Mla-stijl ; citeren/voetnoot
 

Hai,

Ik ben bezig met een artikel en niet van plan plagiaat te plegen;)
Ik vroeg mij af of hier iemand aanwezig is die mij even kan helpen. Ik heb een stukje tekst, waarin de schrijver citeert alsook de naam van diegene vernoemd. Zet ik dan bij het citaat ook een verwijzing naar een voetnoot met de tekst dat het een citaat is, of enkel aan het einde van het algehele stukje een verwijzing naar de schrijver van de tekst, aangezien in de tekst ook al genoemd wordt wie die term aanhaalt?

Voorbeeld:(Voelt dubbelop)

Eerder ontwikkelde stijlen waren, in de ogen van de Nazi's, uitingen van een liberale en individuele maatschappij, waaraan nu een einde was gekomen. Het theater diende weer in contact te komen met het volk. Om dit te bewerkstelligen werd het Duitse theater allereerst ontdaan van alle buitenlandse, voornamelijk Joodse, invloeden. Het theater moest weer een 'morele institutie',1 volgens de definitie van de Nazi's, worden- aldus Schiller.2

Waarbij 1 dan =Geciteerd door Garten 1964: 229]
en 2 [Garten 1964: 229]

Help :)

Er is een verschil tussen citeren (letterlijk overnemen wat iemand schrijft), of informatie uit artikelen halen (referenties). Bij referenties vertel je wel wat iemand anders heeft ontdekt, en laat je zien waar hij/zij dit schreef, maar heb je niet letterlijk het over genomen.

Bijv. citaat: Caesar zei in zijn boek, 'de Bello Gallico': "Veni, vidi, vici". <--- Duidelijk iets wat hij heeft geschreven, en er staat bij waar het vandaan komt. Ik zou altijd hier nog wel een volledige refernetie in opnemen trouwens.

Bijv. referentie: Caesar beschreef zijn overwinning als een snelle overwinning, waarbij hij overwon na het slagveld slechts overzien te hebben (Caesar, -54).

Lijkt mij bij dit stuk dat ik gewoon een noot plaats aan het einde, anders wordt het wel erg onoverzichtelijk en dubbelop, toch? Ik bedoel, mijn bron is garden. Dat geeft ik aan. Hij gebruikt schiller, en noemt dat.

Am I right?

Je vermeld (waar mogelijk) de originele schrijver. Dus als Garden Schiller gebruikt, hoor je direct uit Schiller te referenen. Ik zou gewoon een aparte literatuurlijst maken, en per bron referenen zoals ik hierboven deed:

bijv. :(Schiller, 2003)

Ik gebruik een algemene literatuurlijst, waar Garten in voorkomt.

In de tekst gebruik ik verkorte voetnoten. De originele schrijver is Garten. Hij gebruikt in zijn tekst Schiller. Maar ik gebruik Garten. Dus beter eenmalig een noot gebruiken dan dubbelop raar gaan verwarren, toch?

Ja, en je gebruikt toch Schiller zijn tekst? Je verwijst naar Garten omdat hij iets moois gemaakt heeft maar in dat mooie zit ook Schiller dus verwijs je naar Schiller en beschrijf je dat dit ook voorkomt in Garten. (zo zijn mijn engelse docent dat vanmiddag geloof ik).

Maar het is beter om gewoon direct de een te referen omdat je dan laat zien dat je dit ook echt hebt gezien (als je dat ook hebt gedaan). Pff ik weet het zo niet, gewoon je informatieadviseur mailen die weet dat heel precies.

Het gaat er om dat als Garten in zijn tekst verwijst naar het onderzoek van een ander en DIE resultaten gebruik je, dan moet je ook Schiller refereren. Sterker nog, men gaat er van uit dat je in zo'n geval het artikel van Schiller er op na leest om te kijken of het klopt wat Garten zegt.

En stel dat Garten's onderzoek een aanvulling geeft aan het onderzoek, quote je ze allebei. e.g. (Schiller, 1991; Garten, 2003). Zodat het duidelijk is waar het originele onderzoek ligt. En dan gaat het niet om alle bronnen die Garten noemt, maar als sommige informatie die je gebruikt eigenlijk direct van Schiller komt, refereer je ook daar aan.

