de sleutel tot jouw
 

Knippen langs een samenzijn
Lopen langs de kleuren
van jou roepen
Voor de vissen in de lucht
La la da da di do
zwemmen vliegen in het water
nee niet zo
maar toch wel
lopen
vliegen
zijn
moeten
willen
dat is het
de sleutel tot jouw

kunst


van mij

Ik heb hiermee de dichtwedstrijd gewonnen bij ons in de bibliotheek.

Nouja, je hebt 2 topics open, ik reageer even op 1: Totaal niet mijn stijl. Ik heb de stijl al ergens anders gezien ook, maar het spreekt mij niet aan.

Ik zou je er als backseat forumbaas even op willen wijzen dat je maar één (gedicht)topic per dag mag maken.

Wat me opvalt is dat de drie gedichten die je hebt gepost heel erg op elkaar lijken. Qua stijl, maar ook onderwerp en woorden. Je gebruikt steeds jou en zijn en kleuren. Schrijf je ook (over) andere dingen, of doe je het altijd zo?

Verder heb ik het idee dat de losse woorden die je gebruikt nogal aan kracht inboeten omdat er te weinig context is om kracht uit te halen. Dat bombastische van die volledig in hoofdletters geschreven woorden vind ik niet echt bij het onderwerp passen zoals je het verder doet.

Maar ik vind het eigenlijk helemaal niet slecht. Het heeft wel wat, en ik kan me voorstellen dat het allemaal veel beter werkt als het wordt voorgedragen dan zo op papier/scherm.

Ik zou trouwens wel even op je spelling letten, want je hebt een aantal rare jou/jouw fouten/keuzes gemaakt. En je hoofdlettergebruik is ook verwarrend.

Waarom dat lalala?

Ja, maar tis al fijn als er uberhaupt iemand iets post :o

Anyway, ik kan niet zoveel met dit gedicht. Het roept bij me de vraag op of je eigenlijk wel hebt nagedacht over wat je aan het schrijven bent? Wat is de reden achter je hoofdletter/interpunctie gebruik? Wat voegt "La la da da di do" toe?

Ergens heb ik wel het idee dat dit iets zou kunnen zijn, maar het komt er voor mij nog niet uit iig. En het is zo jammer dat "sleutel tot jou//sleutel tot jouw kunst" net de plank mis slaat doordat er nu "sleutel tot jouw" staat.