Sterilisatie
 

Volgens mij is dit hetgoeie subforum ervoor, anders word 't maar verplaatst.

Ik zit sterk te denken aan sterilisatie. Hoe ouder ik word, hoe erger ik een pokkehekel krijg aan kinderen. Ook het idee dat mijn vriendin, ondanks dat ze nog regelmatiger dan een atoomklok de pil slikt, zwanger kan worden, jaagt me doodsangsten aan. Ik wíl geen kinderen, ik vind ze een last, en mijn leven zal vergald worden, omdat ik mijn eigen dingen niet kan doen. er moet teveel aangepast worden, en dat wil ik niet. Ik ben egoistisch, dat weet ik.

Hoe denken jullie erover. naar alle waarschijnlijkheid zal ik wat laten invriezen 'voor later'(en bidden dat er stroomuitval komt in t ziekenhuis).

Voor de dames: hoe zouden jullie reageren als je huidige vriend dat zou zeggen? of dat je een zware kinderwens hebt, maar je vriend 'vergeten' is dat te zeggen.

Hm. Nou, ik wil zeker kinderen, vroeg of laat. Als mijn vriend dat niet zou willen, zou dat op de lange termijn zeker een probleem worden. Waarschijnlijk zou dat zelfs een (pijnlijk) einde betekenen van de relatie. Als je niet dezelfde dingen wil van het leven, houdt het ergens op.

Daarbij kan ik me maar heel moeilijk voorstellen dat je nu al weet dat je geen kinderen wil 'als je later groot bent'. Kijk, ik hoef ook nog niet zo nodig, maar ik ben pas 20 en studeer nog etc. Maar over een jaar of 10 wil ik toch wel die kant op ja. Steriliseren klinkt zo definitief...

omdat het definitief is, wil ik 't zo graag. ben ik er gewoon vanaf. nooit meer bang dat mn vriendin zwanger wordt, met al het gekloot van dien.en zoals ik zei; waarschijnlijk laat ik wel wat invriezen, voor 't geval dat. moet een kind verwekken perse via seks?

maar ik vind 't nogal een egoistisch iets. uitmaken, omdat de ander geen kinderen wilt. als je perse kinderen wilt, maar niet met mij,en daarom weg gaat bij me, vind ik dat heel egoistisch (zeker als je de eerste paar jaar van je relatie zegt, nee ik wil ook niet).

Ik weet nog niks over de toekomst, maar STEL jij zou mijn vriendin zijn, dan zou ik 't kunnen voorzien dat t de keus is; ik eruit, of het kind eruit.

ik zou er niet over nadenken, voelt toch aan als onderdeel van je mannelijkheid. je kan je baard ook laten laseren ofzo zodat ie niet meer aangroeit. leuk nooit meer scheren maar toch...
je weet niet wat de toekomst brengt dus ik zou geen deuren sluiten. maar goed ik wil dan ook wel graag kinderen eigenlijk. vind het wel belangrijk om mijn genen door te geven en dan heb ik t nog niet eens over fascinerende feit dat je zon mormel op ziet groeien en op een dag een intelligent gesprek mee kan hebben. en op een meer filosofisch vlak is het hebben van kinderen eigenlijk je enige kans op eeuwig leven.

hoe dan ook, sterilisatie is niet 100% definitief. je kan een hersteloperatie doen maar die is niet altijd effectief aldus wikipedia.

tevens:
hmm 0.02% is nog altijd 100% meer dan 0% ;)

Als mijn vriend dat zou willen, zouden we een groot probleem hebben. Maar het doet er weinig toe wat wíj er van vinden: wat vindt je vriendin ervan? Wil zij wel kinderen van je? En als ze dat niet wil, hou je dan wel rekening met de biologische klok?

Verder vind ik het na een kind of twee een geniaal plan, nooit meer voorbehoedsmiddelen *o*

Natuurlijk is het egoïstisch, maar het is net zo egoïstisch als jij per se geen kinderen wil terwijl je vriendin dat wel zou willen. Je staat gewoon voor het blok als je allebei zoiets anders wilt, en wat kun je dan anders dan het uitmaken? Ik denk niet dat een van de twee erg snel zal gaan zeggen "Okee, als jij het wil neem ik wel (g)een kind." Dat kun je m.i. ook niet van iemand vragen, en ik denk ook niet dat je er erg gelukkig van wordt.

Wel kinderen krijgen als je ze absoluut niet moet is niet leuk, voor jou niet, je vriendin niet, en je kids helemaal niet; en geen kinderen krijgen terwijl je ze toch echt per se wil, dan zal je leven denk ik altijd leeg voelen, zul je altijd toch spijt hebben van "als ik toen maar". Dat is allebei denk ik slopend voor een relatie, want hoe hard je ook probeert, je gaat toch de ander de schuld geven.

