Wat is een paniekaanval?
 

Ik kan het nergens vinden en zelfs mijn huisarts wilde het me niet vertellen. Ik wil heel graag weten wat een paniekaanval is! Dan kan ik stiekem ook kijken of wat ik heb, paniekaanvallen zijn of 'gewoon' heel erge stress.
kan iemand me aan concrete informatie helpen?

liefs,
fizzle

Google -> paniekaanval:
http://www.paniekaanval.nl/

Was dat nou zo moeilijk?

Nou, ik voel echt die bovenste symptonen niet als ik schrik, maar ik heb wel vaak het gevoel dat ik heel erg schrik voor lange tijd. Maar daar krijg ik echt geen steken van in mijn borst :confused:

Tadaa!

Ik geloof dat ik paniekaanvalmedicijnen heb, dat dat mijn probleem is:

Ik heb meer last van bovenstaande symptonen dan van die in het lijstje 'wat voel je bij een paniekstoornis.'

:confused:

Waarom denk je dat je paniekaanvallen hebt?
Misschien moet je ook even zelf beschrijven wat je voelt als je een paniekaanval denkt te hebben.
Want wat je in dat laatste lijstje zegt lijkt me weinig met een paniekaanval te maken hebben.

Wat ik in dat laatste lijstje zeg heb ik ook niet als ik denk een paniekaanval te hebben, maar gewoon constant. Vooral het vergeetachtigheid en me niet kunnen concentreren. Er hoeft maar dít te gebeuren en ik vergeet waar ik mee bezig was of waar ik het over had. Dan is mijn hoofd helemaal leeg, echt helemaal, dan kan ik niets meer bedenken. Dan ga ik meestal huilen.
Als ik zo in paniek raak, wil ik meestal heel hard schreeuwen, meestal huil ik ook heel erg hard, ik wil niet dat iemand me aanraakt maar ik wil wel zo dichtbij iemand zijn als kan, want ik ben nog banger om alleen te zijn. Het liefst wil ik die persoon ook pijn doen, daar schrik ik dan weer van, en dan ga ik manieren bedenken om dood te gaan zodat ik niet hoef te doen wat ik moet doen en waar ik bang voor ben. Dan raak ik helemaal daarvan weer in paniek en dan voel ik precies (of denk ik te voelen) hoe het zou voelen om op die manier te sterven (nek breken, overreden worden door een vrachtwagen, doodbloeden, in elkaar geslagen worden met een glazen fles..). Ik wil heel hard wegrennen maar ik ben helemaal slap, maar tegelijkertijd heel erg gespannen (spieren dus). Mijn hoofd is helemaal leeg op die doembeelden en dat waar ik bang voor ben na. Ik kan lastig ademen en ik ben bang dat ik doodga maar ik hoop het ook.


dat is het wel geloof ik. :(

Dus je bent bang omdat je alles vergeet. Je wilt niet dat iemand je aanraakt maar wil wel bij iemand zijn omdat je al helemaal niet alleen wilt zijn en je wordt alleen maar banger omdat je die persoon pijn wilt doen waardoor je dood wil maar ook daar wordt je steeds banger van omdat je denkt te voelen hoe het is om zo dood te gaan?

Ik weet niet hoe vaak je dit hebt en ik weet ook niet of dit een paniekaanval is, maar als je het heel vaak hebt zou ik er toch met iemand over gaan praten want gezond is het niet.

In de openingspost zei je: "zelfs mijn huisarts wilde het me niet vertellen", maar vroeg je "hé huisarts, wat zijn paniekaanvallen" of "dag huisarts! ik heb, denk ik, last van paniekaanvallen, kunt u mij daar wat meer over vertellen en misschien controleren of ik er ook echt last van heb?" ?

Dit is denk ook belangrijk ja, want als je huisarts het niet wilde vertellen terwijl je aangaf er last van te hebben zou ik een andere zoeken.

Nee, hij vroeg of ik last had van paniekaanvallen en ik zei: weet ik niet, wat is een paniekaanval?

