Bloed doneren, ervaringen?
 

Hee allen,

Ik loop al een tijd rond met het idee dat ik iets wil bijdragen in het algemeen. Nu kwam ik ineens op het wilde idee bloed (of plasma, ook goed!) te gaan doneren (mochten ze het willen hebben). Wat zijn jullie ervaringen met bloed doneren, en waar doen jullie dat? Bij Sanquin of bij een ziekenhuis in de buurt?

Ik ben helemaal nieuw met het idee, en ben erg benieuwd naar ervaringen!

Groeten!

Ik denk dat ik dit topic maar verplaats :).

Excuses _O_

Ik ben bloeddonor. Bij Sanquin, maar het was gewoon bij de bloedbank bij het ziekenhuis bij mij in de stad. Ik geloof dat Sanquin gewoon de algemene eh, dinges daarvoor is.
Ervaringen? Tja, eigenlijk valt er niet zoveel over te vertellen. Je krijgt eerst een keer een keuring, en als je goedgekeurd wordt kun je zo ongeveer elk half jaar een keer langs komen (kan vaker of minder vaak, ligt aan je bloedgroep en wat andere factoren geloof ik) en dan nemen ze bloed af. Eerst moet je dan elke keer een vragenlijst invullen (of je in het buitenland bent geweest, medische klachten hebt etc), dan kijken ze naar je hb door een druppel bloed uit je vinger, en dan gaan ze het daadwerkelijke bloed afnemen. Ik vind eigenlijk het prikken in mn vinger vervelender dan het doneren zelf. Dat is gewoon een prik in je arm (doet nauwelijks pijn) en dan even zitten, klaar. En dan kun je nog lekker even een roze koek eten ofzo :p

Ik heb geen persoonlijke ervaringen, maar wel die van een kennis. Zij is er op een gegeven moment mee gestopt aangezien ze na de bloeddonatie telkens flauwviel. Dus voor mij geen bloeddonatie. Maar wel tof dat je het wel wil gaan doen!

Bedankt voor je reactie, nu heb ik een algemeen idee van hoe het eraan toegaat! :cool: Ik heb alleen nog een vraag: wat is 'hb' precies? (of lees ik er nou echt overheen?)


@dark*dizzie*: Daar ben ik gelukkig niet zo bang voor. T zou raar zijn om te zeggen dat je kennis bang is voor naalden, dan zou ze vast niet bloed doneren. Kan ze er niet zo goed tegen dat er bloed mist? Word je er tijdelijk een beetje sloom van oid.?

Dat is hoeveel ijzer je in je bloed hebt. Als dat te laag is mag je geen bloed doneren.

Ik ben sinds m'n achttiende bloeddonor bij Sanquin. Ik heb er eigenlijk ook niet zoveel over te vertellen, het kost gewoon heel weinig moeite om even wat bloed af te staan, terwijl je zieke mensen er wel heel erg mee kunt helpen.

Ik word ongeveer drie keer per jaar opgeroepen en meestal ben ik een uurtje weg van huis, soms wat langer als het druk is. Ik heb nooit ergens last van ofzo na een donatie, ik heb alleen wat meer dorst dan anders.
Eigenlijk vind ik het ook wel fijn dat je hb en bloeddruk iedere keer gecontroleerd worden, dan hoor je het ook meteen als er iets niet goed is.
De medewerkers van de bloedbank vind ik altijd erg vriendelijk en je krijgt ook altijd wat te eten en te drinken. Ik was een keer met iemand meegegaan die zich niet lekker voelde na de donatie en die werd erg goed verzorgd totdat ie zich weer oke voelde.

Aha! Nou dat zal bij mij geen geval zijn; ik eet altijd Smacks met extra ijzer :D

Die gedachte speelt bij mij ook! Ik ben al geregistreerd orgaandonor mocht ik zelf onverhoopt doodgaan, maar ik wil ook iets bijdragen als ik nog leef :cool:

Goed dat jullie het doen, ik ga me ook aanmelden straks :)

Wat Briseïs zegt. Dat prikje in je vinger is naar.

Die vragenlijst stelt niet veel voor, als je een beetje bewust leeft (geen onbeschermde seks, geen drugs gebruiken (die je moet spuiten), niet je lichaam verkopen) dan is dat allemaal in orde. Als je een piercing of tattoo hebt laten zetten mag je een jaar niet doneren.

Ik had laatst trouwens wel te laag Hb, geen idee waar dat wegkwam. Eerste prik was 7,3, werd ik nog een keer geprikt voor de zekerheid en toen was 't zelfs 7,0, bloedarmoede dus. Normaal heb ik daar nooit last van :p Je mag dan 2 maanden niet doneren en krijgt dat vanzelf weer een oproep.