@Morgan: tja, zit zeker wat in.

@bendeben: het idee dat het zo permanent is, vind ik juist zo mooi, en icm de pil is nog meer naar 0. het enige dat je als man dan kunt laten doen, is je ballen weg laten halen :P en dat gaat me te ver :D

het hele idee van kinderen... blegh. Eeuwig leven? ammenooitniet! ik vind mijn 22 jaren tot nu toe al zo lang, en ik moet er nog minstens 40, en als ik 'n beetje gezond leef (niet roken, niet zuipen) wellicht nog wel 60. het is dat ik gewoon me naar ga voelen van alcohol, en roken echt te vies vind, anders had ik 't gedaan. Soort meerjarenplan voor zelfmoord, ghehe (maar dan pijnlijker en slopender).

Mijn vriendin zegt tot nu toe altijd nee, geen kids, teveel verantwoordelijkheid, je kan niet makkelijk cityhoppen qua baan enzo, vanwege de kinderen, en om op mijn 40e te beginnen, vind ik asociaal. ben ik bijna rijp voor pensioen als ie klaar is opde middelbare school!

de vriend van een van m'n beste vriendinnen had met zijn vorige vriendin het plan nooit kinderen te willen. hij wou ze ook écht niet. hij heeft zich laten steriliseren, want hij was er 100% zeker van NOOIT kinderen te zullen willen.

tien jaar zijn ze samen geweest, en toen was het uit tussen die twee, en een tijd later leerde die man mijn vriendin kennen.
ondertussen (nog geen jaar later) heeft hij zijn sterilisatie laten ongedaan maken ("ze zwemmen! ik heb ze zelf gezien!" - aldus m'n vriendin) - want met hààr wou hij wél kinderen, ook 100% zeker van.




je doet wat je niet laten kan. ;)


ps nu is hij 33, toen hij zich liet steriliseren - geen idee, ik denk een jaar of 25.

Zowel jij als je vriendin kunnen nog compleet van mening veranderen. Je bent nu vast wel heel overtuigd van het feit dat je echt nooit kinderen wilt, maar je bent pas 22, je bent net volwassen, dan kun je er niet echt vanuit gaan dat je plannen nooit meer zullen veranderen. Waarom zoiets definitiefs doen als het ook anders kan?

Verder dit. :o

Hmm nja als ik een seksueel actief leven krijg ooit, dan zal sterilisatie ook een overweging worden.

@BendeBen: op filosofisch vlak maakt het niet uit of je een biologisch kind hebt of een ander soort 'leerling'
bij beiden geef je veel van jezelf door aan de ander en leeft een belangrijk deel van je persoonlijkheid/gedachtengang dus voort in de jongere generatie.
maarja zoals Orpheo al zei, eeuwig leven.. alsjeblieft niet. Niet in deze mens-vorm iig.

Anyways ik zou het wel dapper vinden als je dit laat doen, het is ook een zwaar taboe-onderwerp.
Ik snap werkelijk niet waarom mensen een kind op deze aardkloot zouden willen zetten..
maarja het christendom heeft heel wat mensen meer reden gegeven om kinderen te baren, namelijk de gedachte dat een hoger wezen die voor ons beslist of we voor eeuwig lijden of genieten (God) het wil.

mijn moeders kant is katholiek, mijn vaders kant joods. en als je 'van een geloof' wel veel moet fokken, is t wel katholieken en joden! damn. je piemel staat roodgloeiend, als je't doet zoals hun god 't wil. niet eens voor je eigen plezier.

Bij de gemiddelde katholieke kerk zal dat toch wel meevallen?
Bij de joden verwacht ik het wel, die hebben heel wat bij te fokken dankzij hun afslanking in de nazi-periode.

Meteen doen, mensen (en adoptiekindjes) genoeg op de wereld. Ik denk er zelf ook over maar ik hou niet zo van ziekenhuizen.

wat heb jij een fijne sig trouwens

moah, kinderen maken hoort erbij, en met minder dan 4 kids 'hoor je er niet bij' zeg maar, bij de joodse tak. blegh ik haat verwachtingen. Gister weer 10 things I hate about you gekeken (moet toch wat hier, oh nog maar 3 uur, ga ik naar t vliegveld toe :y ) en die griet had gelijk; waarom moet je voldoen aan andermans verwachtingen? je eigen zijn veel belangrijker.

