Mijn gedichten!
 

'k had et eerst bij korte gedichtentopic gezet maar eig zijn het niet echt allemaal korte gedichten dus open ik ook maar een nieuwe topic want ik wil echt jullie reacties weten op men gedichten...


Kschrijf al heel lang gedichten in de klas en kan me nooit concentreren op de les zelf.. Toen hadden ze tot de conclusie gekomen dat ik wss ADD heb en daarvoor waren testen nodig, die testen werden steeds langer uitgesteld en toen ik dan in een dipje belande schreef ik dit :

Excecutie uitgestelt
terwijl t'leven niet meer telt
'k wil weten wat er gaande is
weten wat ik echt mis
'k wil veranderen maar ik kan niet
en niemand die dat ziet
'k wil normaal kunnen functioneren
en uit dingen kunnen leren
dingen kunnen onthouden
en van andere mensen kunnen houden
iets heeft me gevangen
en boven een ravijn gehangen
iets met te veel macht
en dat me op een afstand uitlacht
kon ik maar geloven
dat er iets is daarboven
dat er tegen vecht
en heel lief tegen me zegt
"je kan het,
kom nu maar uit die put"

Tijdens nederlands moesten we een naamdicht maken met ons eigen naam:

loop zo vlug je kan
onderweg naar niemandsdal
t' heeft toch geen zin
te vechten voor je vrijheid
enkel als je vluchten kan

Hier nog enkele gedichten van mij :

Nat,
heel veel nat
rolt in het holst van de nacht
over m'n wang
niemand meer
alleen die ene traan
waar ik in wegzink..
___________________________
't meisje van't verleden
is overleden
bestaat niet meer
daardoor doet men hart wat zeer
maar men wordt groot
'k moet nu werken voor men brood
om niet te eindigen in de goot
wat zou het leuk zijn
om te leven zonder die pijn
en weer heel klein te zijn
______________________________
Als ik later groot ben
word ik een prinses
niemand spelt me nog de les
een mooie prins zal met me trouwen
en een groot kasteel voor me bouwen
al ben ik nog heel klein
ik weet al heel veel van pijn
'k heb het nie zo goed
als er iets gebeurt ben ik degene die boet
later wil ik geen kinderen
mama zegt dat die alleen maar hinderen
maar dromen mag ik nog
dat is niet verboden toch?
dit leven doet me beven
dus ga ik maar in men dromen leven..
_____________________________________
Word wakker
voor het te laat is
alles wordt zwakker
kijk wat je geworden bent
iemand die niet eens
het echte kent
ooit zullen je ogen opengaan
en de echte schoonheid
zal naast je staan
geen mens of dier
niet leven of dood
maar datgene
waar we bang van zijn
datgene
met de meeste pijn
___________________________
Tranen
verdriet
maar de moed opgeven
dat doe je niet
ik bewonder jou
en even als ik je vasthou
zie ik haar
in jouw ogen daar.. (voor een vriendin die juist haar moeder had verloren)
_______________________________________
Ik wil je horen
ik wil je zien
ik weet dak ik het niet verdien
maar op een dag
kom ik je tegen
en dan zal ik verder kunnen leven
zonder die ene vraag
'heb je me vergeven?'
_________________________________

Dat waren ze.. Kun je aub zeggen wat je ervan vond?
Thx, Lotte V.O.

Zo wat een boel gedichten. Ten eerste vind ik het jammer dat je bij je eerste gedicht uitlegt waar het over gaat, ik vind het fijner als dat wordt opengelaten voor mij, als lezer.

Volgens mij schrijf je met name om iets van je af te schrijven, om je emotie kwijt te raken - het zijn gevoelsgedichtjes. Klopt dat? Zo ja: dan denk ik dat je beter terecht kunt op het Psychologie subforum. Daar is een gedichtentopic waar je gedichten kunt plaatsen over alles wat er in je om gaat.
Dansen op Papier is gericht op het schrijven zelf - niet om in te gaan op wat we allemaal voelen of denken etc. Hier word gekeken naar stijl, woordkeuze, originaliteit en nog veel meer en dat zijn dingen waar je nog veel aan zou kunnen verbeteren.