@ MeelFriek: 7.0 is geen bloedarmoede. Die grens ligt nog lager, maar er is gewoon een hogere grens getrokken om te zorgen dat je niet al te veel nadelige effecten hebt van je donatie.

Ik doneer ook bloed sinds mijn 18e, en ben tot nu toe nog maar 1 keer afgekeurd omdat m'n Hb te laag was (6.6 de eerste keer, 7.8 de 2e keer prikken maar gemiddeld dus nog steeds te laag *bij vrouwen ligt de grens op 7,8, bij mannen ligt die grens hoger*). Ben nog nooit van m'n stokje gegaan (wel eens bijna) en je moet er even rekening mee houden dat je de eerste 12 uur na je donatie niet gaat sporten of andere acitiviteiten waarbij flauwvallen gevaarlijk is gaat doen.

Denk dat er nu wel genoeg info over bloed doneren beschikbaar is, maar ben sindskort plasmadonor dus zal daar even wat over vertellen.

Als je plasma geeft dan wordt je aan een apparaat gezet, je bloed wordt uit je lichaam gehaald, gecentrifugeerd zodat het plasma kan worden afgetapt en vervolgens krijg je de rest van het bloed weer terug. Het betekent dat je wat langer moet zitten (zo'n 45 minuten tot 60 minuten, normale bloeddonatie is ongeveer een kwartier) maar ook dat je veel minder (eigenlijk geen) last van hebt omdat je een groot deel van je bloed (inc rode bloedcellen)weer terugkrijgt. Je mag in principe elke twee weken plasma geven, omdat je lichaam hier heel snel van hersteld.
Ik ben overgestapt op plasma geven omdat ik 10 minuten lopen van de bloedbank woon en ik veel vrije tijd heb omdat ik studeer. Als ik straks ga werken kan het best zijn dat ik weer overstap op bloed geven.

Voordelen plasma geven tov bloed geven
*je hebt voorrang tijdens keuring (er zijn maar een beperkt aantal plasmadoneerplekken en dus wordt het strak ingepland)
* omdat je zo lang moet liggen brengen ze je thee/koffie/koeken :)

Echt super als je het gaat doen (y)

Ik ben ook plasmadonor, dan mag je veel vaker (y)

Ga gewoon een keertje langs bij Sanquin/de bloedbank bij het ziekenhuis bij jou in de buurt, en vraag wat ze het hardst nodig hebben, bloed of plasma. Dat ligt ook aan jouw eigen bloedgroep, als jij de bloedgroep hebt die aan iedereen gegeven mag worden hebben ze misschien het liefst dat je bloed gaat geven, dat moet je daar even navragen.

Hb is niet het zelfde als ijzer. Hb staat voor hemoglobine en als T.S. wilt weten wat dat precies is, even googlen.


Er zijn verschillende referentiewaarden wat betreft het Hb (verschillende ziekenhuizen etc), maar een Hb van 7,0 mmol/l is wel degelijk een bloedarmoede.

Bang voor naalden is ze absoluut niet. Ze werd achteraf heel erg duizelig enzo. Nadat ze een keer onderuit is gegaan in een winkelcentrum gaat ze niet meer. Maar er zijn genoeg mensen die er wel tegen kunnen.

Je kunt zelf aangegeven hoe vaak je gaat en ze gaan erg goed om met eigen wensen!

Ik ben vorig jaar afgekeurd en sindsdien niet meer geweest vanwege te laag Hb (met als achterliggende oorzaak een te laag ijzergehalte in mijn bloed). Eigenlijk moest ik stoppen met bloedgeven, maar toen ik hoorde dat je ook 1x per jaar mag, heb ik dat meteen gedaan!
Hopelijk dat m'n lichaam dat gewoon trekt, zo niet, dan moet ik definitief stoppen helaas.

Ik hoop dat ik iedereen hierdoor overtuig. Het is voor sommige een aanslag op je lichaam, maar ze gaan hier echt heel goed mee om. Je wordt gescreent door middel van een vragenlijst en hb/bloeddruk bepaling. En ook na de donatie laten ze je niet zomaar lopen. Als je nieuw bent brengen ze vaak ook een kopje thee voordat je op mag staan ed. Daarnaast vind ik het ook nog eens gezellig op de bloedbank. :D

Dat inderdaad :) De grens die ze daar hanteren is trouwens 7,5.

