boven de zon
 

zoek je nu jaren aan een stuk
door dromen van dag en nacht
al schuivend, met facetten

beelden van een stil moment
slagregen als zegen
en doorweekte kinderkopjes van geluk

waar we op wegliepen
terwijl 't gras zich aandiende
als plek van zigeuner en zon

gister nog zwevend
stille monden, waaiweggevoel
vrijheid op de brug, boven de zon

ik ben elke dag alleen
sinds ik droomde over een vriend
mijn droom waarin alles begon

Niet slecht. Ik erger mij alleen aan het gebrek aan interpunctie. Met uitzondering eens een komma. Alles lijkt ook zo onaf, door het gebruik van die korte regels denk ik. Je kan alles wel wat meer aaneenrijgen en er volzinnen van maken, dat vind ik mooier. Maar dat ligt natuurlijk aan je eigen smaak.

ik vond het juist jammer dat je in de vierde strofe ineens met interpunctie begon. Maar ik ben het met fay (mag ik je zo noemen?) eens dat het niet slecht is. Het beeld dat je probeert te schetsen is alleen nog niet scherp genoeg. Het is nu nog te abstract en algemeen, maak het wat specifieker.

Halogeen, in de eerste strofe gebruikt hij toch ook een komma? Voor mij moet iets ook goed klinken als je het voordraagt, en een gedicht zonder interpunctie ga ik bij het spreken algauw 'aaneenplakken'. En je mag mij zeker Fay noemen, dat is mijn naam ;).

Het 'afgekapte' zingebruik is inderdaad gewoon mijn smaak, ik ga voortaan meer interpunctie gebruiken :)
dit is mijn eerste schrijfsel sinds 3 jaar, dus dank voor het 'niet slecht' :cool:

Nee hoor, hij is af. De abstractie maakt het in deze juist toepasbaar in iedere lezer's situatie.

ik vind het gedicht persoonlijk nog iets te abstract, kijk zelf maar of je daar iets mee doet of niet.