En Oezem: ik wil niet dood omdat ik die ander pijn wil doen, ik wil de ander pijn doen omdat ik spanning kwijt moet. Ik wil dood of in elk geval alles doen om de deadline of waar ik dan ook bang voor ben, te ontlopen.
Ik heb het de laatste tijd heel vaak ja. Vooral midden in de nacht, dan word ik opeens wakker en dan ga ik schreeuwen en huilen enzo.

Ik zou hem een beschrijving geven van wat je voelt en wat er gebeurt als je zo'n aanval hebt. Ws stuurt hij je dan wel door naar iemand die je kan helpen.

Zo lijkt het alsof je een extreme vorm van faalangst hebt.:o

Dan zou ik zeker terug gaan naar de huisarts en hierop terugkomen, zeggen dat je erover na hebt gedacht en dat je misschien toch last hebt van paniekaanvallen.
Ik heb niet zo heel veel verstand hiervan, maar misschien zijn er ook oorzaken in je eigen omgeving? Als je die weet te vinden zou je (evt.) ook 'het probleem' kunnen oplossen. Maar zo simpel zal het allemaal wel niet zijn.

Ik heb me laten testen op faalangst en de remedial teacher vond het niet ernstig genoeg om er iets aan te laten doen en ik moest maar dit en dit boekje lezen en me niet zo aanstellen.
Ik ben ook al naar een psych gestuurd een keer maar ik was bang voor haar en we konden haar niet betalen. :p
Maar ik zal er nog eens naar vragen bij mn dokter anders ja.

Ja, eindexamenjaar, eindwerkstukken vrijdag... genoeg redenen, maar die zijn niet zomaar op te lossen :D

Lijkt me wel handig ja en er zal vast een financiële oplossing te vinden zijn waardoor je wel geholpen kan worden.(y)

En de vertrouwenspersoon op school? Als dat een 'fijn persoon' is wil dat ook nog wel eens helpen.

Ik kijk wel hoe het gaat als ik mijn eindwerkstuk achter de rug heb. Dat is nog vier dagen - dat is toch niet lang genoeg om hier al vanaf te komen. Als het dan beter gaat, is dat fijn, anders zoek ik dan alsnog hulp. Toch?

Nouja, in deze situatie begrijp ik wel dat je het (even) uitstelt, maar het is natuurlijk niet slim om het voortdurend uit te stellen. ;)

't Klinkt trouwens als extreme stress (of misschien een angststoornis) wat jij beschrijft, aangezien je er continu last van hebt; een paniekaanval is echt een aanval van paniek, dat duurt niet dagen en dagen achter elkaar.
Als je te lang met extreme stress rondloopt, kan je compleet overspannen raken. Als je het idee hebt dat er te veel druk op je ligt, probeer die druk dan te verminderen door minder hooi op je vork te nemen. Als je het idee hebt dat de druk in principe heel normaal is maar dat jij er zelf niet goed mee om kan gaan, probeer dan iemand te vinden die je kan helpen te ontspannen en tips kan geven hoe je met druk om kan gaan.

Als je in Nederland woont hoef je trouwens niet bang te zijn voor de kosten van psychische hulp; dat valt nu nog onder de AWBZ (= Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) en wordt hoe dan ook vergoed, onafhankelijk van het pakket dat je bij je ziektekostenverzekeraar hebt. Je krijgt er nooit een rekening van te zien :)

Wij kregen gewoon een rekening thuisgestuurd die mijn moeder niet kon betalen en niet terugkreeg van de verzekering.. :(

Maar als het echt de stress is en niet paniekaanvallen dan wil ik zeker even wachten tot na de eindwerkstukken dit weekend. Want misschien is het dat wel gewoon. Hoewel ik inderdaad niet goed kan omgaan met stress. Wat voor persoon kan me daarbij misschien helpen?