Niet een dramatisch bloedarmoede, ik merkte er ook niks van in het dagelijks leven, maar het was wel zo laag dat ik dus geen bloed meer mocht doneren. Aanleiding weet ik ook niet, meest voorkomende bloedarmoede is door een te laag ijzergehalte, maar ik eet wel gewoon vlees en zelfs appelstroop e.d.

Ik mag nu sowieso niet tot volgend jaar bloedgeven, omdat ik in juni een nieuwe piercing heb laten zetten.

Hm ok DDM, jij studeert al wat langer geneeskunde dan ik dus jij wint ;)

Maar even offtopic dan nog een vraagje voor jou: moet je bij 7.0 dan ook al gaan behandelen?

Grappig... ga je later ook zo om met je patiënten. Mijn collega is langer arts dus hij zal het wel beter weten en daarom zal ik je maar naar hem doorverwijzen. Dus ben je de eerste jaren patiëntloos. :s
Ik studeer niet zo lang gnk, maar ga er zeker niet van uit dat iedereen die langer gnk studeert het automatisch beter weet. Dat is nogal kortzichtig.:rolleyes:

misschien is het handig om de volgende keer even de betekenissen van de smileys door te nemen voordat je reageert :y

;) = knipoog ofwel niet gemeend

Natuurlijk ga ik zo niet om met patiënten. Maar ik weet toevallig dat DDM al een heel eind op weg is met zijn co-schappen en dus dit soort dingen al in de praktijk doet, ik zit nog in het voornamelijk theoretische gedeelte van de studie. Ofwel: over labwaarden en normaalwaarden weet ik nog niet half zo veel als DDM. Dan vind ik het wel terecht dat ik hem dingen vraag, zodat ik er zelf wijzer van word.

Ik heb een week geleden voor het eerst bloed gegeven. Ze zijn echt heel netjes en vriendelijk bij Sanquin (y) Toen ik in de stoel lag kwamen ze me drinken brengen en daarna kreeg ik koekjes enzo, heel vriendelijk allemaal :Y Ik ben wel ietwat duizelig geweest, maar dat is niet vreemd na de eerste keer.
Ik vind 't echt leuk om te doen :) De sfeer die er hangt is gewoon prettig :Y

Eva,
knipoog ofwel niet gemeend... ja vast... jij denkt zeker dat je het ei van columbus hebt uitgevonden, maar bedankt voor je overbodige info ! :s

Pluisje
Daar heb je idd een punt mee. Ik weet ook (nog) vrij weinig over labwaarden (al denk ik niet dat iemand die bezig is met zn co-schappen 2x zoveel weet, althans dat mag ik hopen :p ), maar ik hoop ook dat je begrijpt welk punt ik tracht te maken. Als ik soms op college wat aan een studiebuddie over de stof vraag en ik vervolgens in de uitleg krijg medegedeeld dat hij/ zij dat van een ouderjaars heeft... dan beschouw ik dit ook niet gelijk als 100% waar, maar nogmaals, ik begrijp wat je bedoelt.

Het is toch verplicht om wat te eten en te drinken voordat je daar weggaat?

Niet verplicht, wel verstandig, omdat je er dan minder last van krijgt, maar ik had gewoon gegeten van te voren en werd nog steeds duizelig (overigens pas toen ik weer thuis was). Ze raden je ook aan niet te gaan sporten na het doneren, je lichaam heeft toch even tijd nodig om weer rode bloedcellen aan te maken en daar kan je eventjes slapjes/duizelig van zijn. Oh, en wat eten/drinken ná het doneren is ook verstandig, trouwens, dat raden ze dus ook aan. De eerste keer heb je er trouwens 't meeste last van, schijnt; ik hoor van iedereen dat ze de eerste keer ook wat duizelig waren maar dat ze daarna nooit meer ergens last van hebben gehad.

Dat heb ik ook als ik te snel opsta, maar als ik een kwartiertje blijf zitten/liggen en ondertussen wat eet en drink, gaat het wel over.

Mag nu trouwens minstens een half jaar niet omdat ik in Bolivia ben geweest (n)

Waar ligt voor jou dan de grens dat je kan aannemen dat iemand de waarheid spreekt? :confused:
Het is goed om kritisch te blijven, maar het lijkt me toch een algemeen feit hoe verder je in je studie bent hoe meer kennis je over het algemeen hebt

