Op
 

De soep is op

Op de een of andere manier wordt leed vaak mooi gevonden. Zielige verhalen over nog veel zieligere mensen slaan vaak goed aan bij het grote publiek. Het kan niet dramatisch genoeg.

(Lezen over) pijn is fijn.

Hoofdpersoon het liefst diep ongelukkig sterft een langzame dood aan kanker. Ik houd niet van zulke verhalen. Tijdens het lezen van de proloog krijg ik al jeuk. Maar het slaat aan. Men praat erover op de camping en op de verjaardag van de buurvrouw. Het slaat aan.

Een motor slaat af
Een boek slaat aan – niet altijd natuurlijk
En sommigen slaan door – Harry Potter

Ik houd niet van aanslaan maar ik houd wel van het grote publiek. Noem mij aandachtsgeil en ik geef je groot gelijk. Ook mijn verhaal gaat daarom over leed. Persoonlijk leed.


Vanmiddag zal ik lunchen met brood of een tosti (met Heinz tomatenketchup)

De soep is op.



De koek is ook op

‘De koek is op’ is een mooi spreekwoord, ik zou niet weten wat het betekent. Vanmiddag lag er nog een heel pak bitterkoekjes en ik probeer nu, zittend op de keukenvloer, een verband te leggen. Een verband tussen de verdwenen koekjes en de hond die vanavond zijn brokjes niet op at.

Na een uur op de keukenvloer heb ik de brokjes één voor één terug gestopt door de kleine opening van de zak. Gelukt. Het zou zielig zijn als de hondenbrokjes droog zouden worden, dan zou hij ze sowieso al niet opeten.

Een half uur later bedenk ik me dat de hond het misschien helemaal niet erg vindt dat zijn brokjes een beetje droog zijn. Hij kauwt immers toch nooit.

Hij kijkt me aan en ik denk dat hij honger heeft. Zo kijkt hij altijd als hij honger heeft, toch? Helemaal zeker weet ik dat niet want misschien heeft hij alleen maar lekkere trek. Ik kijk terug. Ik heb ook honger.


In de supermarkt koop ik drie nieuwe zakken bitterkoekjes.
Dat zal hem leren.



Waarop?

‘Op mijn best.’
‘Ja, want meer dan je best kan je n...’
‘Op mijn allerbest.’
‘Dus jouw allerbest is een vier?’
‘Ik heb netjes geschreven.’

Het geluid van rollende ogen.

‘Ook op mijn brood.’
‘Dat van gister ligt nog in je tas.’
‘En op vakantie, weet je nog van dat meisje bij de receptie in Limburg dat ik dacht dat ze niet goed was maar dat achteraf bleek dat enthousiast Limburgs praten was.’

Het geluid van jouw lippen op mijn lippen.

‘Waar slaat dit op?’
‘Ik deed meer dan mijn best.’

Ik vind het altijd leuk als iemand eens iets anders probeert dan normaal. Het spreekt me helaas niet zo aan, ik denk dat ik meer geneigd ben filosofische thema's te huldigen dan de eenvoudige beschrijvingen die tegenwoordig behoorlijk in lijken te zijn. Maar een mens moet meegaan met z'n tijd.

Aangezien het niet mijn stijl is, durf ik weinig op- of aan te merken. Dit vind ik eerder proza dan poëzie. Het probleem is dat ik gewoon het verband niet vind tussen de drie verhaaltjes. Is dat de bedoeling? Ik vind 'je best doen' trouwens een interessant thema, jammer dat ik alweer niet kan volgen.

Oh, waar is die goeie ouwe poëzie met veilige rijmschema's en woorden die alleen maar met elkaar te maken hadden, die ik ogenblikkelijk begreep? (dit is beter)

Ik vind het best een leuke poging. Het lichte sarcasme, voor zover daar sprake van kan zijn, in het eerste gedeelte (ik noem het maar zo) heb je wel erg breed uitgesmeerd. De zijwegen die je inslaat vind ik niet interessant genoeg.
Wat betreft 'de koek is ook op', ook daar heb ik mijn bedenkingen bij de lengte van het stuk. Ik zou het heel mooi hebben gevonden als dat stuk alleen de eerste strofe was en dat je de rest had weggelaten. Mooi ironisch en plotseling. Die andere delen voegen naar mijn smaak te weinig toe aan het (overigens grappige) idee.
Bij 'waarop?' raak ik wat verstrikt in het ongelijkmatige en de willekeur. Daar zou meer tekst misschien beter op zijn plaats zijn hoewel ik niet weet in hoeverre dat de intenties van je stuk om zeep helpt.

De eerste twee ben ik niet echt fan van, hoewel het in combinatie met de derde toch wel leuk is. De eerste drie stukjes van 'waarop' vind ik geweldig, 'het geluid van rollende ogen'<3 briljant, en dat 'jouw allerbest is een vier - ik heb netjes geschreven' is ook super.
Ga zo door! Jij hebt altijd van die briljante dingen.

Het heeft wel iets en het is fascinerend. De vorm is speciaal en de ik-persoon is echt wel (y) beschreven. Maar ik twijfel nog, sommige stukjes vind ik flauw en andere weer fantastisch goed. Het laatste deel is naar mijn gevoel het meeste 'poëzie'. Het eerste deel spreekt me het minste aan, het tweede al wat meer.
Al bij al is dit echt origineel maar je kan er naar mijn gevoel nog heel wat aan schaven zodat het (nog) beter wordt.