Drugs en je ouders
 

Zoals sommigen van jullie misschien nog wel herinneren ben ik een poos geleden op school gepakt met een joint. Hier thuis zijn toen de gesprekken over drugs een beetje op gang gekomen. Mijn ouders verbieden het en zijn er fel op tegen. Vorige week ben ik aangehouden voor harddrugsbezit en uiteraard zijn ook mijn ouders daarvan op de hoogte gesteld. Ik heb toen een heel lulverhaal opgehangen (hoe en wat doet er verder niet zo toe) en mijn ouders denken nu dat ik aangehouden ben met een paar pillen op zak om daarmee in de vakantie misschien eens te experimenteren.

Nu ik weer thuis ben van vakantie (die aanhouding was tijdens een weekje kamperen op een jongerencamping in Renesse) heb ik het met mijn ouders er nog eens over gehad. Ze begrijpen wel een beetje dat het geen zin heeft om het te verbieden omdat ze dat toch niet kunnen controleren. Mijn vader vindt het wel onverstandig en hoopt dat ik zo verstandig ben om er af te blijven. Mijn moeder vindt dat ik het niet eens moet wíllen om te gebruiken en beweert dat ze me het huis uit zal schoppen als ze erachter komt dat ik gebruik. Zelfs toen ik zei dat ik het eigenlijk nog wel eens zou willen, maar het na al dit gezeik niet meer doe, werd ze alsnog woedend. Ze vindt het lomp, onverstandig en "iedereen gaat ervan naar de klote en na 1x gebruiken ben je verslaafd".

Mijn vraag is nu eigenlijk, hoe zouden jullie hiermee omgaan? In het algemeen, hoe praten jullie met je ouders als het over drugs gaat? Weten ze alles, vermoeden ze het, weten ze het en keuren het af maar verbieden het niet, verbieden ze het?
Ik zou namelijk het liefst alles tegen mijn ouders vertellen, simpelweg omdat ik het beu ben om constant tegen ze te moeten liegen. Bovendien zal het binnenkort toch wel uitkomen omdat ik nog meer dan alleen pillen op zak had. Met een beetje pech zal dat bij de rechter wel uitkomen. Ik ben alleen bang dat dat hele erge gevolgen zal hebben (ook wat betreft omgang met mijn vrienden)... Of zijn die uitspraken van mijn moeder alleen maar dreigementen omdat ze me wil beschermen?

Mijn ouders wisten er vanaf omdat ik gewoon slecht ben in het verbergen ervan. Uiteraard vonden ze het het erg jammer en spijtig. Wiet vonden ze voor af en toe nog acceptabel, maar frequent speed gebruiken waren ze tegen. Toen ik eenmaal mijn moeders pinpas voor geld innen gebruikte, was ik natuurlijk (volkomen terecht) de lul.

Mijn ouders hadden het meestal door als ik wat gebruikt had, zowel wiet als pep als nou ja. Watdanook. Ze hebben het onderwerp drugs altijd bespreekbaar gehouden. Op zich was ik redelijk eerlijk over wat ik gebruikte/ mee experimenteerde.

Mijn ouders hebben nooit ergens mee geëxperimenteerd en zagen wiet eigenlijk ook al als grote vijand. Door in gesprek te gaan daarover stelden ze hun mening enigszins bij.

Op wat voor manier jouw ouders de uitspraken die ze gedaan hebben bedoelen valt voor ons niet te beoordelen. Wij weten niet wat voor type jouw moeder is wat dit betreft (of ze consequent is of niet daar komt het op neer). Die vraag zal je dus niet beantwoord zien en kun je het beste zelf inschatten.

Wat mezelf betreft:

Ik ben eerlijk tegen mijn ouders als ze erom vragen. M'n moeder weet dat ik af en toe wiet rook. De frequentie daarvan hou ik me oppervlakkig over (vooral om te voorkomen dat ze zich geen zorgen gaat maken). Als ze er ooit om zou vragen zou ik er overigens wel eerlijk antwoord op geven. Van mijn LSD gebruik weet ze niets af. Ik heb haar laatst wel verteld dat ik hier fb ben geworden dus ze zal gerust wel gaan vermoeden dat ik meer gebruik dan alleen wiet en hash (wat ze overigens prima vindt zolang ik het maar in de hand hou en er eerlijk over ben).

