Ervaring met depressie?
 

Hoi,

Zijn er hier mensen die depressief zijn geweest? Hoe lang heeft het geduurd en hoe zijn jullie er weer bovenop gekomen?
Ik zou graag wat ervaringen horen.

ikzelf heb er geen ervaring mee, maar mijn moeder is al jaren chronisch depressief.

Dat is zobeetje als vragen naar "wie is er wel is ziek geweest en hoe lang heeft dat geduurd?"

Zelf heb ik ervaring met depressiviteit zowel direct als indirect. Soms is het (relatief) onschuldig en duurt het een paar daagjes of hooguit een paar weken, dat gebeurt vooral vaak tijdens je pubertijd.
Het kan ook langer duren, van maanden tot jaren. Intensiteit kan verschillen van een constante 'niet zoveel zinnen hebben' tot korte maar hevige negatieve pieken.

Ik heb er zelf grotendeels mee leren leven en ben al ver gekomen over de jaren. Praten helpt, delen is essentieel. Als ik dat eerder had willen geloven was het eerder beter gegaan.
Dus als jij er last van hebt, trek is aan de mouw van een vriend(in), familielid of hulpverlener. 't Kan moeilijk zijn, maar het helpt.

Ik ben al in behandeling voor mijn eetstoornis. Ja, ik weet dat het noodzakelijk is te delen, open te zijn. Eerder kun je ook niet geholpen worden, plus je zakt alleen nog maar verder weg als je er alleen mee blijft rondlopen.

Ik zou graag weten wat jullie persoonlijk geholpen heeft. Kleine dingen, bepaalde gedachten... Whatever. Gewoon omdat het fijn is om verhalen te horen van mensen die er wel uit zijn gekomen.

Ik heb ongeveer vier jaar lang last gehad van een dysthyme stoornis. Dit is een lichte vorm van depressie die zich kenmerkt door een gebrek aan plezier en genoegen in het leven en die minimaal twee jaar duurt. Ik ben er bovenop gekomen door (in totaal) 2 jaar onder behandeling te zijn bij het Riagg. Ik heb hier heel veel gepraat en allerlei opdrachten moeten uitvoeren om mijzelf beter te leren kennen en ook beter te gaan voelen.

Eigenlijk spreek je pas van een depressie na (minstens) 2 weken. Maar die sombere dagen kunnen wel onderdeel zijn geweest van je depressie.

Ik heb alleen indirect ervaring met een depressie, mijn ouders zijn depressief geweest.

ik ben in dagbehandeling voor een zware depressie

het is geen lachertje

vanaf mijn dertiende. tot nu... eigenlijk. gewoon dagelijks dat ik me ff zwaar kut voel en maandelijks dat ik helemaal instort en blijf huilen.

zware depressie heb ik ook gehad: toen was ik 15/16 jaar.

hmm.. misschien is dat vanaf 13 tot nu(18) wel wat overdreven. Laat ik het maar gewoon een lange dip noemen dan.

hihi:P

ik ben depressief sinds lang lang geleden wnr het begonnen is weetk niet, bijna iedere depressie heeftn oorzaak, dusn depressie (meestal) heb je wnr je moeilijk iets kunt verwerken of plaatsen of aanvaarden...

ik ben nu 5weken in opname groepstherapie enzo ma pfff, this isnt easy,
en tip: volgens mij nooit goed om anti-depressiva te nemen
er is bijvoorbeeld maar 1 iets die helpt om te stoppen met roken en dat is karakter
en negatief denken isn verslaving op zich
tzitm allemaal in het hoofd...
maar dat besef maakt het er niet makkelijker op natuurlijk

zou je alsjeblieft je woorden kunnen afmaken, dat zou namelijk een stuk prettiger lezen.
Die tip over geen anti-depressiva vind ik de grootste bull-shit. Voor sommige mensen werkt het inderdaad niet, maar er zijn ook mensen waarbij een depressie te wijten is aan een biologische oorzaak: te kort aan bepaalde neurotransmitters. Dan kun je therapieën volgen wat je wil maar dat gaat dan gewoon niet werken omdat de oorzaak niet word aangepakt.

daarom zei ik ook in de meeste gevallen :)
en mn zinnen zijn leesbaar want je hebt ze begrepen

1 er staat nergens in je post meeste gevallen, en over je tweede punt het gaat niet over of ik het heb begrepen ja of nee, maar het leest gewoon prettiger als hele woorden leest maar goed...

:-) zal erop letten dan