Sterker nog: ik ben al 1,5 jaar arts, maar maakt niets uit:p

Het gaat bij een bloedarmoede niet zo zeer om het behandelen. Het gaat er om dat je zoekt naar de oorzaak. Elke afwijkende Hb-waarde rechtvaardigt aanvullend onderzoek (aanvullende parameters, etc). Het valt me altijd zo op dat er bij leken (in het sociale leven, op forums etc) altijd makkelijk wordt gedacht over bloedarmoede. Zo van: oh je bent moe, dan heb je vast bloedarmoede, vraag wat staalpillen en je bent er zo weer van af. Maar vergeet niet dat bloedarmoede geen ziekte is, maar een symptoom. Als je van 10 willekeurige mensen op straat het Hb meet dan vallen deze allemaal binnen de normaalwaarde. Een afwijkend Hb zegt dus veel en heeft een onderliggend lijden. En dat feit maakt het, dat een bloedarmoede helemaal niet zo simpel is. Stel iemand heeft een bloedarmoede op basis van ijzergebrek. Dan zou het kunnen zijn dat dit het gevolg is van een verkeerd dieet. Op zich is dit een goedaardige oorzaak (afgezien van het feit dat je toch wel slecht moet eten om dit te ontwikkelen). Een verkeerd dieet en wat heftige menstruaties zijn eigenlijk de enige 2 oorzaak die "goedaardig" zijn (afgezien van een paar afwijkingen aan het hemoglobine/ rode bloedcellen zelf, waar goed mee te leven is), De rest is allemaal minder vrolijk. Uiteraard hoeft het dan niet meteen om kanker te gaan, maar een M. Crohn is natuurlijk ook niet prettig. Om maar een voorbeeld te noemen. En ook moet je altijd verder kijken dan je neus lang is. Heftige menstruaties kunnen een bloedarmoede geven, maar hier kunnen natuurlijk ook erfelijk en verworven stollingsafwijkingen aan ten grondslag liggen. Dus altijd op je hoede zijn:) Vooral bij patienten op oudere leeftijd.

Nog even kort iets over je vraag zelf. De behandeling is afhankelijk van het onderliggend lijden en omdat er vaak toch wat aan de hand is behandel je dus automatisch de bloedarmoede;) Daarnaast behandel je ook vaak met behulp van middelen die werken op de bloedaanmaak. Mocht het Hb drastisch verlaagd zijn dan volgt uiteraard een bloedtransfusie. Vergeet niet dat dit symptoombestrijding is. Ook is het symptoombestrijding als iemand ijzerpillen krijgt terwijl er niet eens naar een oorzaak wordt gezocht. Er zijn nog steeds veel huisartsen die dat doen. Echt fout!!

Nou een heel verhaal;) Maar we hadden het toch over dit onderwerp. Ik ben trouwens van de Interne Geneeskunde. Dus misschien snap je ook waarom ik er al helemaal op hamer;)

Kijk, dat is pas een uitgebreid antwoord :). Als je van de interne geneeskunde bent snap ik ook waarom je al die labwaardes zo goed weet. Het grootste deel van het verhaal wist ik ook wel (is natuurlijk wel nuttig voor de andere forumers die geen geneeskunde studeren), het punt was meer dat mensen met een Hb van 7,0 mmol/l het lage HB als enige symptoom kunnen hebben (zoals het bij een bloeddonatie ontdekt kan worden). Moet je dan ook al aanvullend onderzoek doen om achter de oorzaak te komen? Of is het beleid dan toch meer afwachtend?

Aanvullend onderzoek doen. Een Hb van 7.0 mmol/L is afwijkend. Dus ook als dit het enige symptoom is. Een symptoom is niet voor niets een symptoom. En een laag Hb valt eigenlijk in de categorie alarmsymptomen. Ergo, in je achterhoofd moeten de bellen al gaan rinkelen. Je moet altijd aanvullend onderzoek doen bij een bloedarmoede. Het MCV (de gemiddelde grootte van een rode bloedcel) is daarbij een goede leidraad.

Geweldig om al die reacties te lezen! Ik ben er even niet, en ik kom terug en het is meteen helemaal vol hiero :D Bedankt voor alle reacties, ik ga vragen wat ze het meest nodig hebben en dan doe ik dat. Tijd speelt geen rol, t'is een kleine moeite voor mij en een groot plezier voor degenen die het nodig hebben :)

Nog een vraag: PV zei hierboven dat ik moet vragen wat ze het meest nodig hebben; nu snap ik dat niet helemaal. Ik ga het wel gewoon vragen daar niet van; maar als ze mijn bloed hebben, kunnen ze daar niet gewoon het plasma uithalen? Net zo makkelijk :) Dan hebben ze zelf de keuze. Of zie ik dat verkeerd?

Dat kan, alleen krijg jij de rest dan niet meer terug waardoor je alsnog maar een paar keer per jaar bloed mag geven. Als ze plasma afnemen en de rest terug in je lichaam brengen herstelt je lichaam sneller waardoor je vaker plasma mag geven.