M'n vader weet ook dat ik blow. Het interesseert hem (voor wat hij laat merken iig) geen fuck want er liggen vaak genoeg wietzakjes, lege buisjes enzovoorts rondslingerend op m'n kamer en ik hoor er nooit iets over. Hij vind het ook wel prima zo geloof ik. Ik doe het dan ook gewoon thuis (wel uit het raam ivm de geur) en als hij er een keer naar zou vragen zou ik er ook gewoon eerlijk over vertellen. Van hard drugs moet hij niets weten. Als ie daar achter zou komen (of hij LSD daar ook onder rekent weet ik eigenlijk niet, verder gebruik ik niets behalve de sociaal geaccepteerde drugs ;)) kan ik gelijk weer vertrekken.

Ze hebben dus niet echt een: "drugs are bad mmkaaay" idee erbij. Het is op zich bespreekbaar maar er word niet over gepraat. Schijnbaar denken ze dat ik alles goed in de hand heb en dat het wel goed zit. Ik vind het allemaal prima zo. Daarnaast vind ik ook dat ze er vrij weinig meer over te zeggen hebben. Ik ben 23 en maak zelf wel uit wat ik doe en wat niet. Als ze het er niet mee eens zijn hebben ze pech.

Mijn ouders weten wel zo'n beetje de strekking van mijn drugsgebruik. Niet 100%, maar dat komt meer omdat ik dat zelf ook niet weet. Ze weten wat ik zoal gebruikt heb en ruwweg of dat weinig of vaak is geweest.

M'n vader is altijd wel relaxed geweest daarin, "ach, experimentatiefase hoort er bij" tot aan "toen ging het wat minder goed, dat was me duidelijk, maar daar is toen ook verandering in gekomen" (toen ik veel gebruikte). Iets in die richting. Hij maakt zich niet zo snel zorgen en kent me m'n eigen verantwoordelijkheid toe. Zelf heeft 'ie een tijd lang geblowd en een paar keer coke gedaan. Misschien nog iets anders, weet niet zeker.

M'n moeder is een beetje een overbeschermend/overbezorgend geval en die maakte zich al veel te snel druk. Wat ouders betreft had ze nog wel een beetje een opene blik op drugs en dan vooral de dingen die ze 'uit haar tijd' kent. Ze heeft vroeger best wel wat geblowd, een keer of wat LSD gebruikt en 1 keer speed (toen ze haar rijexamen voor de zoveelste keer ging doen, tegen de zenuwen :D). Dingen als xtc/mdma vindt/vond ze enger en in het algemeen raadde ze me ook zoveel mogelijk af om überhaupt iets te gebruiken, "ok, je hebt het nu een keer geprobeerd, is het dan niet goed geweest?" Maar ik kan opzich wel met haar praten over drugs, vooral mijn ervaringen met mdma vindt ze erg interessant.

bij mij is de situatie nog iets anders, ouders gescheiden, dus iets meer ouders.

mn moeder is nogal 'drugs are bad' opgegroeit, haar broer is op zn 16e begonnen met blowen en raakte al snel aan de harddrugs. hij heeft onlangs zn 3e vrouw verlaten na het krijgen van een 3 kind bij de 3 verschillende moeders.
ik begrijp daarom mn moeders bezorgdheid wel. ze wist dat ik 1x in de 2 weken blowde en weet nu dat ik ieder weekend bijna blow. ze heeft er niet zo specifiek naar gevraagd, maar het is bij mij ook vaak doordeweeks, de frequentie ligt de laatste tijd dus iets hoger dan dat zij weet.
verder heeft ze er niet zo heel veel problemen mee, alleen met het feit dat ik astma heb, en ze bang is voor gezondheidsproblemen.

mijn stiefvader daarentegen is heel erg anti-drugs. hij heeft een hoge gemeentelijke functie en vind het daarom ook vreselijk, daarnaast vind hij het een vreselijk voorbeeld voor mn (half)broertje en (half)zusje van 9 en 11 die er ook van weten, omdat mijn moeder het aan tafel naar voren heeft gebracht.
hij vind dat ik mn leven er mee verneuk, en keurt daarom ook veel af wat ik doe. (eigenlijk bijna alles..) ik snap dat hij het goed bedoeld, maar hij moet zn oogkleppen een keertje afzetten. ook hij weet niet exact mijn frequentie van 't gebruik.