Het is natuurlijk prima dat je wilt weten wat een paniekaanval is. Waar ik echter mee op zou passen is zelfdiagnose. Doordat mensen dingen die ze lezen op zichzelf toe gaan passen gaan ze zichzelf soms stoornissen en ziektes toedichten die ze niet hebben. Als je dat risico niet wilt lopen, kun je de diagnose beter aan een arts overlaten.

Mijn arts vraagt me echter alleen: heb je paniekaanvallen? Ik weet helemaal niet wat een paniekaanval is en of ik dat dus heb. Als ik ergens mee kom, laat hij snel mijn bloed prikken en daarna schrijft hij medicijnen voor. Maar ik zal wel nog een keer naar hem toegaan.

Heb je tegen je arts gezegd dat je niet weet wat dat is? Een beetje arts zou in dat geval proberen te achterhalen of jij dat hebt of niet.

Hij gaf een beetje een definitie van 'dan kun je nergens anders meer aan denken' ofzo. Dus ik zei dat ik dat niet wist.

Dat is vreemd, als je via de huisarts wordt doorverwezen, hoort dat gewoon vergoed te worden...

Is er bij jou op school naast de vertrouwenspersoon geen schoolpsycholoog trouwens? Die kan je vaak gratis helpen met klachten, zoals niet met stress om kunnen gaan. Misschien moet je daarnaar vragen bij je decaan of afdelingsleider oid.

In ieder geval wens ik je heel veel sterkte. :)

Ik lees trouwens ook dat je niet goed kan slapen en iedere nacht wakker wordt; dan kan ook veel stress geven, goede nachtrust is echt noodzakelijk als je goed wil functioneren. Nu kom je in een soort spiraal; je hebt stress, kan niet goed slapen en krijgt daardoor weer meer stress waardoor je de volgende nacht ook niet goed kan slapen.
Hier moet je echt met iemand over gaan praten, bijvoorbeeld met een schoolpsycholoog (die je ook door kan verwijzen, als ik het goed heb).

Wij hebben geen schoolpsycholoog en geen vertrouwenspersonen, ik heb wel een mentor.
Maar ik kan inderdaad niet goed slapen door de stress en door de druk die ik mezelf opleg. Als ik iets voor mezelf doe, dan haal ik dat liever van mijn slaaptijd af dan van mijn werktijd.
Maar hoe kun je nu stress krijgen van slaaptekort? Daar word je toch alleen moe van?

Door vermoeidheid word je geestelijk minder stabiel. Als je minder stabiel bent kun je dus ook minder goed met stress omgaan. Slecht slapen kan er dus wel degelijk tot lijden dat je stukken minder goed omgaat met stress.

Er is vast wel een vertrouwenspersoon op je school, volgens mij is dat zelfs verplicht.
Maar in ieder geval succes met je eindwerkstuk. ;)

heey fizzle fluffy! lijkt me eng, om mee te maken wat jij meemaakt. misschien lees ik eroverheen, maar: heb je hier vaak last van? hoe vaak ongeveer, hoelang duurt het dan? Zijn er specifieke situaties waarin het gebeurt?

ik denk dat het goed is dit aan je psychiater uit te leggen. Je kunt hier misschien wel wat hulp in gebruiken! hij kan je ook gemakkelijk doorverwijzen. Als je een verwijzing hebt van je huisarts en je gaat naar een psycholoog via een instelling, wordt dit 100% zeker vergoed door de ABWZ. Als je, na advies van een huisarts, op zoek gaat naar een vrijgevestigde psycholoog, heb je kans dat je hiervoor wel moet betalen. Maar dit kun je natuurlijk ook altijd navragen bij betreffende instantie. Een dergelijke doorverwijzing kun je ook krijgen via BJZ maar dat is wel ongemakkelijker omdat dan de kans groot is dat je eerst een intake hebt bij BJZ en vervolgens weer bij die psycholoog. bij een arts-arts (huisarts naar bijv. GGZ instelling) is dit niet het geval.

je moet nou echt eens een keer ophouden hoor, Septic Shock, heb nog geen een zinnige post van je gezien :s

Als je echt een paniekaanval krijgt of hebt gehad, dat twijfel je er daarna niet over. Dan weet je meteen zeker wat het was.

