obestitas door overlevingsdrang?
 

Ik ga een onderzoek starten of obesitas een gevolg is van overlevingsdrang.

Ik leg het even uit,
dieren in het wild eten vaak niet elke dag omdat ze niet elke dag iets vangen om te eten en dus als hij wel iets heeft eet hij zoveel mogenlijk omdat hij niet weet wanneer hij weer te eten krijgt.
Mensen in het westen hebben altijd eten ter beschikking, en kunnen dus altijd eten, dus eten ze zich altijd vol, vanwege dat oeroude instinct om te overleven.

Misschien kunnen jullie mij helpen door jullie mening te geven of toevoegingen?

Natuurlijk weet ik dat er ook andere oorzaken voor obesitas zijn zoals eten door emotie.

Hoe moeten wij in hemelsnaam zeggen of die theorie wel of niet klopt? ga je het ook nog echt onderzoeken of wil je alleen weten wat wij denken? I'm confused.

Hoe wil je deze theorie gaan toetsen inderdaad? Het is meer een stelling.

Mijn mening hierover: Ik denk niet dat het komt door overlevingsdrang aangezien er in de westerse landen al decennia lang geen voedsel te korten zijn geweest, waardoor in mijn opinie het probleem van obesitas eerder had moeten ontstaan namelijk vlak na de tweede wereldoorlog. Ten minste volgens jouw theorie. Persoonlijk denk ik dat het ligt op het vlak van voeding, de manier waarop mensen eten veel vet en weinig groente en fruit even heel zwart-wit gesteld.
(kan hier nog verder over uit gaan wijden maar ik moet naar college)

Ik heb 't vaker gehoord, ja, of 't klopt; geen idee. 't Klinkt wel plausibel. Maar er zijn ook genoeg mensen zónder obesitas, die niet te veel (en te vet) eten, maar met mate en gezond. Dus kennelijk speelt er meer mee, anders zou ieder mens zich iedere keer volproppen wanneer er eten in de buurt zou zijn. Kunnen we dat 'instinct' uitzetten omdat we wéten dat het eten er morgen ook nog is? En waarom kunnen sommige mensen dat kennelijk niet? Ik geloof dat iedereen wel wéét dat je dik wordt van ongezond en veel eten, maar toch zijn er mensen die er voor kiezen, het lijkt me niet dat alleen de reden dat het voor handen is een rol speelt. 't Lijkt me vrij aannemelijk dat eten verslavend kan zijn, geen idee hoe dat werkt allemaal, maar genoeg mensen gaan eten wanneer ze zich rot voelen (of juist als een beloning), en datzelfde zie je bijvoorbeeld ook bij alcohol.

Ik denk dat Andijvie een paar hele goede vragen stelt en aanvullingen maakt. Daarnaast zou je je stelling kunnen verfijnen. Het is namelijk gebleken dat mensen vooral trek hebben in bepaalde voedingswaren die in de natuur moeilijk te verkrijgen zijn, de wil om die voedingswaren binnen te krijgen is een op de evolutie gebaseerde overlevingsdrang. Hier zijn genoeg artikelen over te vinden, misschien dat je daar eerst naar zou kunnen kijken.

Daarnaast is je hypothese moeilijk te toetsen. Hoe was je van plan dat te gaan doen?

Ik heb er geen verstand van verder, maar ik denk dat dat niet klopt.
Ik wou wat gaan zeggen over Amerikanen die veel last van obesitas hebben, en dat dat land nog niet zo lang bestaat, dus wat hebben zij voor oerinstinct? Ik vergat even dat Amerikanen ook van oermensen afstammen, ze zijn alleen ooit gemigreerd. Dus dat sloeg niet echt ergens op.
Als het oerinstinct is, zou inderdaad iedereen dat moeten hebben.
Nou hoor je regelmatig dat mensen eten als troost, omdat ze verdrietig zijn, en ze zijn verdrietig omdat ze zo veel eten en zo dik zijn. Eten wijst je niet af, zeggen ze dan. Maar dat doen teddyberen ook niet. Bomen niet. Huisdieren meestal ook niet. Waarom kiezen ze dan voor eten?
Het lijkt me niet dat het oerinstinct ons ingeeft continu te eten. Als het goed is moet je ook luisteren naar de signalen die je lichaam geeft als je teveel gegeten hebt.