het mooiste vond ik nog wel de reactie van mijn stiefmoeder. wat vind ik dat een stomwijf, of dat vond ik. ik had een vreselijke reactie verwacht puur alleen om het feit dat ze veel afkeuring toont naar mijn levensstijl. de laatste tijd gaat 't wat beter met de 'relatie' en haar reactie was dus ook helemaal niet zo erg. ik legde haar uit waarom ik het deed, om verwarring te voorkomen, en ze zag het als verantwoord gebruik, net zoals ik zelf. zij reageert dus ook wel chill.

en dan mijn echte vader, daar heb ik een wat aparte relatie mee. omdat hij zich altijd zo onderdanig opstelt t.o.v. mn stiefmoeder. ik haat dat, ik ben zijn dochter, hij bepaalt de dingen voor me, niet zij. (vroeger dan).
gelukkig heb ik bij dit tafereel het voordeel dat mn stiefmoeder het in principe niet afkeurt, en hij daarom zijn mening onder tafel laat liggen. terwijl ik weet dat hij het eigenlijk niet leuk vind.

verder ben ik heeeel erg benieuwd hoe mijn stiefvader gaat reageren op het puberen van mn broertje, hij is nu 11, luisterd veel dezelfde muziek als ik (iets wat mn vader vreselijk vind) en heeft exact dezelfde humor. ik zie zn leventje erg ruig worden als hij doorgaat met de ontwikkeling waar hij zich nu in bevind. en ik denk dat mn stiefvader dan he-le-maal gek word, als hij zich zo krampachtig opstelt als dat hij nu doet.

Mijn mama en mijn stiefpapa (= ouders) vinden het belangrijk dat ik eerlijk en verantwoordelijk ben, wat ik verder doe maakt niet zo veel uit. Dus als ze ernaar vragen dan geef ik eerlijk antwoord, het meeste weten ze dan ook wel maar ze vragen er niet veel naar. Zou ik school of iets verwaarlozen dan zou ik erop aangesproken worden ('s avonds een vent, 's morgens een vent) maar dat is nog niet voorgekomen, bij mijn broertje wel en dat is uiteindelijk ook goedgekomen, ik denk omdat mijn ouders niet vinden dat drugs per definitie fout zijn, maar de frequentie van gebruik dat wel kan zijn.

Mijn vader velt geen waarde-oordeel over mijn leven zodat ik dat ook niet over het zijne doe en dat werkt prima.

Nee dat weet ik, maar ik bedoelde meer of mensen dat hier herkennen en dat het in de praktijk toch vaak anders blijkt te gaan...

Mja ik zie dat iedereen's ouders er hier toch redelijk open voor staan, of in ieder geval open staan voor een gesprek. Dat is bij mij niet het geval en dat vind ik heel erg jammer. Iemand misschien wat tips of ervaringen om zo'n gesprek wel te kunnen hebben? Misschien dat ze dan begrijpen dat ik er toch echt mee wilde experimenteren (en dat ook gedaan heb) en dat ik wel denk er verantwoord mee om te kunnen gaan...

Lastig uit te leggen, blijf rustig, laat ze vooral uitpraten, probeer erachter te komen waarom ze bepaalde dingen vinden en leg uit wat jij ervan vind. Vermijd retoriek als: je denkt toch niet dat ik een stomme junk ben ofzo?

:) no offence, maar ik heb een broertje dat iets ouder is dan jij maar die gaat soms een discussie aan om een dusdanige manier dat ik denk EZEL, als je het rustig brent dan luisteren ze naar je maar daar hebben ze nu bij voorbaat geen zin in. Ik zeg niet dat het bij jou ook zo is, maar vraag het jezelf wel even af.

inderdaad, rustig blijven, en uitleggen wat je ermee doet, en waarom. ik denk dat dat voor mijn ouders het belangrijkste was. het waarom. maar dat je iets rustig uitlegt is denk ik het belangrijkste.

Het belangrijkste is inderdaad dat je rustig blijft.