Jeetje en bah- wat lastig..

dan toch in de voetnoot zoiets?

[Garten (1964: 229) citeert Schiller]
[Garten 1964: 229]

(Ibidem werkt daar niet lijkt mij..)

Gebruik je Ibidem enkel wanneer alles identiek is. Of mag Ibidem: paginanummer ook, wanneer het paginanummer anders is, maar het boek hetzelfde? Of gebruik je dan idem en het paginanummer?

Ik ken alleen APA stijl. Dan moet je het alsvolgt doen:

Het theater moest weer een 'morele institutie' worden, volgens de definitie van de Nazi's (Schiller, geciteerd in Garten, 1964).

Ik gebruik altijd slechts een verwijzing naar mijn bron (dus: (Schiller, 1964)), waarbij je de originele bron vermeld, niet perse de brong waar het uit komt. Dus als ik het stukje van Balance zou gebruiken:

Ik negeer Balance en Garten, omdat ze alleen maar Schiller hebben geciteerd. Er wordt van uit gegaan dat ik dat artikel dan ook daadwerkelijk heb gelezen, al hoeft dat niet zo te zijn.

Maar, (ik noem even andere jaartallen en verdraai de zin wat, maar dit is om duidelijk te maken waarom die verwijzing eigenlijk zo hoort) stel:

Schiller (1964) zegt: "Als het aan de nazi's ligt, dan is een theater een moreel instituut, enkel bedoeld voor het verkondigen van het juiste woord."
Garten (2000) zegt: "De nazi's wilden een instituut maken van het theater (Schiller, 1964)."
Jij (2008) zegt: "Het theater moest weer een instituut worden volgens de nazi's (Schiller, 1964)."

Garten is eigenlijk incompleet in zijn referentie. Hij kiest er voor om toch redelijk belangrijke aspecten uit het citaat weg te laten. Niet erg netjes van hem.
Doordat jij nu doet alsof jij Schiller hebt gelezen, maak jij óók een slechte referentie. Als jij echter naar Garten had verwezen (dus: Schiller, geciteerd in Garten, 2000), dan had jij heel netjes de inhoud van zijn stuk gebruikt, zonder daarin interpretatie fouten te maken.

Als Garten niet duidelijk uit Schiller quote (je moet het dus eigenlijk altijd checken) zou ik gebruiken: (Schiller, 1964; Garten, 2000), omdat je hierbij duidelijk terugverwijst naar de eerste bron, die waarschijnlijk in hele grote lijnen net zo relevant is als wat Garten schreef.

Er is mij verteld zo min mogelijk gebruik te maken van noten om verwarring te voorkomen. In het boek van Garten is nergens de bron Schiller te vinden, althans niet met jaartal of uit welk werk dit gehaald wordt. Zodoende zet ik gewoon achter het gehele stuk dat ik uit Garten geput heb en in de tekst het ´Aldus Schiller´, zoals Garten ook in zijn tekst gebruikt. Er zijn meer stukken waarin een bron iets tussen aanhalingstekens plaatst, hierbij echter zonder een naam te noemen. Als je dat allemaal moet uitpluizen is het einde zoek. Ik maak duidelijk waar de info te vinden is...daar moeten ze maar genoegen mee nemen? Het is iig niet zo verwarrend als 3 noten in een korte alinea :)

Als je Schiller zelf niet gelezen hebt, is het terecht dat je niet naar hem verwijst, maar naar de bron waar de informatie wel uitkomt op de manier die Balance noemt (Schiller, geciteerd in Garten, 2000), al zou ik achter Schiller ook het jaartal noemen waar het om gaat. Net doen alsof je de originele bron gelezen hebt (wat je doet, als je naar hem verwijst), terwijl je dat niet gedaan hebt, hoort/mag niet.

Wel moet je proberen zo min mogelijk secundaire verwijzingen te gebruiken (en dus zoveel mogelijk de originele bronnen te vinden en te gebruiken). Dit is niet voor niets, bv: informatie kan uit zijn context gerukt zijn en daardoor heel anders overkomen, degene die iemand citeert kan iets anders interpreteren dan jij of zelfs een fout gemaakt hebben.