Het is zeker waar dat mensen van vette en zoete dingen houden, juist omdát dat stoffen waren die vroegah niet bepaald veel voorkwamen en wel érg goed waren om een lekker vetlaagje onder je huid op te bouwen en snel aan energie te komen. Als iedereen alleen maar van worteltjes zou houden en niemand chips lekker zou vinden, zou er heel wat minder obesitas zijn, ja. Maar om nou te zeggen dat dat de réden is dat er zo veel overgewicht is... dat lijkt in mijn ogen meer op: "je krijgt een hartaanval omdat je een hart hebt".

Omdat eten logischerwijs het beloningscentrum in je hersens activeert, je weet wel, dat plekje dat hetzelfde doet als je lekker zit te kroelen met je vriendje of drugs gebruikt of in mijn geval boeken koopt :p

Ooit eens gelezen: als jij als baby huilt (ervan uitgaande dat het niet is omdat je honger hebt) dan wil mama dat je stil wordt. Nu kan mama voor afleiding zorgen met speelgoedjes, geluidjes, met je gaan wandelen etc. Mama kan je echter ook een danone oid voeren zodat je stil bent (kost minder moeite, wordt tegenwoordig vaker gedaan). Het blijkt dat als mama voor de laatste oplossing kiest jij als je groot bent en troost zoekt, vaker naar iets te eten grijpt dan wanneer mama voor de eerste oplossing had gekozen. Uiteraard gaat dit niet voor ieder individu op, maar dat is altijd met dit soort onderzoekjes :)

Nee, de mens is gewend te leven in een wereld waarin eten schaars en niet op regelmaat voorradig is. In veel landen is dat nu nog zo, in het westen is sinds zeer kort een overvloed aan voedsel terwijl ons lichaam er nog altijd op ingesteld is om het beschikbare voedsel maximaal te benutten terwijl we bijna niks meer verbranden. Er bestaat dus geen 'te veel' want vroeger kon het een week duren voordat je weer iets te eten kreeg. Het kan wel in enkele generaties veranderen, dus even doorbijten (huhu) en tot die tijd een beetje nadenken bij wat je onder je neus stopt.

OT: ergens heb je wel gelijk, maar de conclusie trekken dat we er niks aan kunnen doen is ongerechtvaardigd. Knappe meisjes in korte rokjes gaan ook niet goed samen met enkele andere instincten, maar ook die moet je leren beheersen :(

Volgens mij heeft obesitas een meer moleculair biologische oorzaak. Obesitas is het gevolg van een defect hormoon. Dit hormoon heet leptin, daar heb je misschien wel eens van gehoord. Het wordt afgegeven door vetcellen (adipocyten), wanneer er genoeg reserves aanwezig zijn. Bij obesitas is het leptin hormoon stuk, daardoor komt er in de hersenen geen signaal meer dat er genoeg gegeten is. Gevolg: de patient blijft door eten omdat het voor de hersenen lijkt alsof hij niet voldoende heeft gegeten.

Verder: Let op het verschil tussen obesitas en overgewicht. Obesitas is echt extreem overgewicht. Als je meer algemeen onderzoek wil doen kun je je beter richten op "normaal" overgewicht, d.w.z. de minder ernstige vorm.

Je draait het om, de meeste obesitasmensen eten zo veel dat het hele leptinegebeuren scheefloopt, echter:
Wiki.

Leptine spoort je aan om te eten, het remt je niet af als jij een snack gaat halen.