Drugs is voor veel mensen een gevoelig onderwerp wat vaak met een hoop negatieve gevoelens gepaard gaat. Je zit sowieso al in het verdom hoekje en als je verkeerd (aanvallend, verbaal agressief) overkomt wordt het alleen nog maar erger. Neem een open houding aan en luister goed naar wat ze te zeggen hebben zodat je een goed antwoord kunt geven op de vragen die ze hebben.

Ik denk dat het verstandig is om in ieder geval te vertellen wat je precies bij je had toen je opgepakt werd. Het is beter dat ze dat van jou horen dan dat ze die klap er bij krijgen als ze in de rechtbank zitten. Wat de gevolgen zullen zijn kun je zelf het beste inschatten, maar over het algemeen waarderen ouders eerlijkheid boven hetgeen je gedaan hebt. Ze vinden sowieso al dat je verkeerd bezig bent en als je er dan ook nog over liegt is hun vertrouwen helemaal weg en zijn de gevolgen alleen nog maar erger.

Denk je dat die aanklacht/reden voor aanhouding voorgelezen zal worden, als mijn ouders er bij zijn, als ik voor de rechter moet verschijnen? Vast wel toch... Dan is het inderdaad het verstandigst het gewoon te bekennen. Ooit zullen ze er toch achter komen en als ze er in de rechtbank pas achter komen ben ik nog zwaarder de pineut inderdaad.

Het lijkt me wel dat die gebruikt gaat worden in de rechtbank en ik denk dat het nu sowieso het beste is om zo veel mogelijk open kaart te spelen. Dat maakt het voor jezelf ook een stuk makkelijker omdat je dan niet (of iig een stuk minder ;)) meer hoeft te liegen.

Ze weten alles, keuren alles af, maar vertrouwen op mijn kunnen. Maargoed, ik ben al een beetje ouder.

Ik heb mijn ouders tot op de dag van vandaag nooit iets over drugs verteld.

Ik heb half jaar lang bijna wekelijks speed gebruikt... en of ze daar vermoedens van hebben, geen idee. Ze hebben er nooit naar gevraagd.
Maar omdat ooit een vriend van mijn moeder is gestorven aan drugs staat ze er nogal negatief tegenover. Mijn vader denk ik wat minder negatief dat hij tegenover een joint ofzo staat dan tegenover harddrugs.
Dat ik nu eens in de zoveel maanden paddo's neem, weten ze helemaal niets vanaf.

Heb het dus wel goed verborgen kunnen houden.
Maar ik woon nu niet meer thuis dus dat maakt het stukje makkelijker.

M'n ouders weten alles. Ze keuren het af maar verbieden het niet.
M'n pa probeert me af en toe nog wel eens over te halen om ermee te kappen, maar tot nu toe zonder succes :P

Mja, ik heb het idee dat ze niet eens zoveel vragen hebben maar het simpelweg verbieden. Ik denk dat ik deze week er toch maar eens een gesprek erover ga hebben. Ik heb ook al aan ze gevraagd of ik het een keer 's avonds oid met hen ergens over kan hebben. Ik zei er ook bij dat ik hoop dat ze open staan voor een gesprek en dat we goed over kunnen praten.
Dus zal ik deze week ook maar vertellen dat ik nog meer dan alleen pillen op zak had en dat ik het al vaker gedaan heb. De gevolgen zullen wel groot zijn. Mijn moeder dreigde me het huis uit te schoppen als ze weet dat ze een drugsgebruiker in huis heeft. Het lijkt mij dat dat in de praktijk nogal moeilijk is maar het geeft wel aan hoe zij erover denkt. Mijn vader is volgens mij nog wel in voor een gesprek.

Ik hoop dat ze begrijpen dat ik toch wel doorga met gebruiken (ik vind het niet nodig er mee te stoppen, wel wil ik er mee minderen) en dat ze dat niet tegen kunnen houden. Ik heb alleen wel het liefst dat zij de waarheid weten; dan weten ze waar ik mee bezig ben en dat ik er zelf ook echt wel veel over nadenk, en dan kunnen ze ook makkelijker ingrijpen als het écht fout gaat.
Ik hoop ook dat ze geloven dat ik de meest schadelijke zooi (speed, coke) van wat ik gebruik links kan laten liggen en dat ik verantwoord om ga (/denk te gaan) met xtc.

