~~ weerspiegeling ~~
 

Tijd tikt traag weg en laat nog even
de klankkast van mijn verdriet horen,
een onbesproken droom sterft nu zo af.
Eigenlijk is het niet meer dan een sprekende mist in wolken,
die als een waas van blauw het grijze halflicht nauw om zich laat buigen.

Als in tranen geschreven, breekt het daglicht,
Het huilen verstuifd en spreid zich over menig land
en weerspiegelen zo een zuiver verdriet in de laatste zonnestralen.
De zwaan van allure hult zich in nevelen en strijkt nu zachtjes neer.

Deze duivelsadem heeft mijn hoogdoorschijnend glazen hart verpulverd,
Ik voel me aan draad geregen, eigenlijk gebroken tot de avondval.
Misschien moet ik maar eens teruggaan naar mijn dromen,
waar ik nog een keer de zee van de liefde mag zien,
zodat ik badend op vertrouwen van de deinende golven,
weer eens mag gaan genieten als een toewijding van de eeuwige vlam.

dan zijn mijn gevoelens ondermijnd,
zo nog zuiverder bekoord
meegeslagen met golven
welke me toerolden
word deze stilte gehoord
voor eeuwig ?


--------------------------------
even een opmerking: ikzelf vind dit gedicht veel zeggen
zie het maar als balanceren op een randje
groetjes

Ik voel me vandaag zo onbegrepen als het maar kan, maar dit maakt veel goed. Vertel me eens Ratsja, ben ik in mijn jongste gedichten de verkeerde kant aan het uitgaan? Ik zocht immers een aantal weken geleden contact met een dichtvereniging en stuurde een aantal gedichten naar de verantwoordelijke om eens te zien wat hij ervan vond. Hij kwam na het lezen van De Sterrewachter tot de conclusie dat ik er niets van bak: het is volgens hem niet meer dan associatie van beelden, en bovendien zou ik er te weinig tijd insteken (ik kan je zonder overdrijven vertellen dat ik er 24 op 24 mee bezig ben). Neem ik mij nog de moeite om te reageren, of laat ik het maar vallen?
Dit prachtige werkje leidt me even af van zijn reactie, als ik het wel een deftige reactie kan noemen.

Groetjes, Dreampoet

bedankt voor je reactie, ik denk persoonlijk niet dat iemand de verkeerde kant uit kan gaan met zijn gedichten.
Ik kan je vertellen ik heb geen bal verstand van gedichten en al helemaal niet dat wereldje (als die er dan wel of niet is).
Ook weet ik niks van dichten op zich, zeg maar de manier waarop een gedicht tot stand komt of waaraan het moet voldoen, waarover het moet gaan, ik vind dat allemaal betrekkelijk op zich. Ik zie het meer als een kunst en niet als zinnen op zich.
Een gedicht is een kunstwerk geschreven door iemand zoals jij en ik en ieder ander.
Het moet je aanspreken en een mening van een ieder zegt op zicht niks.
groetjes

lieve lieve ratsja,
hoe krijg je het toch altijd weer voor elkaar om prachtwoorden in zinnen te zetten die het hoofd op hol laten slaan en mijn ogen met moeite droog houden. als ik lees wat je schrijft drijven de woorden op golvende zinnen.

het klopt gewoon helemaal
en het is niet te vergeten geweldig!!!

http://forum.scholieren.com/smile.gif..dank je,
ik ben als het ware een nieuwe weg ingeslagen, voor het eerst schrijf ik echt zinnen en niet meer die losse "woorden rijgen", zoals ik eerder deed.
dit gedicht is een soort vervolg qua inhoud en schrijfstijl op
http://forum.scholieren.com/Forum17/HTML/009944.html
http://forum.scholieren.com/Forum17/HTML/010554.html

het gaat allemaal over hetzelfde en deze gaat nu weer een stapje verder,
en dan heb ik het over de inhoud

bedankt voor je reactie
groetjes

......... http://forum.scholieren.com/frown.gif

Als ik met dezelfde pracht zou kunnen omschrijven wat dit gedicht mij laat voelen, had ik dat zeker gedaan. Jammergenoeg is aan mij zulk talent niet geschonken...

Kuzz

keej dan! Dit vind ik echt een prachtig straaltje kunst!

Nog ff een stukje voor dreampoet: Er is geen vaste manier waarop je moet dichten. En ik persoonlijk vind je gedichten meestal erg goed. Dicht alsjeblieft op je eigen manier verder!!

Hm, ik geloof dat ik je oude schrijfstijl toch echt mooier vind... En niet alleen mooier, ook veel sterker, veel meer zeggend en vooral rakender.

Ik weet niet goed waarom, maar dit raakt me (weer?) niet...

Liefs,
Caroline

Het is een nieuwe, zeer speciale stijl die je nu hebt ontwikkeld. Ongeveer hetzelfde als in Gehuld in nevelen. Het past bij je, ik vind het extra gevoelig en hier komt jouw speling met de taal meer tot uiting...

Ook deze is weer heeeel mooi. (y)(k)

dank je
dit is ook bedoelt als een soort kunst
het is toch staaltje kunst !!.....of niet

vind jij mijn oude stijl mooier, hmmm....ik dacht net juist dat jij zoiets als dit mooier vind.......hier zit meer gevoel in dan mijn "oudere" zeg maar andere schrijfstijl, maar goed....

groetjes en bedankt voor je reactie