Ik vind de definitie van "nergens anders meer aan kunnen denken", "de dringende neiging om te vluchten" en "pijn in de borst" wel passend.

Slaaptekort is juist heel slecht m.b.t. stress.

Als je last van stress hebt, moet je juist proberen om genoeg te slapen. Daarnaast helpt het om regelmaat en structuur aan te brengen in je dagindeling. Als je dingen beter plant van te voren, raak je ook minder snel in de stress. Ook kun je proberen om alles in stukjes in te delen.. dus ipv "ik maak vandaag dat werkstuk af", kun je denken "ik doe eerst even paragraaf 1 t/m 5", "daarna neem ik lekker een pauze", "na de pauze doe ik de rest". Even als voorbeeld. Je moet jezelf iets geven om naar uit te kijken, zoals die pauze.. ook kun je denken "als ik klaar ben met mijn werkstuk, dan ga lekker onderuithangen op de bank en tv kijken".

Anyway, dat soort gedachten maken het vaak draaglijker als je veel moet doen vind ik :)

Nou, ik heb het vooral als ik werkstukken moet maken of presentaties of optredens heb. Dan wordt het steeds vaker naar mate de deadline nadert. Ik denk dat het ongeveer tien minuten, een kwartier duurt. De afgelopen week had ik zeker wel om de dag en soms ook elke dag wel zo'n 'aanval'.
De gedachte aan dat ik erna lekker naar de kroeg ga met de klas en ik 'er vanaf' ben enzo hielpen me ook niet gisteravond, toen ik mijn presentatie moest doen. Het verandert niks aan het feit dat mensen wat van me verwachten. Maar misschien is het wel inderdaad gewoon erge stress. Ik kan het nog steeds niet echt van me af zetten maar ik heb in elk geval mijn eindwerkstuk gedaan! :)
Maar ik kan het dus niet van me af zetten. Ik werd ook vannacht weer heel angstig wakker (maar niet zo paniekerig meer, meer rustige angst en onzekerheid).

't Klinkt ook echt als faalangst...

dan wel in heftige mate...

Dacht ik eerst dus ook, heb ik me ook voor laten testen, maar de remedial teacher vond dus dat het niet erg genoeg was om behandeld te worden omdat het me niet genoeg afremde en hinderde enzo. :confused:

Nou, als je er echt heel erg last van hebt lijkt het mij toch wel dat je er hinder van ondervind.

Als je zo loopt te stressen om bv. een presentatie, dan begrijp ik niet wanneer het wél erg genoeg is om behandeld te worden :|

misschien is mindfulness iets voor je.

Je schrijft het een beetje alsof dat een eindstation is.. Hoezo? Doe er dan zelf iets aan zou ik zeggen.

Wat is dat?

Ik geloof dat dat gewoon betekend dat je je niet met de dingen in je hoofd bezig houdt maar met de wereld om je heen.

Ik ben immers niet deskundig, die man heeft er meer ervaring mee dan ik he?

> Myuki; je bedoelt dat ik beter bezig kan zijn met me zorgen maken over de kindertjes in afrika dan ervoor zorgen dat ik zelf normaal kan functioneren? Kan ik anderen niet beter helpen als ik zelf een beetje stabiel ben?

Ik denk niet dat ze dat bedoelt. Soms zit je bijv. over het verleden de hele tijd te piekeren. Terwijl het misschien gezonder is om daar niet over na te denken en je op de dagelijkse dingen te richten.

Maar ja, als jij het een probleem vindt (lijkt me wel gezien het topic) kun je er iets aan doen. De meeste trainingen en therapieën etc bestaan ook uit dingen die je aangeleerd worden, maar die je daarna wel zelf moet doen. Wat houd je dan tegen zelf te proberen het onder controle te krijgen?