Dit wordt nog lastig... Toen ik net aan mijn moeder vroeg of we deze week een goed gesprek kunnen hebben over wat mij nogal zwaar ligt wilde ze gelijk al weten hoe en wat. Ook gaf ze duidelijk aan dat hun (in ieder geval haar) mening over drugs duidelijk is: nu niet, nooit niet, ook niet een beetje en een gesprek erover is volgens haar niet mogelijk omdat het gewoon niet mag. Ze wilt er dus blijkbaar niet eens over praten.
Wat ik echter nog vervelender vind is dat ze ook niet naar me wil luisteren. Ik geloof niet ik mijn verhaal (zie bovenstaand) zal kunnen doen...ze liet me net al bijna niet eens uitpraten. Hopen dat mijn vader nog een beetje open staat...

Probeer anders eens met je pa alleen te praten, sterkte iig.

Ik vind het jammer dat mensen zo bevooroordeeld kunnen zijn. (N) Ik denk dat je je leeftijd in deze ook een beetje tegen hebt. Als ze echt aan geeft er niet over te willen praten weet ik het ook niet meer. :o Misschien inderdaad alleen met je pa praten. ^^

Sterkte, mrboot. I feel ya (n) Mijn ouders weten niks, alleen dat ik wel eens drink :'), en dat hou ik nog wel even zo. Ik heb het wel eens voorzichtig aangekaart, maar dat was zo'n slechte ervaring dat ik er maar snel mee ophield. Héél veel vooroordelen en weinig ruimte voor een normaal gesprek, dus neuh.

bah wat kut.. ik hoop dat je pa misschien nog in is voor een gesprek. het lijkt me ontzettend vervelend, lastig en moeilijk.

Nadat mn moeder alle festivalgangers inclusief mij omdoopte tot notoire drugsgebruikers en een b eschuldiging van drugsverslaving heb ik de hoop op een fatsoenlijk gepsprek over drugs tijdelijk opgegeven.
Met mn vader zou ik er misschien wel over kunnen praten maar die praat er sowieso over met m'n moeder en dat kan de relatie tussen mij en mn moeder niet aan.

Ah dat is wel een goede ja. Ik heb ook tegen hem gezegd dat ik heel erg hoop op een open gesprek waarin ieder zijn woord kan doen. Toen zei hij direct al dat hij hoopte dat mijn moeder daar een beetje te porren voor zou zijn...hij snapt ook wel dat zoiets bij haar iets moeilijker ligt.

Fackit, ik ga gewoon deze week nog met mijn pa praten. Gewoon ff doen :o

En even laten weten hoe het ging!

:Y

:) Vanmiddag heb ik eens even goed met m'n pa gepraat. Ik heb hem gewoon verteld dat ik al vaker coke, speed en pillen gedaan heb. Ook vertelde ik dat ik die eerste twee links wil laten liggen (nouja speed dan een paar keer in't jaar ofzo, coke gewoon niet) en dat ik dat ook kan. Pillen wil ik dan wel vaker doen, zeg 5-10 keer in het jaar.
Hij was in ieder geval blij dat ik zelf met de waarheid kwam. Echter vindt hij het heel jammer dat ik er zo over dacht en hij vindt het ontzettend lomp van me dat ik de ontspanning zoek in de verkeerde dingen. Voor hem blijven harddrugs harddrugs en dat het regelmatig jezelf klemzuipen in de lokale boerendiscotheek (naar mijn mening) schadelijker is dan 6x per jaar xtc gebruiken, wilt hij helaas niet geloven.

Ja ik weet eigenlijk ook niet hij heeft nog veel meer gezegd maar ik kan het even niet zo goed onder woorden brengen. Ik heb in ieder geval redelijk goed met hem gepraat en hij begreep ook dat ik eerst met hem wilde praten en later pas met mijn moeder. Met mijn moeder zou het gesprek niet verder gekomen zijn dan "hey mam ik had ook nog cocaine en speed op zak", omdat ze daarna gelijk over de rooie zou zijn gegaan.
Hij vroeg ook wat mijn voorstel nou eigenlijk was of wat ik met dit gesprek wilde bereiken. Ik zei dat ik hoopte dat ze ermee konden leven dat ik regelmatig xtc wil doen, en dat ik liever heb dat ze de waarheid weten dan dat ik steeds leugens ophang. Ik denk ook dat het geen zin heeft om mij het gebruik te verbieden omdat ze dat toch niet kunnen controleren.
Daarop zei hij dat ik dat niet moest verwachten. Als ik ermee door wil gaan, oke, maar dan hangt me een redelijk grote straf boven het hoofd. Ik moet dan zelf mijn boekengeld voor vwo6 (315 euro) en mijn rijbewijs betalen. In ieder geval iets in die richting. Dat zet me toch wel even aan het denken...

