammer.

De cursieve "jouw" in de eerste zin vind ik wat overbodig. Die extra nadruk is voor mij niet nodig, zonder een andere stijl ligt daar toch ook al de nadruk op? Hm, ik weet het nog niet precies.

Dat je zo vaak 'ik' gebruik stoort mij ook een beetje. 't Is vaak lastig te vermijden met zo'n stijl maar iets minder zou toch fijner lezen.

Ik ben gek op de eendjes! Super :). Maar die zin zou misschien wel iets korter mogen, al hoort dat misschien ook wel weer bij je gedicht.