Emotional dream
 

Dit verhaal is gebaseerd op een emotionele droom.

Het begon toen ik 18 was, tijdens een avontuur in een bos kwam ik een meisje tegen van 14. Ik herinner me dat ze vroeg hoe ik op die plek kwam, want het bleek een eiland te zijn (geen idee hoe zij er kwam). Ik pakte een enorm lange tak die was afgebroken, en klom in een boom, sprong uit de boom richting de andere kant van de langzaamstromende doch diepe rivier, terwijl ik me afzette in het midden van de rivier met de lange tak. Ik weet niet of ik in het water aan de zijkant van de rivier belandde of aan de overkant, maar het voelde alsof ik tijdelijk had gevlogen, en ik had het gehaald. Het meisje was plotseling weer bij me, en ik ervaarde een liefde voor haar maar tegelijk een onzekerheid. Misschien kwam het door het leeftijdsverschil, maar ik vertelde haar niets over de liefde die ik voor haar voelde. Na twee en half jaar kende ik haar een stuk beter en mijn gevoelens voor haar waren er niet minder op geworden, maar ze had een jongen leren kennen die ze leuk leek te vinden. Omdat ik haar het allerbeste gun, steunde ik haar ermee. Toen ze bijna 18 werd was ze zwanger van deze jongen en ze was gelukkig. Ik wilde gelukkig voor haar zijn en ik dacht dat ik het was, maar van binnen kon ik het niet helpen naar haar liefde te verlangen. We werden oud en ze sprak over haar kind dat alweer 8 jaar oud was. Het nam mij terug naar de dag dat ik haar voor het eerst leerde kennen, toen we nog jong waren, in het magische bos omgeven door een rivier. Ik herinnerde me mijn liefde op het eerste gezicht en hoe die liefde nooit minder is geworden. Nog steeds wilde ik het haar niet vertellen, ze heeft een perfect leven met een kind en haar vriend of echtgenoot. Ze is gelukkig. En ik ben financieel rijk, ik heb haar altijd gesteund en geholpen en ik ben haar beste vriend voor mijn gevoel. Alleen ze weet niet wat ik werkelijk voor haar voel. We zitten in het donker ergens buiten op een stoep, met houten prikkertjes eten we balletjes uit hetzelfde kartonnen bakje. Haar vriend/echtgenoot moet haar wel erg vertrouwen want dit voelt erg persoonlijk en intiem. Voor haar is het echte vriendschap, voor mij is het meer. En ik kan het niet vertellen, ik kan niet haar perfecte leven verstoren. Het is tijd om te gaan, ik laat een luxe zwarte auto van me komen en ze stapt in. Ik kijk nog een laatste keer naar haar en ik zeg tegen de chauffeur "naar Kopenhagen", waar ze blijkbaar woont. Ze is onbereikbaar. De liefde die ik mijn hele leven voor haar heb gevoelt en alleen maar sterker en intensiever is geworden. Mijn liefde, een wens, een droom. Ik wil haar liefde maar het kan niet. Ik zie de zwarte auto wegrijden over de verlaten straat en verdwijnen in de donkere nacht. Al die jaren van verlangen naar haar liefde. Mijn hele leven heb ik gedroomd over hoeveel ik van haar hou. Het is overweldigend. Ik kan zo niet langer leven. Ik grijp een handvat met mijn hand en zet een harde koude loop tegen mijn hoofd. Ik beweeg mijn vinger. The end.

Ik ben geen schrijver. Het verhaal had ik vannacht gedroomd. Dit is de eerste droom die ik heb gepost en mogelijk de laatste. Deze droom was erg aangrijpend dus ik wilde hem delen. Ik hoop dat jullie de emoties ook konden voelen. Anders is het niet meer dan een openbare herinnering aan een droom voor mij.

Het spijt me maar ik vind het bijna genant dat je dit op Letteren post. Je zegt zelf al dat je geen schrijver bent, je vertelt gewoon op een hele dramatische manier wat je gedroomd hebt. Buiten dat staat het gewoon vol van de fouten en leest het gewoon echt niet lekker. Denk dat je beter naar Liefde&Relatie kan gaan ;). Wat wil je hier verder mee? Op letteren krijg je commentaar over hoe je je verhaal hebt geschreven en wat je daaraan kan verbeteren, jij wil gewoon je droom kwijt?

Het spijt mij ook, maar volgens mij is het toch echt DIT forum dat bedoelt is voor verhalen. :confused:

Applaus voor jezelf, je kan lezen en herhalen wat ik al had vermeld. _O_

Wat zijn we weer positief en specifiek.. Bijzonder nuttig commentaar lever je en je argumenten zijn erg overtuigend.. :nono:

Eerst herhaal je mij en nu moet ik jou herhalen omdat je het vergeten bent? :confused:
Het is mijn eerste verhaaltje en het was een droom, vind je het echt zo gek dat het niet de volmaakte perfectie is? :P

Denk dat jij je wellicht het meeste thuis zal voelen op het Onzin forum ;).

Wat begint met een retorische vraag, eindigt met het antwoord erop. :rolleyes:

Daar zou ik aan willen toevoegen dat ik hoopte dat andere mensen het leuk vonden om het te lezen..

En als het echt zo slecht geschreven is als jij beweert dan zullen ze in verhouding hun eigen verhaaltjes des te beter waarderen na de mijne gelezen te hebben, en zoals uit jouw post blijkt komt dat hun ego alleen maar ten goede. :P

als je wil weten wat het btekend ofzo, kun je het beter posten op psychologie. bij het lucht-je-hart-topic

Als je het op Letteren post, ga ik ervan uit dat je niet alleen je herinnering aan je droom wil delen, maar dat het je erom gaat of je de wijze waarop je je droom hebt opgeschreven nog kan verbeteren. Hier dus een paar tips:
*schrijf getallen onder de twintig voluit, dus: achttien, veertien
*spring niet van de tegenwoordige tijd naar de verleden tijd
*maak gebruik van verschillende alinea's
*maak er niet enkel een opsomming van zinnen van, een soort 'en toen'verhaal. Beschrijf de gebeurtenissen niet alsof het een krantenbericht is.
*zorg ervoor dat het verhaal consistent is. Het kan heel interessant zijn als de schrijver onbetrouwbaar blijkt, maar bij een verhaal als dit werkt het enkel ergernis. Als je eerst zegt: 'we werden oud' en later blijkt dat je met oud 26 bedoelt, werkt dat op een negatieve manier bevreemdend.

Veel succes.

Zeg, je post iets op letteren, dan moet je ook tegen commentaar kunnen? Ik had het idee dat wat jij postte, je gewoon postte omdat je het van je hart wilde omdat je het bijzonder vond. En dat is het ook, maar ik vind het niet goed geschreven of een boeiend verhaal en op letteren krijg je kritiek over je manier van schrijven.
Je geeft zelf nu weer aan dat je gewoon je droom kwijt wilde en dat het niet je bedoeling was een mooi verhaal te schrijven, en dan zeg ik "ga naar liefde&relatie", dat is niet zo vreemd dan toch?
Beetje vreemd dat je mijn post zin voor zin gaat analyseren en afzeiken, je hoeft je echt niet zo te verdedigen, ik val je niet eens aan..