Ohja en ik ga een keer met mijn vader praten bij een of ander drugs informatiecentrum hier in middelburg. Hij kwam zelf met het idee daar een afspraak te maken en dat vind ik best wel een goed idee. Ik hoop dat we allebei (mijn pa en ik) daar wat wijzer kunnen worden van een goed gesprek met een ervaringsdeskundige, die hopelijk mij en mijn pa beide begrijpt. Ik ben benieuwd hoe dat gesprek zal gaan en wat of er uit komt.

Schoolboeken zijn gratis geworden :o

En voor de rest; Er zijn hier altijd users die wetenschappelijke onderzoeken hebben liggen over de schadelijkheid van XTC ten opzichte van die van bijvoorbeeld alcohol. Mijn hoofd is te duf om er in te duiken nu, sorry :bloos:

Alcohol en tabak schadelijker dan wiet en xtc
Alcohol en tabak zijn schadelijker dan cannabis en xtc. Dit blijkt uit een Brits onderzoek dat is gepubliceerd in de jongste editie van het medisch tijdschrift The Lancet, meldden Britse media vrijdag.

Alcohol zou slechts iets minder gevaarlijk zijn dan heroïne en cocaïne. Net als xtc is ook lsd volgens de onderzoekers een relatief veilig middel. Cannabis zou gevaarlijker zijn dan xtc, lsd en de partydrug GHB, maar minder schadelijk dan tabak.

Wetenschappers van de Universiteit van Bristol gebruikten drie factoren om vast te stellen hoe gevaarlijk een drug is: lichamelijke schade, de kans op verslaving en de sociale effecten van het drugsgebruik. Experts werd gevraagd twintig verschillende soorten drugs op deze punten te beoordelen.

Heroïne en cocaïne kwamen als meest schadelijk naar voren, gevolgd door het slaapmiddel barbituraat en straatmethadon. Alcohol staat op nummer vijf, tabak op negen en cannabis op elf. Xtc staat bijna onderaan de lijst. Alcohol en tabak zijn in Groot-Brittannië verantwoordelijk voor 90 procent van de drugsgerelateerde overlijdensgevallen.


Zoiets? Kan de originele bron even niet vinden, misschien dat iemand anders die heeft. :o

Sterkte! Hebben we een drugsinfocentrum hier in mburg? weer wat geleerd :)

Middelburg? :eek:

Dit wil je misschien niet horen maar waarom wacht je niet met XTC tot je achttien bent? Je hersens zijn nog niet eens volgroeid en je loopt er al mee te spelen. Het lijkt er een beetje op alsof je onverantwoord omgaat met drugs. Je hebt bijvoorbeeld speed, cocaine en XTC op zak, wat wilde je gaan doen, ze lekker combineren?(n)

Je ouders zijn er zo hard op omdat je nog 17, omdat je dus nog minderjarig bent. Zij zijn eindverantwoordelijk voor je, zij betalen je woning, je eten en je school. Jij bent afhankelijk van ze. Waarom wilde je perse op deze leeftijd al al die drugs gebruiken? Je kan dat toch beter doen als je je emoties wat meer onder controle hebt en je de afterdip rustig kan ervaren in je eigen huisje? Ik heb nog veel meer gedachten bij jouw posts en die zeggen allemaal dat je er beter aan doet nog even een jaartje te wachten en dan het weer eens opnieuw te proberen op een verantwoordelijke manier (dus zonder opgepakt te worden door de politie). Uitgaan is ook leuk met kletsen, blowen en bier drinken.

