Neef
 

Mijn neef heeft het syndroom van asperge en sinds hij dat weet gedraagt hij er zich ook naar. Hij sluit zich op op zijn kamer, is gestopt met school en heeft me niemand meer contact. mijn andere neef en zijn ouders zijn de enige uitzonderingen. Ze willem hem graag een beetje uit zijn isolement halen, en hebben mij gevraagt of ik misschien met hem wil gaan mailen/schrijven etc, ik woon ook te ver weg om heel vaak langs te komen. Vroeger konden we altijd heel goed met elkaar overweg, zwak uitgedrukt. Nu krijg ik geen antwoorden en heb ik verder geen idee wat ik kan doen.

Iemand suggesties?

Ik wil graag helpen en vind de hele situatie nogal naar, maar heb totaal geen inspiratie wat ik verder kan doen voor mijn neef die 200km verderop woont.

Alvast bedankt ;)

Mailen of schrijven dus.
Stuur es een (web)kaartje met hele simpele dingen, hoe het gaat, wat hij gedaan heeft etc.
Proberen kan geen kwaad toch?
Lastige situatie verder, lijkt me niet echt leuk :)

Asperger is 't, dan weet je dat voortaan ;).

Tja, het lijkt ook zoveel op elkaar wat schrijfwijze betreft...:D
@Melkfles: Voor het geval je dit nog niet wist: het syndroom van Asperger (wat ik zelf overigens ook heb) is genoemd naar Hans Asperger (1906-1980), een Oostenrijkse kinderarts die dit syndroom in 1944 beschreef in zijn proefschrift Die "Autistischen Psychopathen" im Kindesalter, waarin hij het gedrag beschreef van een aantal jongens die hij geobserveerd had. De onderzoekster Lorna Wing gebruikte de term syndroom om aan te geven dat het een stoornis in het autistische spectrum is waarbij het om een samenhang tussen bepaalde zaken gaat. Ze noemde het naar Asperger om zo zijn werk te eren.

Misschien kun je eens nagaan hoe andere mensen met Asperger met hun syndroom omgaan. Als je dit (zonder al te overduidelijk hints te geven) aan hem voorlegt ziet hij misschien dat hij zich helemaal niet af hoeft te sluiten.

Sorry voor mijn type-gebrek ;) ik las net mijn verhaaltje terug en schaam me diep voor al die fouten :bloos:

Bedankt voor de reacties tot dusverre.
Het probleem is dat hij dichtklapt als je er over begint, en reageren op mijn e-mails doet hij tot nu toe ook nog niet. Ik denk dus dat niet echt de manier is om hem weer een beetje uit zijn isolement te krijgen.
Ik ga volgend weekend logeren, meer voor mijn andere neef, met wie ik wel dagelijks contact heb. Misschien dat dat wat mogelijkheden bied.

Misschien kun je aan die andere neef en zijn ouders (ik neem aan dat het dezelfde ouders zijn als die van de neef waar je het nu over hebt) vragen of zij een idee hebben en aangeven dat mailen niet werkt.

ja :)

Melkfles: wat schrijf je in die emailtjes? stel je hem vooral vragen? schrijf je dingen over jezelf en over jouw leven?
Je geeft verder aan dat jullie vroeger goed met elkaar konden opschieten. hebben jullie gedeelde interesses?

Je zegt dat hij dichtklapt als je er over begint. Bedoel je hiermee dat je het vaak over zijn Asperger hebt? Misschien kun je het daar dan niet meer over hebben, waarom zou je dat ook steeds benadrukken. Praat gewoon over dingen die je meegemaakt hebt met hem en vraag hem naar wat hij leuk vindt of eens zou willen doen of over een tv-programma of computerspel...ik noem maar wat. Wat ik dus bedoel te zeggen: behandel hem als een normaal persoon en benadruk niet steeds dat ene etiketje.

Ik heb het er nog nooit met hem over gehad, ik weet dat hij dichtklapt door mensen die dat wel deden. We houden allebei erg van schrijven, zijn ook allebei bezig met een verhaal.
Ik vertel een beetje hoe het met mij gaat en vraag ook wel dingen, maar niet bepaald alleen maar. Dat zou ik zelf ook irritant vinden. En als ik wat vraag dan gaat het meestal over antiek of schrijven, omdat hij een groot talent heeft en zijn verhalen een stuk beter op papier krijgt dan ik :).

wel apart dat ze jou om 'hulp' vragen. ik moet denken aan ouderlijke verantwoordelijkheid..
maar tis ook interessant, leerzaam voor jezelf. een mens kan veel bereiken met de juiste (combinatie van) woorden.