verliefdheidsloze mensen
 

pas zei een gast tegen mij: jij bent zeker zo iemand die wel met jongens omgaat maar daar verder niks mee bedoelt en niet gauw verliefd wordt.

Zo iemand ben ik inderdaad, we hadden daar een goed gesprek over en naar aanleiding daarvan kreeg ik een heleboel vragen.

@ mensen die ook bijna nooit verliefd worden maar wel met jongens omgaan als vrienden (incl. diepe gesprekken e.d. / geestelijke intimiteit):
Hoe ga je om met jongens die verliefd op je worden, die meer zien in de relatie die je met ze hebt dan jij?
Heb je een tactiek om te zorgen dat jongens niet verliefd op je worden?
Weet je hoe het komt dat je nooit verliefd wordt?

@ mensen die wel eens verliefd worden op mensen die nooit verliefd worden:
hoe irritant vind je ze? ;)
denk je dat diepe vriendschappelijke relaties tussen jongens en meisjes überhaupt kunnen bestaan. Dus denk je dat er geestelijke intimiteit kan zijn zonder alle andere vormen van intimiteit tussen mensen van verschillend geslacht.

andere reacties die verband houden met het onderwerp mogen ook.

of course kun je overal waar jongens staat ook meisjes invullen, al denk ik dat dit fenomeen meer voorkomt bij vrouwen.

Tof dat je dit post, ik weet precies wat je bedoelt.

Ben zelf ook geen type dat zomaar verliefd word, maar wel iemand die geestelijke intimiteit erg waardeert.

In de praktijk vind ik het erg moeilijk om om te gaan met jongens die dan toch verliefd worden. Vanuit mij ontstaat dan een geestelijke afstand, die afbreuk doet aan het niveau van geestelijke intimiteit dat je zo waardeerde. Resultaat is vaak dat de vriendschap moeizamer of niet verder gaat.

Een tactiek inzetten om te voorkomen dat een jongen verliefd op me wordt weiger ik, omdat ik er niet van houd ver van mezelf af te staan. Gevoelsmatig geef ik ook geen reden tot verliefdheid, maar juist meer tot openheid over vanalles en nog wat.

De reden dat ik niet snel verliefd word, zit overigens in mijn persoonlijkheid. Ik heb een hekel aan verplichtingen, sleur en richt graag mijn leven in zoals ik wil. Daar hoeft niet per se iemand bij te passen. Die geestelijke intimiteit is meestal genoeg.

Ik heb een paar goede vriendinnen waar ik niet meer voor voel (of in veel gevallen nooit meer voor gevoeld heb dan) dan een geestelijke intimiteit, zoals de TS dat zo mooi zegt. Ik heb sowieso meer vriendinnen dan vrienden die dicht bij me staan en hoewel sommige mensen dat moeilijk kan begrijpen is dat voor mij de normaalste zaak van de wereld.

Nu wil ik niet zeggen dat ik iemand ben die niet makkelijk verliefd word. Ik denk dat ik juist wel (snel) verliefd kan worden, maar daarbij hecht ik ook heel veel (zelfs meer denk ik) waarde aan hele goede vriendschappen en heb weleens die verliefde gevoelen of verborgen gehouden of opziij geschoven om de vriendschap niet op het spel te zetten.

Ik denk dus dat ik prima een vriendschap kan hebben met iemand waartoe ik me (ooit) aangetrokken (heb ge)voel(d) en misschien is het een beetje frusterend, maar dat hoeft niets in de weg te staan :o

niet zo snel verliefd worden is alleen maar relaxt, k ben nooit verliefd, en dan hecht je je tenminste ook niet aan mensen.

oh en vriendschappen tussen man en vrouw kan wel, ik heb beste vriendin, zou nooit wat met de;r willen, maar we zijn wel hele chille vrienden

Ik denk dat zo'n soort vriendschap heel goed mogelijk is. Duidelijkheid staat dan centraal (voor mij): vriendschap, niet meer, niet minder. Zodra het niet meer duidelijk is van hoe en wat, krijg je rare situaties en ik ben daarom al eens een goede vriend kwijtgeraakt. Ik denk dat ik dat destijds best anders had kunnen/moeten aanpakken: het gesprek aangaan in LR (jawel, lang leve het MSN tijdperk!) en duidelijkheid scheppen. Grenzen aangeven. Dat soort dingen.

Goed topic!
Ik word zelf ook helemaal niet gemakkelijk verliefd op jongens. Ik heb daarentegen wel een aantal mannelijke vrienden waar ik die 'geestelijke intimiteit' bij heb. Ik heb wel een keer gehad dat een van die jongens mij wel erg leuk begon te vinden. Toen heb ik hem wel duidelijk gemaakt dat dat niet kan. (Buiten dat ik een vriend heb), zag en zie ik hem niet op die manier. Naja oke, geaccepteerd. Ik denk dat duidelijkheid wel een toverwoord is bij man-vrouw vriendschappelijke relaties.
Dat ikv erder niet makkelijk verliefd word, geen idee wat ik daaraan moet doen :). (nu ook niets want ik heb een relatie:D)

Hmm? Wat jij beschrijft is niet verliefdheid maar gewoon um, niet open staan voor relaties .. .. oid? verliefdheid is een gevoel wat je overkomt, whether you like it or not.