Nee, leptin werkt echt als een rem. Van dezelfde pagina, de zin voor de zin die jij quote:
Het remt neuropeptide Y (NPY) en NPY geeft juist het signaal van hey joh, je reserves zijn leeg, ga eten mafkees. Leptin remt de werking van de hersendelen die NPY bevatten.

Nog wat verdere uitleg bij mechanism of action:
Vaak zit een hormoon ook in een feedback systeem. De vetcellen blijven maar roepen dat er genoeg reserve is, maar de hersenen merken het gewoon niet. Vrij vertaald wordt dit: de vetcellen blijven maar leptin aanmaken, maar omdat het kapot is, merken de receptors in de hersenen niet dat dit leptin er is.

Hoe dan ook, dat is allemaal vrij specialistisch en volgens mij wil de TS juist meer algemeen onderzoek doen.

Klopt, maar ook dat moet je zien in een situatie van schaarte, het systeem is bedoeld als aansporing om eten te gaan zoeken, niet om te stoppen met eten. Zoals ik net zei: als ik voldoende gegeten heb en ik heb zin in chips dan eet ik chips, leptine of geen leptine. Het werkt natuurlijk wel als rem op je hongergevoel, maar hier vraag ik me af: weten wij nog wat echt honger is? :o toch jammer dat het een beetje not done is om een groep hongernegers als controle te nemen in een obesitasonderzoek.
Meer vetcellen --> meer leptin, evenveel receptoren. Dat bedoelde ik met het in de war schoppen van het systeem.

In beide gevallen is dit geen sterk begin ;)

Alweer fout. Het systeem is bedoeld om het eetgedrag te reguleren. Aansporen tot eten is daar slechts een onderdeel van. Natuurlijk is dat onderdeel wel het actiefste in een omgeving waar schaarste is, maar remmen kan dus ook. Het feit dat bij obese mensen de rem kapot is, en zij veel dikker zijn dan de gemiddelde mens, bewijst tevens ook dat die rem zeer zeker ook in het systeem zit en ook actief is.

Verder. Lees even dit stukje van dezelfde wiki weer:

Dus, ik neem aan dat jij niet direct na een mcdonalds medium big mac menu zin in chips krijgt? Natuurlijk kun je het enigszins negeren, maar het lijkt me wel: hoe sterker het vol-gevoel ("the satiety feeling", let: het verzadigdheidsgevoel), hoe minder snel jij zin krijgt in dat extra zakje chips. Bij obese mensen is het systeem dus ergens stuk dus die krijgen dat sterke vol-gevoel niet en zullen sneller dat zakje chips nemen.

Dat is natuurlijk bij lange na niet de enige manier waarop het systeem in de war geschopt kan worden. En volgens mij kan een cel wanneer nodig extra receptoren aanmaken.

In ieder geval sterker dan jouw argumentatie, want bij mij lijkt het niet steeds alsof ik m'n bronnen niet lees;)

Ik heb altijd gedacht: Eten is gewoon lekker, dus iedereen geniet van eten en 't steeds groter aanbod van etenswaren nodigt ons alleen maar uit om méér te eten of maakt 't ons moeilijker om te stoppen met eten. Dit leidt dus tot steeds meer overgewicht en obesitas.

:)ok.

Nee, maar dat heeft met ghrelin te maken en niet met leptin.

Dat eerste klopt helaas voor elk biologisch systeem, dat tweede kan wel, maar niet in de mate die bij obesed mensen noodzakelijk is en of dat voor neuronen ook kan weet ik niet.

:o puntje voor jou, maar als ik mijn echte bron prijsgeef dan heb ik morgen ruzie.

Weer van het kopje mechanisms of action van ghrelin op wikipedia:

Zie het vetgedrukte stuk. Het is dus ook via een of ander mechanisme verbonden met leptin. Ik kan me voorstellen dat leptin de ghrelin-gevoeligheid van de arcuate nucleus verlaagt.