Lotte, de moraal ridder ;)

Ja zo komt het over. Ik wil niet uitwijden maar ik weet waar ik het over heb, ik heb zelf ook fouten gemaakt met drugs maar ik kan in ieder geval zeggen dat ik gewacht heb tot mijn achttiende. Het zou gewoon dom zijn om die jongen niet te waarschuwen uit angst de moraalridder te zijn. Het is uiteraard nog een puber (net als ik) dus hij zal uiteraard niet naar advies luisteren die iets anders zegt dan hij wilt horen maar iemand moet het zeggen.

Waar ik mij aan irriteer op dit forum is dat je alleen maar voor drugs moet zijn, zelfs als het gebruik onverantwoord is. Er wordt geen nuance gelegd. Er is alleen maar sympathie en medelijden voor die jongen terwijl het overduidelijk is dat het niet slim is om opgepakt te worden met drie soorten drugs op je zeventiende. Het gaat alleen maar om de lol van drugs gebruiken terwijl er echt mensen zijn die geïnformeerd en aangesproken moeten worden op hun drugsgebruik. Zodra je ook maar iets slechts te vertellen hebt over drugs, de 'allermachtigste ervaring' die wel heilig lijkt, ben je fout bezig. Hoezo is dat geen moraliserend gedrag?

awh meisje toch. Zeg ik ergens dat je dit niet mag doen? Ik geef je gelijk dat je het zegt. Misschien had je de ;) niet gezien.

Maar persoonlijk kan ik hem geen ongelijk geven. Op mijn 12 blowde ik en op mijn 13e had ik de volgende stap gemaakt. Ik heb er van geleerd. En wat ik het meest geleerd heb is dat iedereen voor zichzelf moet ondervinden wat en hoe iets wel/niet kan.

Ik kan ook rants gaan geven over hoe slecht het wel niet is, dat je het niet moet doen en dat je uit moet kijken, maar eigenlijk lijkt het me een beter idee om iemand te helpen als hij vragen stelt.
En "niet doen" is uiteraard het eerste wat in mij op komt, maar gezien dat niet werkt lijkt het me een beter iets om advies te geven over het hoe en wat, niet het waarom.


Enne, ik ben wel erg benieuwd naar wat voor extreme ervaring jij hebt gehad. Misschien kan ik me dan ook wat beter in leven. Mocht je het niet open en bloot vertellen willen, mijn pm inbox staat geheel tot uw beschikking.

(ps: Ik gebruik zelf al lang niets meer (buiten een biertje op zijn tijd).)

Daar zit ik nu heel sterk aan te denken. Gewoon een poosje ermee kappen. Geen kans meer om opgepakt worden of dat mijn ouders het merken, en het zou sowieso een stuk beter zijn voor mijn school. En afgelopen paar maanden heb ik het redelijk bont gemaakt ook.Ik kan me voorstellen dat je dat denkt, maar ik ben het niet met je eens. Dat ik redelijk wat gebruik en veel experimenteer moet ik toegeven, maar dat er onverantwoord mee om ga...mwah. Om er een beetje mee te minderen tot eens in de twee maanden (ofzoiets) was ik al van plan.Nee dat vind ik zonde van het effect. Een lijn speed voordat je een pil neemt oke, maar de rest vind ik zonde van de effecten. Waaorm ik het dan toch mee had? Goede vraag.:sDat is ook hetgeen wat me wel het meest aan het denken zet nu.Omdat het nu kan. Het is niet slim, kan schadelijke gevolgen hebben etcetera etcetera, maar ik denk wel dat je ook op je 17e wel af en toe een pilletje kan doen zonder dat dat dramatische gevolgen heeft.Ik heb nooit problemen gehad met de afterdip, dat is een persoonlijke kwestie.Daarom ga ik ook vaak genoeg uit met genoeg bier en een jointje erbij. ;) 't Is niet dat ik een avond pillen net zo bijzonder vind als gewoon uitgaan, het is toch wel veel specialer.

Nou ik ben in ieder geval heel wat gerustgesteld door je bericht. Ik maakte me gewoon zorgen denk ik.

Het is absoluut niet zo dat je perse voor drugs moet zijn. Als je geen risico wilt nemen met je gezondheid is het inderdaad het beste om geen drugs te gebruiken. Mocht je er toch voor kiezen het te doen is het wel een goed idee om vooraf genoeg informatie in te winnen over hoe je het zo veilig mogelijk kunt doen. Dat is dan ook de voornaamste functie van dit forum.

