Psychiatrie: de wetenschap van leugens
 

Dit is misschien niet zo'n leuk onderwerp voor mensen op dit forum die in de psychiatrie werken, maar ik vind het wel een belangrijk onderwerp.

Hoogleraar Thomas S. Szasz is een beroemde criticus van de psychiatrie en heeft enkele weken geleden een nieuw boek uitgebracht over de psychiatrie getiteld: Psychiatrie: De Wetenschap van Leugens.

Wat is jullie visie op kritiek op de psychiatrie? Moet je het serieus nemen of zijn mensen die kritiek hebben maar complot denkers, scientology sekteleden of mensen met 'rare ideeën'?

En waarom denk je dat er zoveel hoogleraren en andere vooraanstaande mensen zijn die op deze manier kritiek uiten op hun eigen professie? Zie je dat ook terug bij andere medische professies?

http://summit.syr.edu/cgi-bin/Pwebre...l&BBID=2639177

Kritiek uiten moet kunnen, het kan immers altijd beter. Maar goed, het ligt natuurlijk ook een beetje aan de argumentatie of je de kritiek serieus kan nemen. Voor medische professies geldt hetzelfde.

Moet ik het nu meteen bestellen om antwoord te kunnen geven op je vraag?

Nee, psychiatrie is niet een wetenschap van leugens. Het is een wetenschap die hier en daar niet op een ideale manier wordt beoefend. Zo probeert men psychische aandoeningen te classificeren als lichamelijke aandoeningen. En dat is nu eenmaal niet een ideale manier van werken. Denk bijvoorbeeld aan comorbiditeit. Kom je met een pijnlijke arm bij het ziekenhuis aan, dan gaat een dokter kijken of het gebroken of gekneusd is. De ene diagnose sluit de ander meestal uit (of zorgt dat de ander niet meer belangrijk is). Kom je met psychische klachten bij een psycholoog, dan sluit het ene het ander helemaal niet uit. Sterker nog: het is redelijk aannemelijk dat mensen meerdere classificaties kunnen krijgen. Dat komt enorm veel voor. Op die manier lijkt het dus in vrij weinig op medische wetenschap en is het allesbehalve ideaal om er op die manier mee om te gaan.

Daarnaast worden bevindingen uit de psychiatrie en psychologie vaak zodanig naar jip en janneke taal teruggebracht dat het uiteindelijke verhaal helemaal niet meer overeenkomt met het verhaal van de psycholoog. Kranten doen hun best dingen zo goed en simpel mogelijk te rapporteren, maar verliezen daarbij de kritische blik op onderzoeksresultaten, iets wat psychologen zelf wel hebben. Zo zijn resultaten vaak afhankelijk van de methoden, iets waar makkelijk rekening gehouden kan worden, maar wat in kranten vaak niet gerapporteerd wordt. Resultaten zijn niet absoluut, maar afhankelijk van eigenschappen van de steekproef. Wederom, journalisten zijn weinig kritisch en presenteren resultaten als absoluut.
Ook politici gaan op verkeerde manier met resultaten om. Ik hoor vaak genoeg van ontwikkelaars van interventies dat die door de regering toegepast worden zodra er resultaten bekend zijn, zonder te wachten op de lange termijn effecten van interventies. Conclusies worden te snel getrokken, ondanks de aanbevelingen van de wetenschappers zelf.

Ja, er valt genoeg kritiek te leveren op psychologie en psychiatrie. Ik denk dat iedere psychiater en psycholoog zelf ook kritisch is. Maar "wetenschap van leugens", dat gaat natuurlijk veel te ver. Het is een zachte wetenschap, waarin kritisch met resultaten omgegaan moet worden. Studenten psychologie en psychiatrie worden niet gehersenspoeld tot leugenaars.

Psychologie != psychiatrie

Psychiatrie zoekt de oorzaak van psychische problemen in het lichaam en probeert het op medische wijze met medicijnen e.d. te behandelen, psychologie bestudeert over het algemeen de psyche op een analytisch wetenschappelijke manier en doet geen behandeling.

Zowel een psycholoog als een psychiater kunnen psychotherapie geven (het behandelen van psychische problemen op niet medische wijze), en ik zie psychotherapie eigenlijk als een aparte beroepsgroep.

:n het gaat om het principe, dat er hoogleraren zijn (best veel) die dit soort 'extreme' kritiek uiten op de psychiatrie (en dus niet psychologie).

Kun je die kritiek kort samenvatten?

nee, ik ben eigenlijk een leek en het is ongelooflijk veel. Maar waarschijnlijk probeert hoogleraar psychiatrie Thomas Szasz het in zijn boek van xxx pagina's ;)

Dit topic loopt ook al op L&G en één topic per onderwerp is voldoende.

Mensen die op dit onderwerp willen reageren zijn welkom in het topic op L&G.