Verder zorgt ghrelin voor een hongergevoel en het activeert het beloningssysteem, waardoor je het lekker vindt. Het geeft dus een "het-was-lekker-gevoel". Niet te verwarren met het "Ik-zit-vol"-gevoel.

Maar goed, nogmaals, ik denk dat dit voorbij gaat aan wat de TS wil, maar aangezien het nu lijkt alsof je gerelateerd onderzoek doet wil ik je er toch even op wijzen.

Ik niet, een leuk meisje verderop in de gang, kennelijk ben ik toch te vaak met andere dingen bezig als we het over haar onderzoek hebben :o maar bedankt :)

Obesitas heeft (net als andere destuctieve gewoontes/eigenschappen) vaak een psychologische oorzaak, bijvoorbeeld een laag zelfbeeld.
In andere gevallen is het simpelweg aangeleerd gedrag, ouders stoppen zichzelf vol en bewegen weinig kinderen gaan dat ook doen. (ook m.b.t. het dieet)
Dan heb je ook nog een kleinere groep met obsitas door lichamelijke oorzaken (slecht metabolisme, medicatie voor ziekte etc)

maar misschien komt de eigenschap gulzigheid uiteindelijk wel voort uit basaal overleven, maar op die manier komt alles daarvandaan.

ik heb er een tijd geleden al over nagedacht en mijn conclusie was; ja, inderdaad omdat het in onze genen zit. simpel als dat.

ik vindtdtdt dit niet kloppen, het gaat bij ons in het westen niet alleen om voedseltekort, maar ook omdat complete volksstammen zonder geld zitten, schuld of geen schuld.

Dat is uiteindelijk ook zo (genenverspreiding dan, niet overleven) maar het is geen excuus.

hmm... Ik weet het niet. Te veel eten, te dik zijn, te weinig bewegen, het is meestal je eigen keuze.

ik begrijp niet helemaal wat je hier mee bedoelt te zeggen, dus ik ben benieuwd.

Voedseltekort kan leiden tot overlevingsdrang, maar geldtekort (om dat voedsel te kopen) net zo goed.

_{Sorry, ik ben geen Repelsteel, maar ik kon 't niet laten :P.}

haha geeft niet,

maar goed is geld noodzakelijk voor het verkrijgen van voedsel? naar mijn idee niet, aangezien je voedsel ook zelf kan verbouwen, en ja daar heb je grond en dergelijk voor nodig en vaak is daar inderdaad ook een gebrek aan.

In de westerse landen is fastfood toch vaak ook goedkoper dan gezonder eten?

Tja, een bmw is ook duurder dan een opel.

Bovendien heb je daar in nederland (veel) geld voor nodig.

hmm even kijken, ik heb vandaag een tartaartje op met stroganoff (verse paprika en ui en knoflook) en gebakken aardappeltjes t.w.v. 2.50

daarentegen koste die fletse hamburger bij de McD daarstraks 3.75
kweetniethoor.

Nouja dat is altijd de vraag in zo'n nature vs. nurture vraagstuk.

Bij kinderen is dit goed te zien, niet alle kinderen proppen zich alá overlevingsdrang vol, alleen degene die dat aangeleerd zijn.

Alleen als je uit eten gaat... je kunt echt voor geen geld aardappels en (seizoens)groente kopen op de markt, dat is echt niet duurder dan een zak aardappelkroketjes en een zak frikandellen.

De bereiding is ook belangrijk, bakken in boter/vet is niet geweldig en sla met een liter slasaus is ook ongezond :)

dit bedoelde ik :)
+ mn bedoeling tot discussie is geslaagd dankzij jou :o

Gelukkig is koken altijd goedkoper en gezonder dan bakken :p

Fastfood voedt je lichaam niet. Mischien dat je lichaam daarom blijft schreeuwen om (beter) eten.