Ik kan gewoon zooo slecht met kinderen omgaan. M'n nichtje is een hartstikke lief meisje (van m'n '2e tante'zeg maar, insiders weten wel wat ik bedoel dnek ik...), maar ik kan totaaaal niet met haar opschieten. Ik kan niet met kinderen omgaan. oh, moet ik haar nu een knuffel geven? ok. mij best. knuf. done. doei. mag ik nu weer m'n berekeningetje afmaken? doei, tot volgend jaar. neefje idem (hoewel hij wat meer lef heeft).

Ik denk dat je er beter mee kunt wachten tot over een jaar of tien. Mannen die een vasectomie ondergaan op relatief jonge leeftijd laten het toch vaak ongedaan maken. Er zijn zo veel mannen van 22 die 'niets met kinderen' hebben of een hekel hebben aan krijsende kinderen op straat, maar die op hun 30e opeens wel een kind willen of iemand tegenkomen met wie ze wel een kind willen. Tot die tijd kan je vriendin ook een mirenaspiraal gebruiken, dat is in theorie iets veiliger dan de pil maar in de praktijk veel veiliger omdat hij niet vergeten kan worden.

Ik ben het met blablatje eens. Wacht nog een paar jaar. Mijn vriend vond kinderen ook stom 2 jaar geleden, nu vindt-ie ze al best wel grappig en denkt-ie dat hij ze over een paar jaar misschien zelf ook wel wil. 2 jaar... (hij is 3 jaar ouder dan jij)

En als je over 10 of 15 jaar nog steeds geen kinderen wil, kan het dan altijd nog.

Dat is nogal drastisch op je 22e. Ik kan me goed voorstellen dat je een hekel hebt aan kinderen en je er geen wil, ik wil ook absoluut geen kinderen. Maar misschien denk je daar over 10 jaar wel heel anders over, en dat zou toch zuur zijn. En als je vriendin zwanger wordt kun je toch gewoon een abortusje regelen?

damn kerel ik zou als ik jou was een psycholoog opzoeken ipv een uroloog, klinkt alsof je zwaar depressief bent. 22 jaar al lang... langdurig zelfmoord plegen als je het lekker had gevonden...

trouwens ook wel schraal dat je haar dan alsnog de pil zou laten slikken voor een honderdste procentje ofzo minder kans :p
er was btw toch ook zon soort mannenpil of prik?

@Inanis
ik bedoelde eigenlijk dat de enige manier om eeuwig te leven kinderen verwekken is. dat ivm genetisch geheugen, immers de genen die jou jou maken zitten ook in je nageslacht (uiteraard gemixt met iemand waarmee je dat wil) wat je zegt over opvoeding is idd ook zo maar komt daarna pas natuurlijk.

shit, arrogant als ik ben vind ik dat ik het verplicht ben naar de mensheid toe om voort te planten. ik heb het idee dat ik het gemiddelde op alle vlakken nogal ophaal. allerlei soorten volk poepen kinderen uit alsof t niets is en de mensen waarvan je wilt dat ze voort planten (met de toekomst van de mens in t oog) hebben iets van "fuck kinderen ik ga lekker aankloten". zo jammer.

mannenpil; goed idee!

het komt wellicht heel bruusk en depressief over, maar ik ben dat zeker niet. ik ben alleen zeer eigenwijs, ghehe. en anti-kind. En inderdaad, ik heb iets tegen ouder worden. t hoe en wat laat ik achterwege,maar das een karaktertrek die ik al JAREN heb, en die gaat echt niet veranderen. ik had dat al, toen ik inderdaad bij een psycholoog liep, en die vond me totaal niet depressief, alleen eigenwijs.

Dat vond mijn zus een tijdje terug ook. Ze wilde nooit van die mormels om zich heen.

Vier jaar later echter.. 'mja, een of twee kinderen lijkt me toch wel wat'.

Wat dat betreft zou ik in jouw geval ook geen deuren sluiten die je net zo goed op een kier kunt laten staan. Je weet niet wat je over tien a twintig jaar erover denkt.

Ik zou er eens een heel goed gesprek met je vriendin over hebben, misschien eens met je huisarts, als je écht geen kinderen wil, is 't wel een fijne oplossing natuurlijk. Het idee van invriezen vind ik ook zo slecht niet, sowieso zou je als je je bedenkt de sterilisatie ongedaan kunnen laten maken (maar dan bestaat er natuurlijk de kans dat het alsnog niet lukt). Mja, lastig hoor. Het is wel echt een ingreep...

Ik wil zelf wél kinderen dus ik zou het vreselijk vinden als mijn man ineens geen kinderen zou willen, als hij absoluut zeker zou weten dat hij geen kinderen zou willen, dan is dat echt een groot probleem... Maar goed, ik ben jouw vriendin niet :P

(En mijn zus was ook een van die mensen die op haar 22ste riep absoluut geen kinderen te willen, en nu heeft ze het over een mogelijke tweede :P )

Weet je zeker dat er niet meer aan de hand is dan alleen 'geen kinderen willen'? Het feit dat je op je 22e al zeker weet zo'n drastische maatregel te nemen lijkt me niet heel gezond.