Hey ik heb een vraag
Ik ga donderdag voor de eerste keuring en vroeg me af hoe lang dit ongeveer duurt (half uur, 3 uur)
Weet iemand dit?

Ligt eraan hoe druk het is bij de bloedbank. (als in hoeveel wachtenden er voor je zijn). Je moet een vragenlijst invullen (3 minuutjes werk max) en dan stellen ze je wat vragen over je algemene gezondheid enzo, en dan nog even wat buisjes bloed afstaan. (de eerste keer nog geen halve liter omdat ze nog allemaal onderzoeken moeten doen). Ik zou rekenen op een half uurtje.

Ik werd meteen geholpen, half uurtje later stond ik weer buiten.

Ik ben gisteren bijna flauw gevallen tijdens het bloed geven :| En dat terwijl ik wel gewoon had gegeten enzo. Ik ben niet bang voor naalden, dus hoe dat kan???

Volgende keer vraag ik wel een tijdschrift ofzo, misschien dat dat helpt...

Als ik alleen ga dan ga ik er soms te veel over na denken en dan wordt ik ook niet lekker. Ook had ik een keer dat er één iemand flauwviel en er vervolgens nog twee gingen, volgens de zuster (hoe noem je zo iemand) komt dat wel vaker voor.
Dat je gegeten hebt is goed maar drinken is volgens mij net zo belangrijk of zelfs belangrijker dan eten.

Wat mijn (algemeen) studie betreft is dat heel simpel, namelijk bij hetgeen wat in de opgegeven literatuur over een bepaald leerdoel staat. Daarnaast kan je bij ons altijd specifieke (maar uiteraard ook algemene) vragen op blackboard (forum van de studie etc.) stellen of een docent mailen. Ik raad jou aan (wat je ook studeert) ook de betrouwbaarheid van je bron te controleren.

Dat betwist ik ook niet, maar dat wil uiteraard niet zeggen dat alles wat een ouderejaars uitkraamt waar is. DAT was juist het punt dat ik trachtte te maken. :rolleyes:

Het gaat niet alleen om jouw studie specifiek, ik bedoelde meer iemand die wel/niet afgestudeerd is... Beschouw je een docent wel als betrouwbaar? of controleer je ook waar hij/zij zijn info van heeft? en controleer je die bron vervolgens ook weer? Dat bedoel ik met waar ligt voor jou de grens...



ok, ik gaf ook al aan dat het goed is om kritisch te blijven...

Mijn grens staat in mijn vorige post :s.


Je kan jezelf wel blijven herhalen. :rolleyes:

ik mag geen bloed geven omdat ik voor 1995 een bloedtransfusie heb gehad (kans op Creutzfeldt-Jakob wat niet detecteerbaar is).. dat is de enige ervaring die ik er mee heb

Zelf geen ervaring, maar m'n pa wel.
Geloof dat 'ie het wel leuk vind, aardige mensen enzo.
Hij is het gaan doen omdat hij bloedgroep O-negatief heeft, die kunnen ze altijd wel gebruiken omdat dat er bij iedereen ingegoten kan worden :)
Ben zelf als de dood voor naalden :bloos:

Nog even als extra reactie hierop;
Het plasma uit de "gewone" bloedafname wordt ook gewoon gebruikt, alleen dat is een te kleine hoeveelheid om het alleen daaruit te kunnen halen (dus zonder gebruik van plasma-afnames). Op zich hebben ze die plasma ook niet persé nodig, omdat er dus in principe genoeg is van de plasma-afnames, maar aangezien ze het anders weg zouden gooien wordt dat ook gewoon gebruikt.

Mijn ma werkt bij de bloedbank (afname, Ehv) en de sfeer is daar echt(Y). Wil zelf eigenlijk ook geven maar moet nog sowieso een half jaar wachten ivm operaties en dergelijke in de afgelopen jaren.

Het duurde even (was ziek en mocht niet komen haha), maar ben gisteren geweest en was opzich wel ok. Ze hebben bergen koek en iedereen heeft iets met elkaar gemeen en is wel erg gezellig daar haha :D

Heb ook een voldaan gevoel nu ik geweest ben, en denk dat ik nog wel ff blijf langskomen daar :) Ik ben bloeddonor geworden, ze hadden net een paar plasma mensen ingeschreven dus vonden ze mij wel een bloeddonor.

Bedankt voor alle reacties, ik wist niet dat er zoveel zouden reageren op iets waar je nooit wat over hoort (ik althans) (y)

(y)