stoppen met huilen
 

Kun je jezelf dwingen te stoppen met huilen?
Als ik een kleine huilbui heb, niet hard hoef te huilen, dan kan ik op elk moment stoppen. Helaas heb ik ook vaak huilbuien die zo hevig zijn dat ik er niet goed meer uit kan komen. Zelfs als ik mezelf probeer te verbieden nog langer te huilen, zelfs als ik aan andere dingen denk...ik kan dan niet meer stoppen. Het lijkt op zo'n moment bijna wel iets fysieks.
Hoe kan het dat ik niet kan stoppen? kan ik leren om het wel te stoppen? hebben meer mensen hier last van?

Waarom zou je het willen stoppen, dan druk je je gevoelens weg... Soms heb ik ook huilbuien, maar ik laat ze toe. Daarna voel ik me stukken beter.

wat stefanie zegt:o

Ik weet niet hoe erg het bij moon is, maar mijn huilbuien zijn soms zo heftig dat ik geen lucht meer krijg en het gevoel heb dat ik stik.. Na zo'n huilbui voel ik me dan ook helemaal niet beter, en het lucht al helemaal niet op.

Jezelf dwingen om te stoppen werkt averechts, dat is een veel te grote uitdaging op een moment dat je het al moeilijk hebt en ook gewoon niet hoe je lichaam werkt, want het is inderdaad ook iets fysieks. Het beste kun je toch gewoon even uithuilen. In principe duurt een huilbui zelden langer dan vijf minuten als je het jezelf niet moeilijk maakt, alleen líjken die minuten zo ontzettend lang. Ga gewoon rustig zitten, probeer een beetje op je ademhaling te letten en wacht tot het overgaat; als er iemand bij je is, is het heel goed als diegene aandacht aan je besteedt door je te knuffelen, steunende dingen tegen je te zeggen of drinken voor je te pakken, maar proberen te praten tijdens het huilen laat het alleen maar langer duren (en je bent toch niet goed te verstaan). Om te voorkomen dat je, als je net bent opgehouden, weer opnieuw begint kun je daarna het best wat afleiding zoeken met iets waarbij je moeilijker kan piekeren, tot je weer echt rustig bent. Daarna kun je dan de aanleiding met iemand bespreken of zelf een manier zoeken om er mee om te gaan, zodat je in de toekomst beter in je vel zit.

Veel sterkte in elk geval!

Het kan wel, met genoeg wilskracht, maar het is ABSOLUUT niet verstandig. Ik heb dat dus heel lang wel gedaan, geen enkele traan of emotie toegelaten en nu zit ik met de gebakken peren...dus laat het maar lekker toe ;)

De huilbuien inclusief ademnood heb ik meestal geen invloed meer op. Volgens mij gebeuren die wel doordat je het zelf daar laat komen, dus na even gehuild te hebben niet stoppen maar jezelf 'overhuilen'. Dat bedoel ik niet als beschuldiging maar dat is in mijn geval zo. Die huilbuien luchten ook zeker niet op en daarom probeer ik ze tegen te houden, op tijd te stoppen met huilen. Achteraf ben ik namelijk altijd een wrak.

Wat te doen tijdens een grote huilbui:

Zeg tegen jezelf dat je best mag huilen en dat het allemaal goed is. Maak het jezelf comfortabel met een kussen om te omhelzen en tisseus bij de hand. Probeer goed te ademen tijdens het huilen. Probeer je lichaam zoveel mogelijk te ontspannen terwijl je huilt. Blijf in het nu, ga niet allerlei vreselijke herinneringen ophalen of piekeren over een eventueel moeilijke toekomst. Voel gewoon wat er allemaal met je gebeurt terwijl de tranen vloeien. Als je voelt dat het ergste over is, zoek dan een aangename afleiding. Ik vind een audioboek of geleide meditatie wel fijn, omdat je dan lekker ontspannen kan blijven liggen.

Wat te doen om grote huilbuien te beperken:

Geef jezelf de gelegenheden om kleine huilbuien uit te huilen, zodat die niet optellen bij de grote. Neem de tijd om je verdrietig te voelen af en toe. Voel je niet schuldig en maak er geen probleem van om je af en toe gewoon neerslachtig te voelen, voel je ook niet schuldig over grote buien.
Probeer af en toe mindfullness oefeningen te doen. Hierdoor voel je je lichaam beter en kan je je verdriet beter kanaliseren.
Als er iets specifieks is waarom je huilt, zoek dan eens uit als je niet emotioneel bent wat dat is, en hoe je daar minder verdrietig van kan worden of het misschien zelfs op kan lossen.

Ik heb zelf ook last van huilbuien maar het probleem bij mij is dat de mijn docente Nederlands mijn moeder heeft gemaild en mijn moeder vind nu dat ik een watje bent en ze word altijd boos als het gebeurt (Het gebeurt namelijk vaker niet alleen op school) en drm moet ik op dat moment wel stoppen anders krijg ik straf soms fysiek en dan zegt ze altijd dat ik niet moet klagen

P.S. ik heb in het verleden aan verschillende dingen gedacht.......
P.P.S. ik heb ook in mezelf gesneden mn initialen

Een up. Als je je verhaal kwijt wilt kan dat in het LJH topic en als je tips wilt moet je even een nieuw topic openen.