No offense.

Sorry, dit:

had ik nog niet gezien. :o

wat grappig, same here. joodse vader en katholieke moeder!

anyway, voor mij zou het idd wel een probleem worden want ik wil wel kinderen. als ik jou was zou ik het niet doen en gewoon zorgen dat je vriendin de pil blijft slikken ;)

Willen ze zo'n ingreep uberhaupt wel uitvoeren bij zo'n jong iemand?

^Nog een goede reden om het niet te doen ;)Als het van de wet mag zal het wel moeten lijkt mij.

Sterilisatie bij een man is niet permanent, er zijn prima methode om het weer omkeerbaar te maken.

Hmm, eerlijk? De mensheid is niet bepaald een 'gezond' wezen.
De mensheid is veroverend, onderwerpend, expansionistisch, uitbuitend, uitputtend. Als een virus besmetten we de aarde en richten we schade aan aan van alles om ons heen en zelfs onszelf.

Er zijn organismen die nog destructiever van aard zijn dan wij.. echter hebben deze stukken minder macht dan wij.
Die macht brengt verantwoordelijkheid met zich mee, het is nodig dat we niet allemaal voortplanten. Geboortebeperking ten behoeve van zowel aarde als dier. Weinig mensen zijn echter zo verantwoordelijk.

Maarja wees maar blij dat 'ongezond lijkende' mensen zoals wij dan een verkleinde kans hebben om kinderen te krijgen. (geven we onze 'ongezondheid' ook niet door)

Mja ik moet het ook nog laten doen. Alleen te lui om te regelen. ;x

Dat is in ongeveer 60% van de gevallen succesvol.

Nouja, ik ben geboren NA de sterilisatie van mijn vader dus succes he.

geboren worden is ook niet het probleem he, gaat eerder om conceptie :p

de conceptie was ook na de sterilisatie, of m'n pa is m'n pa niet, maar dat betwijfel ik.

lalz dan ben je wel echt een hardcore ongelukje :p

ik had tunnelgraver moeten worden ;)

mja, verder heb ik niet veel zinnigs te zeggen ik heb zelf een grote kinderwens dus ik kan me het dillema maar lastig voorstellen.

definieer gezond

Gezond als zichzelf en de balans niet schadend.

Ik vind de beslissing van sterrilisatie te definitief. Als je in de toekomst toch nog een kinderwens krijgt, moet je heel veel doen om het weer 'ongedaan' te maken. Ik zou zoeken naar andere opties(y)

Sja, ik hoef zelf op dit moment ook niet zo nodig kinderen, maar no way dat ik zoiets drastisch als sterilisatie zou overwegen.

Wat een onzin om op je 22e een sterilisatie te willen. Als je er later anders over denkt, dan kun je het misschien wel ongedaan laten maken, maar dan had je net zo goed condooms of de pil kunnen gebruiken. Dat levert minder onkosten en ellende met zich mee dan 2 keer een dergelijke ingreep.

Ik sluit me bij ICU aan. Ik wil graag kinderen, over een x aantal jaren. Dat is gewoon iets wat ik heel erg zeker weet. Het klinkt misschien heel raar, maar mijn ex wilde ook geen kinderen. Ik kon op dat moment er niet van genieten dat ik met hem samen was, want ik wist dat er geen toekomst in zat. Als mijn vriend per sé geen kinderen wil, zou dat waarschijnlijk het einde van de relatie betekenen, hoe lullig of vervelend of whatever dan ook. Dan is het einde oefening. Ik vind dat je het over dat soort essentieele dingen eens moet zijn in een (langdurige) relatie.

Weet je zeker dat ze het wel doen bij mensen van jouw leeftijd? Toen ik (vrouw, op dat moment 18) bepaalde medicijnen niet mocht slikken omdat ik nog niet gesteriliseerd was, werd mij verteld dat ze sterilisatie pas na zeg maar het 30e levensjaar uitvoeren.. ik weet niet hoe dat bij mannen zit.

Als iemand het echt 'eist' om gesteriliseerd te worden.. dan zullen ze wel moeten.
Zou er trouwens een wettelijke bedenktijd zijn of iets?

Ik vraag me af trouwens, kun je als man nog wel klaarkomen als je gesteriliseerd bent?

ja tuurlijk kan dat wel

Alleen zonder sperma.. dat zal in eerste instantie wel raar zijn, maar uiteindelijk niet uitmaken wss.

Welke balans?

Met semen, zonder zaad.