Uiteraard moeten mensen ook gewezen worden op de nadelige kanten van drugsgebruik en dat gebeurd ook. Ik denk echter dat het inderdaad weinig zin heeft om tegen iedere puber die hier om advies komt vragen te gaan vertellen dat het beter is dat hij het niet doet. Het is beter hem te vertellen hoe hij het verantwoord en zo veilig mogelijk kan doen.

Achteraf ben ik ook niet helemaal blij met mijn bericht. Uiteraard geloof ik ook wel in de positieve invloed van dit subforum, ik was alleen even bang dat deze functie zoals jij hem beschrijft aan het wegvallen was op een of andere manier.

Je hebt een beetje de pech nummer zoveel te zijn die "uit eigen ervaring" komt vertellen dat drugs slecht zijn. Dat bedoel ik niet als persoonlijke aanval tegen jou maar omdat jij toevallig een slechte ervaring hebt, fouten hebt gemaakt of weet ik het wat, wil niet zeggen dat een ander dat ook gaat overkomen. Ik denk dat het beter is om mensen vanuit je eigen ervaring te vertellen wat jij nu zou doen als je in een dergelijke situatie zou zitten.

Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar wat je meegemaakt hebt.

Dat valt op zich best mee wat ik heb meegemaakt. Toch dacht ik altijd dat het wel meeviel met hoe verslavend drugs waren en daar ben ik toch wel op terug gekomen.

Jij hebt overduidelijk niet mijn posts gelezen hier :rolleyes: En er zijn nog genoeg anderen die ook tegen adviseren of een rem proberen te zetten op.

Daarnaast gebeurt het nog wel eens dat er een of andere popi-jopie hier komt vertellen hoe stoer zijn halve OD wel niet was. Op dat moment valt dit hele subforum gelijk over die persoon heen, want dat wordt niet gepikt. Het gaat om het zo objectief mogelijk advies geven. Het is niet aan mij om te bepalen wat anderen wel of niet mogen of moeten doen.

Ja dus? Beter had je geen fouten gemaakt en als je die als meerderjarige maakt is het nog stommer dan als minderjarige, want dan is dat al geen excuus meer. Daarnaast vind ik het hoogst arrogant van je dat je vindt dat de manier waarop jij het hebt aangepakt de standaard zou moeten zijn voor iedere toekomstige drugsgebruiker.

En @ je post erna: drugs zijn net zo verslavend als goede tijden slechte tijden en het hangt van de gebruikers/kijkers af of ze al dan niet verslaafd raken, niet van de middelen/tvprogrammas.
Ik gok op niks :)
*O*(y)

Ik moet daar nog even aan toevoegen dat ik wel altijd doe alsof ik mag bepalen wat anderen wel en niet mogen doen, maar dat mijn hoofd daar de disclaimer voor is :o

Niet niks, maar ook niet iets dat je zegt van OMGWTFBBQ!
Maar voor haar was het wel een hele zware ervaring kennelijk. So be it. Niemand is gelijk.

Het siert je bas.

Drugs en mijn moeder? :)

Ik moet soms als ik naar de shop ga een jointje voor m'n ma meenemen (terwijl ik zelf voor de 5gram ga uiteraard) en laatst heb ik met wat vrienden 40km gelopen toen we wat pilletjes ophadden en kwamen toen bij mij thuis om 3 uur, alwaar m'n ma ook thuis kwam van haar werk, en ik kan dan doodleuk vertellen: Hoi ma, ik heb een pilletje op!

En dan later verhalen delen met dr over hoe en wat je allemaal meegemaakt hebt enz.


En nee, ik ben geen junk/verslaafde, als je drugs in de juiste mate gebruikt (zo 1 keer in het halfjaar op z'n minst) en op de juiste manier (dus niet alleen maar uit je dak gaan) leer je jezelf kennen.. op een rare soort manier.
En nee, ik zit de drugs ook niet te verhemelen hier. Ik zeg gewoon de waarheid, waarom denk je dat de slimste mensen in de vroegere volkeren drugs als medicijnen gebruikte? :D (shamaans etc)

I'm not even gonna point out the irony here.

Just now that I'm so eager to emphasize your outpointings :(

Just know that I know that you know that I know that you know that I know you forgot a "k" right there.