Voor de mensen die denken dat ze niet snel verliefd worden heb ik de vraag; ben je uberhaupt wel is echt 100% verliefd geweest? Heb je mss. niet een te hoge verwachting/idee van verliefdheid?

Soms heb je ook van die mensen die beweren nooit verliefd te zijn maar ondertussen zich wel gedragen naar iemand toe alsof ze enorm verliefd zijn. Daar krijg ik dan het gevoel bij dat ze, uit zelfbescherming, gewoon keihard aan het ontkennen zijn dat ze verliefd zijn. :o Of mensen die eerst wel degelijk zeggen verliefd te zijn en naderhand als ze weer nuchter zijn, zeggen "neu dat was niet echt; ik was niet echt verliefd" ..

Ik heb een paar vrienden waar ik close mee om ga. Er zijn er twee ooit verliefd op me geworden, maar daar heb ik niks mee gedaan. Toen heb ik duidelijk aangegeven dat het niks werd, en dat ik zeker wel vrienden wilde blijven, maar dat ik geen relatie wilde. Daarna was het contact een tijd minder, van mijn kant uit maar ook van hun kant uit. Uiteindelijk is dat wel weer rechtgetrokken. Waarschijnlijk hadden die jongens gewoon wat tijd nodig om over die verliefdheid heen te komen.

Wat je schrijft klopt. Lastig uit te leggen vind ik..

Doordat ik bepaalde dingen absoluut niet wil, sluit ik mezelf in zekere zin af voor verliefdheid. Ik word dus niet zo makkelijk op basis van gevoel verliefd, omdat ik dat direct met mijn verstand kapot beredeneer.

ik associeer deze uitspraak met het woord 'bindingsangst', maar daar zul je zelf vast anders over denken?

ik denk dat je daar goed gelijk in zou kunnen hebben, maar hoe pak je die duidelijkheid aan? Van te voren al zeggen van, hé ik vind je heel koel enzo maar ik zal niet verliefd op je worden dus wordt het ook niet op mij. Of ben je pas duidelijk als het 'onheil' al is geschied?

hm, goede zaak, zo is het inderdaad mij ook één keer vergaan. Maar irritant is het als een jongen al begint met verliefd worden voor je een goede vrienschap hebt, want dan is het moeilijker om die vriendschap die er nog amper was te herstellen en verder te ontwikkelen.

wat doen jullie overigens met hinten gevende vrienden? de hinten negeren of er duidelijk afwerend op in gaan?

misschien herkenbaar. het zou kunnen dat het bij mij ook een beetje zo werkt. Maar het zou ook kunnen van niet. Ik ben in ieder geval wel in staat om gevoel weg te redeneren. (al ligt het eraan welk gevoel, het lukt me nooit zo goed om gevoelens als 'ik heb zin in chocola' of 'ik heb geen zin om mn huiswerk te maken' weg te redeneren ;)

nee misschien wel mss niet, mede om daar achter te komen heb ik dit topic geopend.dit heb ik mezelf inderdaad ook al vaak afgevraagd, maar ik weet het niet zeker. Ik heb wel eens het gevoel dat al die mensen die op heel veel mensen verliefd worden helemaal niet echt verliefd zijn maar gewoon fantaseren dat ze verliefd zijn op elke leuke jongen die ze tegen komen.
Ik ben zeer romantisch aangelegd, en projecteer dan ook graag mijn romantische gevoelens op leuke jongens, maar verliefd wordt ik geloof ik echt niet.
Maar hoe kom ik er achter of jij gelijk hebt of ik? Hoe weet ik of ik aan een bepaald gevoel wat er misschien zou zijn toe zou moeten geven en hoe zou ik moeten weten hoe ik dat zou moeten doen.




wat ik me in de algemeniteit nog afvroeg: is het wel de bedoeling dat mannen en vrouwen vrienden worden. Ik bedoel, in andere culturen is dat vaak not done. Het is duidelijk dat het in principe wel mogelijk is, maar is het wel de bedoeling en kan het eigenlijk wel écht of zitten man+vrouw vrienden gewoon de hele tijd gevoelens weg te drukken? (ik weet het echt niet hoor, het is een vraag, zelf heb ik dat gevoel niet, maar spui alsjeblieft al je wijsheid omtrent relaties)

Ik ben wel een keer 100% verliefd geweest. Dat was overigens wel groeiend van 0-100% en niet op slag 100%. Heb zelf niet het idee dat mijn verwachting van verliefdheid te hoog of onrealistisch is.