Ik gebruik MLA in al mijn essays, en voor zover ik weet zet je in de haakjes aan het eind van de zin alleen de naam en de auteur.
Voorbeelden:

Noem je de auteur in de tekst: dan alleen paginanummer aan het eind van de zin, dus bijv. (4)
Noem je die niet, dan zet je hem wel in de haakjes, bijv. (Mulisch 5)
Is het een auteur in een tekst, dan zegt je bijv.
According to Rubey, King Arthur likes flowers (qtd. in Schiller 5) <-- ik weet niet wat het in het Nederlands is, dat zal wel zijn 'geciteerd in'

Jaartallen in de haakjes hoeven ALLEEN als je meerdere bronnen van 1 auteur noemt. Er moet alleen een spatie tussen de auteur en het pagina nummer in de haakjes.

Ik neem aan dat 2000 het jaartal is; bij MLA hoeft je alleen het jaartal in de haakjes te zetten als je meerdere bronnen van dezelfde auteur noemt in je essay, anders alleen auteur en paginanummer (tenzij je de auteur, zoals ik al zei, in de zin noemt).
Zoals ik al zei, in het Engels zou dat worden (Schiller qtd. in Garner 45) waarbij 45 dan het pagina nummer is. In het Nederlands (Schiller geciteerd in Garner 45) denk ik.

Balance gebruikt APA, waar je wel het jaartal moet noemen, maar bij MLA moet dat niet, tenzij je meerdere boeken van 1 auteur gebruikt. Sorry dat ik het 3x zegt, maar ik zie vaak dat er zoveel fouten mee worden gemaakt terwijl het echt super makkelijk is. Ik heb hier in mn studie een heel vak over gehad, dus ja ;)

Voor meer over MLA:
http://www.rug.nl/noordster/schrifte...erwijssystemen
En dan natuurlijk doorscrollen naar MLA :)

@TS: Ik zou naar Crimson luisteren wat betreft jaartallen ed, omdat Balance en ik het idd over APA hebben. Maar ik denk dat de rest van mijn verhaal ook op gaat voor iets anders dan de APA (en dat ontkent Crimson ook niet ;)). :)

Bij de APA was het bij ons trouwens: (Schiller, zoals geciteerd in Garner, 2000).

Maar als je het checkt dan heb je dat stuk dus wél gelezen en kun je inderdaad rechtstreeks naar Schiller verwijzen (die 'Garten, 2000' kun je dan dus weglaten).
Ik had het over hoe je het doet als je het originele stuk niet gelezen hebt.

En inderdaad, dit is APA, niet MLA.

Je kan dat alleen doen als je ook het pagina nummer weet uit het originele stuk. Dat kan als de auteur die je quote ook MLA gebruikt.
In de haakjes moet het pagina nummer staan en dat wordt niet altijd vermeld in de bron, dus dan kan je beter geciteerd in gebruiken. Maar goed, jij hebt het over APA. ;)

@TS: mocht je nog vragen hebben, PM maar.
Bij mijn studie wordt de nieuwe eerstejaars geleerd om CMS te gebruiken (heel vreemd, want voor mij geldt letteren = MLA), maar ik blijf gewoon stug MLA gebruiken, als je het eenmaal onder de knie hebt is het echt heel simpel.

Ja ik dacht al tijdens het lezen 'wtf, echt niet!' maar wij hebben het beide over een ander systeem inderdaad. Maar ook in jouw geval geldt: je moet alleen naar iemand verwijzen als je diegene (het betreffende stukje in elk geval) ook echt gelezen hebt.

Het mag allebei, als je wat je gebruikt, maar consequent gebruikt ;) Ik blijf ook MLA gebruiken want dat hebben ze me in Utrecht geleerd :p

Nou ja, het vervelende is dat je soms gedwongen wordt door iets anders. Wij moeten nu essays inleveren voor conferenties (lang, stom verhaal) en daarbij worden er 3 essays gebundeld, en die moeten alle 3 dezelfde stijl hebben. Gelukkig mag ik MLA gebruiken omdat ik soms erg dominant kan zijn ;) maar een vriendin van mij moet daardoor gedwongen CMS gebruiken. Nou ja, ik vind CMS echt een kut systeem en het ziet er ook niet uit. Lange leve MLA.