Hm, dat hangt er een beetje van af. Bij sommige jongens/mannen hoef ik dat niet eens te zeggen, omdat er gewoon geen aantrekkingskracht is. Dan komt het wel es terloops ter sprake, zo van: "wel relaxed dat ik op jou nooit verliefd zou worden en jij niet op mij".
Zodra ik doorkrijg dat jongens meer willen dan wat er is, zeg ik van joh, je weet toch dat ik echt alleen vriendschap wil? De ervaring leert dat hoe langer je vaag over zoiets blijft, hoe lastiger het wordt.

Van te voren kun je ook duidelijkheid scheppen door grenzen aan te geven: tot hier en niet verder.

Maar goed, het blijft lastig en situatie afhankelijk, denk ik.

Ik heb meer vrienden dan vriendinnen, en ik heb het nog nooit meegemaakt dat er eentje verliefd op me was (of dat hebben ze dan heeel goed verborgen). Ik ben ook echt meer 'one of the guys' dus ik heb niet het idee dat ze mij als vriendinnetjes materiaal zien. Ooit zat ik bij een gesprek dat zo ging van 'Ja die wijven, allemaal kut, blablabla' en toen zei ik 'ja eh, hallo, ik ben er ook een' en toen kreeg ik te horen: 'Jaaa, maar jij telt niet.' :(

Verder heb ik tegenover mijn vrienden zo'n ontzettende "I don't need a maaan" instelling dat ik mannen eerder bangmaak dan dat ze verliefd op me worden.

Ik ben van nature heel flirterig aangelegd. Ik flirt met alles wat los en vast zit, dus ook met vrienden. Ik weet redelijk goed in te schatten wanneer het 'echt' is en wanneer niet. Als ik merk dat het echt is, neem ik heel letterlijk afstand. Ik maak dan een opmerking als: 'Hé, nou niet te ver gaan!' op een speelse manier. Meestal word dat goed opgepakt.

Over dat andere gaik nog even nadenken, daar ben ik nog niet helemaal uit.

herkenbaar, ik word ook niet snel verliefd, heb veel mannelijke vrienden.

Ach tsja het heeft zo z'n voordelen en nadelen,ik zit er niet zo heel erg mee, maar misschien komt dat ook omdat ik wel een keer echt goed veriefd ben geweest, nu weet ik tenminste dat ik het wel 'kan' :p

Heb wel vaker gehad dat vrienden verliefd op me werden, maar dat komt binnen onze vriendengroep zo vaak voor dat ik het maar als bevliegingen zag. Gewoon een beetje afstand nemen, vaak genoeg zeggen dat alles puur vriendschappelijk is en toen ging het vanzelf weer over (geloof ik).

Dat ik niet snel verliefd word komt denk ik deels door mijn rationele karakter en deels door zelfbscherming

Klopt, maar ik denk dat het zeker mogelijk is om het te onderdrukken.

meestal ga ik met ze naar bed en ban ik ze daarna uit mijn leven!;)

Dit herken ik heel sterk, hoewel het laatste nog niet in die directe bewoordingen tegen me gezegd is.
Het vervelende is dat de jongens van wie ik zou willen dat ze me wel opmerken dat dus niet doen, en dat de jongens met wie ik gewoon 'buddies' ben juist wel meer willen.
Ik ben van nature een persoon die plagerige geintjes maakt en kan goed luisteren, maar aan de andere kant ben ik rampzalig slecht in het ontcijferen van hints. Ook heb ik niet altijd even goed door hoe ikzelf over kom.
Dat heeft dus al eens tot een pijnlijk misverstand geleid, waar ik pas veel te laat doorhad dat hij dacht dat we goed op weg waren om een koppel te worden.

Toch blijven de meeste van mijn goede vrienden jongens, omdat ik meestal wat te 'no nonsense' ben voor meiden en ze meestal ook gewoon niet zo goed snap.

ik heb veel jongens vrienden, en daar ben ik extreem diepe gesprekken mee/geestelijke intimiteit, lekker lomp doen en bier drinken etc. voor mij is het lastig om dan echt verliefd te worden op een jongen, omdat ik ze in eerste instantie zie als gewoon een vriend.

als ik verliefd wordt is het meestal op iemand die ik al kende, en waarvoor ik dan 'per ongeluk' gevoelens ontwikkel, hehe. het is nog maar één keer gebeurd dat een jongen verliefd op me werd, maar daar was ik eigenlijk blij om, omdat hij nogal worstelde met zijn gevoelens voor jongens/meisjes, en voor hem werd het toen duidelijk dat hij blijkbaar ook verliefd kon worden op meisjes. verder bleven we gewoon normaal met elkaar omgaan, maar het was wel bespreekbaar.

De rest wordt zeker over geslagen:p